وقتی شنیدم دفتر شاهزاده طرح «گارد جاویدان» را برای مبارزه با جمهوری نکبت اسلامی ارائه داده ابتدا فکر کردم این هم شوخی کثیف دستگاه امنیتی حکومت است ولی بعد با کمال تعجب دیدم کارگزاران شاهزاده جدی جدی این طرح را در قالب یک دفترچه ۱۳ برگی بیرون داده اند و سر دسته دفتر ایشان در این خصوص گفت و گویی هم با باقی مانده ی تلویزیون «منوتو» انجام داده که گل بود به چمن نیز آراسته شد.
مردد مانده بودم خطاب به آقایان بنویسم که این چه مسخره بازی یی ست که در آورده اند و ابزار تمسخر شاهزاده را به دست دشمنان ایشان داده اند بعد به خود گفتم: ای سخن! سکوت کن و تو پیش از حکومتی های زیرک این طرح را ریشخند نکن! دیدی باد «دفترچه اضطرار» خیلی سریع در رفت و به طرح های دو زاری قبلی پیوست این هم همانطور خواهد شد. دیدی نامگذاری «فرقه ی تبهکار» که آدم را یاد فرقه ی پیشه وری می انداخت اندک اندک به رحمت ایزدی پیوست این یکی هم همانطور به رحمت ایزدی خواهد پیوست. دیدی.... دیدی.... دیدی.....
دیدم تعداد این طرح ها زیاد شد و زیاد شد و زندگی ما رو به اتمام است و هر بار جوانک یا جوانک هایی بر سر کار می آیند و طرحی بامزه و نو ارائه می کنند و دیگر وقتی دستکم برای امثال من باقی نمانده که بخواهم بیشتر منتظر بمانم و باقی مانده ی عمر را در سکوت و خودخوری بگذرانم. باز به خود گفتم مگر جز این جوانک ها، کس دیگری هست که دستکم یک پشتوانه ی قرص و محکم مثل شاهزاده داشته باشند که بتوان به آن امید بست؟ پس دندان بر جگر بگذار و خفقان بگیر شاید خود به خود روزنی گشوده شود.
اما دیدم طبق معمول سکوت نمی توانم. آخر نادانی و جهل تا چه اندازه؟ آخر آقای طراح «گارد جاویدان»؟ تو اصلا می دانی گارد جاویدان چه بوده و چه می کرده و چه کسانی گارد جاویدان را تشکیل می دادند؟
یادش بخیر. مربیان نظامی ما جملگی اعضای سابق گارد جاویدان بودند و آموزگاران اعضای آن. مردانی از جان گذشته و بی باک. مردانی که در اثر تمرین های سخت یک جای سالم در بدن شان نبود. مردانی که در همان ابتدای حکومت نکبت اسلامی کماکان پادشاه فقید را در جمع سربازان و جلوی چشم افراد سیاسی ایدئولوژی، «اعلی حضرت» می خواندند، و برای شان اسلامی و غیر اسلامی اهمیتی نداشت و فقط به «ایران» می اندیشیدند. مردانی خشن که خشونت شان نجات بخش بود. همان ها، «خلیلی»ها، «حسنی»ها، «نصیری»ها....، ماها را با آموزش های سخت شان در جنگ با دشمن عراقی، از مرگ و آسیب نجات دادند و ایران را برای ایرانیان حفظ کردند.....
حال طرف آمده در برنامه ویدئویی می گوید، برای شروع کار گارد جاویدان باید یک دفترچه ی آ۴ داشته باشید، بعد موبایل تان را جلوی روی تان بگذارید، اسم سه نفر از اولین کسانی که به آن ها اعتماد دارید را بنویسید!
آقا دست تان درد نکند! خوب شد نفرمودید، مدادتان را تووی مدادتراش کنید و نوک آن را تیز کنید بعد بالای صفحه آ۴ با مداد رنگی بنویسید «گارد جاویدان»!
گارد جاویدان، برای سربازان اش الگو بود. عضو آن بودن افتخار بود. کار آن ها نابود کردن دشمن ایران حتی با چنگ و دندان بود. وقتی به سرباز گارد جاویدان می گفتی بپر، نگاه نمی کرد ارتفاعی که می پرد چقدر است و فقط می پرید. فرمانده اش آماده ی مرگ بود و سربازان اش آن قدر به فرمانده شان اعتقاد و اطمینان داشتند که تا حد مرگ، آری تا حد مرگ حتی در تمرینات تلاش می کردند و فرماندهان ما در تمرینات تا ۱۰ درصد اجازه ی تلفات داشتند.
حالا عده ای خدا می داند چقدر برای نوشتن یک دفترچه ی ۱۳ برگی برای تیز کردن نوک مداد و یادداشت شماره تلفن پول گرفته اند و بساط استهزای حکومت اسلامی را چیده اند.
نه. بهتر است ادامه ندهیم و در لاک سکوت خود فرو برویم....
