شعار کلیدی خواجه
« دل با یار، دست با کار»
همه جا نوشته شده است
آرامگاه خواجه
در قصر عارفان
در گذر روزگاران گستردهتر شده است
اکنون آن را
مسجدها، خانقاهها، چلهخانهها
و حجرههای زائران در برگرفتهاند
دیوارها به شعر فارسی آراسته است
شعرهایی که بومیان دیگر نمیتوانند بخوانند
از جوانی که کلاه اُزبکی پوشیده وَ دعا میخواند
کارش را جویا میشوم
میگوید: «امامام»
هرگوشهای امامی، بیعبا و عمامه
برای عدهای دعا میخواند
و اسکناسهایی دست به دست میشود
در چلهخانه
عدهای خلوت کردهاند
و در دل دعا میخوانند
میشنوم که پیرزنی از امامی میخواهد
که برای دلبند بیمارش دعا بخواند
و امام چند ثانیه دعا میخواند
و سپس دستی به سر و روی خود میکشد
در بخارا
دعاها فشرده و اقتصادیاند
در سقاخانه، زائران
از لیوانهای پلاستیکی همگانی آب مینوشند
لیوانهایی که سدها بار لب به لب میشود
به زائری جوان میگویم که بهداشتی نیست
و شگفت زده نگاهم میکند و چیزی نمیگوید
در قصر عارفان،
بوی سکوت شنیده میشود
و فتیلهی زندگی پائین کشیده شده است
چنگالهای نرم دین
کز زندگی آویخته است دیده نمیشوند
و بوی مرگاش که به ژرفای واژهها
چکیده است شنیده نمیشود
بخارا، سپتامبر ۲۰۲۵
رضا فرمند
