تهران ، خبرگزارى جمهورى اسلامي ۲۸ / ۰۴ / ۸۳
فرهنگي.سوئد.تئاتر.کارگردان .برگمن
"اينگمار برگمن " سوئدى، استاد تئاتر و سينماى نوين در هشتاد و ششمين
سالگرد تولد خود هديه تلخي را به دوستداران خود تقديم کرد و صحنه تئاتر
را کنار گذاشت .
به گزارش روز يکشنبه خبرگزارى فرانسه ، اين کارگردان به مناسبت ۱۴ ژوئيه
۲۴ ( خرداد ) سالروز تولد خود براى هميشه از صحنه نمايش خداحافظي کرد.
"برگمن " در گفت و گويي مطبوعاتي اعلام کرد که تئاتر" آغاز و پايان و به
واقع همه چيز" است .
وى تاکيد کرد که فعاليت تئاترى۷۰ ساله اش بدون شک به پايان رسيده و
اجراى "ارواح " اثر "هنريک ايبسن " نمايش نامه نويس قرن نوزدهم نروژى در
سال۲۰۰۲ آخرين کار او بود.
"برگمن " در اين مصاحبه گفت : پس از "ارواح " احساس کردم که ديگر کار
تمام شده است . نيازى نيست تا مردم مرا به تئاتر ببرند.
کناره گيرى از صحنه تئاتردر حالي صورت گرفته که وى۲۰ سال پيش پس از
فيلم "فني و الکزاندر" از سينما خداحافظي کرده بود.
"برگمن " با تمجيد از کساني که با وى در اين فيلم همکارى کردند،گفت که
هنگامي که "فني و الگزاندر" در سال۱۹۸۲ براى اولين بار در سينمابه نمايش
درآمد احساس کردم که زمان کنارگرفتن از سينما فرارسيده است .
او در اين مصاحبه تصريح کرد که از گرفتن چنان تصميمي هيچگاه متاسف
نشد و حتي يک روز هم دلش براى کار با فيلم به تنگ نشده است .
البته کارگردان فيلم هاى بزرگي چون "مهر هفتم " و "توت فرنگيهاى وحشي"
کاملا تصاوير متحرک را ترک نکرد و پس از آن زمان هشت کار توليدى براى
تلويزيون ارائه داد.
"برگمن " مدت ها است که در "فارو" جزيره کوچکي در درياى بالتيک زندگي
مي کند و بسيارى از فيلم هاى او در آن جا تصوير بردارى شده است .
"اينگريد" همسر پنجم وى در سال۱۹۹۵ درگذشت و "برگمن " خود را در اين
جزيره بيشتر به او نزديک حس ميکند و به همين سبب اين جزير را خيلي دوست
دارد.
کارگردان ۸۶ ساله سوئدى تاکيد مي کند که هنگامي که در "فارو" ساکن است
بيشتر دلتنگ تئاتر و بازيگران آن ميشود و مي گويد که هرگز فکر نمي کردم
اين قدر دلم براى بازيگران تنگ شود.
وى با نگاهي به گذشته پربار هنرى خود "حکايت زمستان " اثر "ويليام
شکسپير" را که در سال۱۹۹۴ روى صحنه برد،بيش از همه آثار تئاترى خود دوست
دارد.
اجراى اين نمايش نامه که بيانگر معجزه ى عشق و قدرت کشنده حسادت است ،
توانايي بالاى برگمن را به نمايش گذاشت .
"برگمن " دراين باره گفت : اين نمايش نامه بسيار تراژيک و به شدت تکان
دهنده است و همه چيز را در خود دارد.
کارگردانان بسيارى هستند که همزمان به تئاتر و سينما پرداخته اند اما
نمي توان تعداد زيادى را نام برد که توانسته باشند مثل "برگمن " به طور
کامل اين دو هنر را با يکديگر در هم آميخته باشد.
موفقيت "برگمن " مديون برخورد سينمايي وى با تئاتر و برخورد تئاترى وى
در فيلم سازى است .
اين کارگردان موفق سوئدى سينما و تئاتر،برخلاف بسيارى ديگر از هنرمندان
براين اصرار مي ورزد که حرفه وى ممکن است بعضي مواقع آشفته به نظر آمده
باشد اما تلاش او هميشه رام کردن اين رشته هنرى بوده است .
"برگمن " در اين مصاحبه تاکيد مي کند که ترس آسيب شناسانه اى با او است
احساس مي کند که امکان دارد همه چيز خراب شود لذا سعيمي کنم تا همه چيز
را آماده و هرگونه فاجعه اى را پيش بيني کنم .
بدون شک بدرود "برگمن " که در هشتاد و ششمين سالرو تولدش اعلام شد از
پيش نوشته شده بود تا پيشاپيش بداند که همه چيز خوب پيش مي رود.