 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
گردانندگان بنیاد گلشیری
گردانندگان مسابقات ادبی در ایران
اتحادیه ناشران
کانون وکلای ایران
بیش از چند ماه است که نشر ورجاوند بدون هیچ گونه خبر یا تماسی با من کتاب مرا "شالی به درازای جاده ابریشم" به دست ممیزی سپرده و با تغییر نکاتی به جای من با ارشاد توافق کرده است و مجوز رسمی چاپ کتابم را برای همیشه از ارشاد گرفته است. خبر را در روزنامه خواندم و اعتراض کردم ولی نشر ورجاوند تاکنون سکوت اختیار کرده است و کتابی که نام مرا با خود به همراه دارد را مانند کالایی به فروش می رساند و به خوبی می دانید که این بی قانونی و بی حرمتی نسبت به مؤلف فقط مختص من نیست و شامل بسیاری از نویسندگان ایرانی می شود. پرسش من از شما این است: شما نویسندگان در برابر چنین مسایلی چگونه عمل خواهید کرد؟
- آیا سکوت خواهید کرد؟
- آیا باز هم در آذر ماه یا فصل قتل های زنجیره ای کارناوال جایزه دهی و جایزه بگیری راه خواهید انداخت تا ناشران با خودکامگی تمام کتاب های مثله ی شده ی ما را با بی قانونی به چاپ برسانند و جیب خود را پر کنند و از سوی دیگر ژشت معرفی "ادبیات مهاجرت" را به خود بگیرند و ویترین فرهنگی دولت را تزیین کنند؟
- آیا شما نبودید که با سانسور مخالف بودید و هر از گاهی بر سر ماجراهای عدم توافق بین ناشر و مؤلف خشم تان بالا می گیرد؟
- آیا زمان آن فرا نرسیده است که ایران نیز به سمت تمدن گام بردارد و به حقوق افراد احترام بگذارد و قوانینی معین در زمینه ی حقوق مادی و حقوق معنوی مؤلف و ناشر تدوین گردد تا جلوی این هرج و مرج گرفته شود؟
- اگر شما نویسندگان و داوران به خواسته های فردی افراد و همکاران خود احترام نگذارید پس دیگر از افراد عامی چه توقعی می توان داشت؟
- آیا باز هم به روی مبارک نیاورده و سکوت خواهید کرد؟
من تک تک شما را به داوری می گیرم تا در مورد این پرسش ها فکر کنید و در صدد چاره ای باشید.
گردانندگان بنیاد گلشیری
گردانندگان مسابقات ادبی در ایران
طی این نامه ی سرگشاده از همگی خواهشمندم که به خواسته یک نویسنده احترام بگذارید و نام مرا و نام کتاب های مرا از لیست کاندیداهای کنونی و آتی خود بیرون بکشید و راه را برای داوطلبان و جایزه بگیران باز بگذارید.
با تقدیم احترام
مهستی شاهرخی
پاریس - 20 ژوییه 2005
تیرماه ۱۳۸۴
