علیرضا جباری
کرج – امامزاده طاهر
شماری از فرهنگ دوستان برای تشریع پیکر منوچهر آتشی،ِ شاعر نامدار معاصر ایران در ساعت 9 صبح روز پنج شنبه 3 آذر ماه 1384 در صحن تالار وحدت گرد آمدند.
منوچهر آتشی در زمان حیات خود در مقابل بسیاری از دوستان نزدیکش تاکید کرده بود که مایل است آرامگاه خود را در کنار دیگر همقطاران در امامزاده طاهر کرج داشته باشد. بر همین اساس تعداد دیگری از دوستداران آتشی، از جمله اعضای کانون نویسندگان ایران و فرهنگ دوستان کرج در ساعت 10:30 صبح در امازده طاهر گرد آمدند. در این محل گورگاهی برای پذیرفتن کالبد این بزرگ شاعر کشورمان تدارک شده بود.
طبق اظهارات خانواده ومشایعت کنندگان قرار بر این بود که پیکر خاموش آتشی از تالار وحدت به بهشت زهرا منتقل شده و پس از شست و شو در آنجا به نزد همقطارانش در امامزاده طاهر منتقل شود. اما نزدیک ساعت یازده ظهر یکی از حاضران در محل اعلام کرد که مقامات رسمی اجازه دفن آتشی شاعر، در امامزاده طاهر را صادر نکرده و نمیکنند اما اجازه به خاک سپاری در بهشت زهرا داده شده است. همان فرد حاضر در مراسم ادامه داد که پس از تصمیم مقامات مبنی بر عدم صدور اجازه دفن در امامزاده طاهر، خانواده تصمیم گرفته است پیکر عزیز خود را در "بوشهر" ، شهر زادگاه وی به خاک سپارد.
غزل بانوی ایران، سیمین بهبهانی، که در میان جمعیت حضور داشت و به شدت تحت تاثیر مرگ آن زنده یاد قرار گرفته بود، پس از شنیدن خبر مذکور به شدت بر آشفت و به طرف درب خروجی حرکت کرد اما در نزیکی در باز ایستاد و از ترک محل چشم پوشید. بسیاری افراد دیگر در کنار قبرهای مختاری، پوینده، شاملو، محمود، صفر قهرمانیان و دیگران منتظر ماندند تا شاید خبر تصحیح شده و اطلاع برسد که پیکر آن زنده یاد بزودی از راه میرسد.
مدتی بعد، پس از اطمینان حاصل از درستی خبر پیش گفته که غم انگیزی مضاعف داشت، حاضران، مراسم سنبلیک به خاک سپاری عزیزشان را انجام دادند. تصویری از آتشی در آن محل به خاک سپارده شد و سپس جاهد جهانشاهی بر بالای نیمکتی قرار گرفته و شروع مراسم را اعلام کرد. او ابتدا از سیمین بهبهانی که دوباره به میان جمع بازگشته بود، خواست تا کلام خود در باره شاعر از دست رفته میهنمان را بیان کند. سیمین بهبهانی در صحبت های خود به تجلیل از آتشی و جایگاه وی در شعر معاصر پرداخته و از جمله گفت: "اینها از زندة شاعران که نمیگذرند هیچ ،ِ با مرده آنها نیز چنین میکنند."
پس از آن عمران صلاحی طنز منظمی را که برای نشریه جدید منوچهر آتشی آماده کرده بود خواند و خاطره ای از زمان بستری بودن آتشی در بیمارستان و ملاقات با وی نقل کرد. آنگاه جواد مجابی شعری را که در رثای منوجهر آتشی سروده بود خواند. دقایقی بعد جاهد جهانشاهی پایان مراسم را اعلام کرد.
به دلیل عدم خبررسانی مناسب توسط رسانه های اصلی تعدادی از اعضای کانون نویسندگان و دیگر مشایعت کنندگان آتشی، ساعت 9 صبح به مقابل بیمارستان سینا رفته بودند و پس از مدتی به خیال اینکه عزیزشان به امامزاده طاهر آورده شده است ، به آنجا آمدند. جمع مشایعت کننده، برخی از اعضای کانون نویسندگان، شاعران و شاگردان آتشی در بعد از ظهر همین روز یک مراسم شعر خوانی در امازاده طاهر برپا کردند. این مراسم تا ساعت 3:30 دقیقه به طول انجامید.