 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس فرهنگ و ادب - ادبيات
علي‌محمد افغاني معتقد است: مراسم مذهبي با زندگي ما عجين است و نويسنده اگر آنها را در نظر نداشته باشد، اثرش دلنشين نخواهد شد.
اين داستان‌نويس معاصر در گفت‌وگويي با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران، عنوان كرد: مراسم مذهبي، به‌خصوص عاشورا، تاسوعا و شب‌هاي احيا، همواره در زندگي ما وجود داشته و نويسندگان هم كه در مردم بوده‌اند، بالاخره به‌واسطه خانواده، همسايه و ... از بچگي در اين مراسم حضور داشته‌اند. حال اگر نويسنده واقع‌گرا باشد و به عواطف مردم اهميت بدهد و اين مسائل در وجود خودش هم باشد، اين تأثيرات در نوشته‌هايش ظاهر مي‌شود.
وي با تأكيد بر اينكه آثارش سرشار از اشارات مذهبي در رابطه با عواطف مذهبي مردم است، يادآور شد: مثلا در “شادكامان” دختري براي شفاي محبوب خود در شب‌هاي احيا چهل شمع در چهل سقاخانه روشن مي‌كند.
افغاني ادامه داد: البته نويسنده خواه‌ناخواه تحت تأثير رويكرد جامعه قرار مي‌گيرد و اشارات مذهبي در كارهاي بسياري، ازجمله جلال آل احمد هم ديده مي‌شود.
وي در عين حال متذكر شد: البته برخي با گوشه‌هاي طنز به مراسمي مانند سينه‌زني و قمه‌زني پرداخته‌اند كه نمي‌توان به آنها ايرادي گرفت؛ چراكه نگاهشان اصولاً رد كردن مراسم نبوده؛ بلكه مراسم را به آن كيفيت قبول نداشته‌اند.
نويسنده ”شوهر آهوخانم” با يادآوري اينكه نويسنده بايد مخاطب را مورد نظر قرار دهد، گفت: هر نويسنده‌اي بايد با اطلاع كامل از جامعه و فرهنگش بنويسد.
وي در بخش ديگري از اين گفت‌وگو تصريح كرد: نويسندگان معاصر از انقلاب مشروطه به بعد، هميشه نسبت به مذهب اصيل‌تر فكر مي‌كنند؛ تا نويسندگان امروزي. امروز وقتي نويسنده و شاعري از گوشه مذهب ستايش مي‌كند، آدم باور نمي‌كند عقيده خودش باشد. يعني اصولاً به ستايش‌هاي مذهبي بعد از انقلاب با ديده شك نگاه مي‌شود و البته هنوز هستند كساني كه از صميم دل مذهبي مانده‌اند و قلم و انديشه‌شان تجلي وجود خاطرشان است.
علي‌محمد افغاني با بيان اينكه نويسنده اگر از مسائل سياسي بركنار باشد، حرفش گيراتر خواهد شد، يادآور شد: اثر يك نويسنده و شاعر وابسته به جرياني خاص، جنبه روزمرگي پيدا مي‌كند و ماندگار نمي‌شود.
وي همچنين متذكر شد: اين مسأله واكنش مخالف هم ايجاد مي‌كند؛ يعني كسي كه اصالتي در كارش است و مي‌بيند اشخاص خرده‌پا به نوشتن درباره عاطفي مذهبي مردم مي‌پردازند، خود را كنار مي‌كشد؛ به‌خصوص كه بعضي‌ها را در رسانه‌اي مانند تلويزيون مورد تشويق قرار مي‌دهند كه شعرشان حتا از لحاظ فن عروض، دچار اشتباه است.
افغاني در پايان به خبرنگار ايسنا گفت: در اين شرايط، بعضي نويسنده‌ها وقتي مي‌بيننند خرده‌پاهايي همه فضا را به خود اختصاص داده‌اند،
ترجيح مي‌دهند به مضامين و فضاهاي ديگر بپردازند.
