 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات
عمران صلاحي معتقد است: جامعه ما چون جامعه‌اي پرتضاد است، خواننده گاهي ترانه‌اي شاد را غمگين و ترانه‌اي غمگين را شاد مي‌خواند.
اين شاعر در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تصريح كرد: البته من ترانه‌هاي امروز را چندان دنبال نمي‌كنم، اما با همان تعداد اندكي هم كه برخورد كرده‌ام، به ظاهر تنها آلودگي صوتي هستند و حرفي براي گفتن ندارند.
وي با اشاره به شرايط اجتماعي و تأثير آن در خلق ترانه‌هايي كه طراوت ندارند، متذكر شد: امروز مي‌بينيم شعر غم‌انگيز است، ولي آن را به صورت شادي درمي‌آورند و گاهي هم برعكس اين موضوع وجود دارد. جامعه ما جامعه‌اي پرتضاد است كه اين موضوع حتا در ترانه ما هم نمود يافته است.
او همچنين افزود: در ترانه‌هايي كه ديده‌ام، بيش‌تر برعكس چيزي كه در جامعه وجود دارد، نمايش داده مي‌شود.
اين طنزپرداز در ادامه گفت: مردم ما مردمي پرتضاد‌اند؛ ممكن است كسي كه در عين حال گريه مي كند، كاري شادي‌آور هم انجام دهد، بنابراين به صراحت نمي‌توان تشخيص داد كدام حركت واقعي است.
او همچنين متذكر شد: در ترانه‌هاي امروز علاوه بر شرايط اجتماعي، شرايط دروني شاعر نيز تاثير دارد؛ فضاي نامناسب اجتماعي و شرايطي كه يك شاعر براي چاپ آثارش با آن مواجه است، به علاوه مشكلات ديگر، در غم‌آلود بودن شعر و ترانه‌هاي امروز مؤثراند.
