صداهای ممنوعی که به زودی مجوز می گيرند، Jour 4 Peace

هجوم غيرمجازها به مرکز موسيقی ارشاد!

سپيده يوسفی- با اينکه خيلی از خوانندگان پاپ داخل کشور، آرزوی رسيدن به شهرت و کوچ به لس آنجلس يا جايی مشابه را در سر می پرورانند – مثل آنچه برای شادمهر عقيلی اتفاق افتاد – اما از آن طرف هم چه بسيار خواننده هايی که دل شان می خواهد به ايران بيايند و با گرفتن مجوز فعاليت، آلبوم هايشان را در تهران منتشر کنند؛ طی سال های اخير ماجراهای زيادی در مرکز موسيقی ارشاد و البته در فضای موسيقی مملکت رخ داده و با تغيير سياست ها، عرصه برای بازگشت هنرمندان قديمی يا فعاليت خوانندگان جوان خارج از کشور، باز شده است. به اين ترتيب، در يکی – دو سال گذشته شاهد مجاز شدن بسياری از صداهای ممنوع بوده ايم و آلبوم های مجوزدار چند خواننده ديگر هم در راه است.

يکی از خوانندگان لس آنجلسی که اين روزها به دنبال مجوز است تا بتواند کار جديد خود را در داخل کشور منتشر کند آقا «سامان» خودمان است! او که حدود ۴ سالی است در دوبی ساکن شده و آلبوم هايش توسط شرکت های توليدی لس آنجلسی منتشر می شد، می خواهد در ايران فعاليت کرده و آلبوم بدهد. اين خواننده تبريزی، در اوايل دهه ۷۰ از ايران خارج شد و تا به حال ۸ آلبوم در لس آنجلس به بازار داده است اما چند وقتی است به ايران رفت و آمد می کند و دنبال مجوز صدايش است. منابع نزديک به اين خواننده می گويند مجوز سامان صادر شده و به زودی آلبوم او منتشر می شود اما اين خبر هنوز رسماً اعلام نشده.

جالب اين که چندی پيش بعضی از آهنگ های آلبوم آخر او از راديوی سراسری ايران پخش شد؛ اتفاق عجيبی که معلوم نيست چطور و توسط چه کسی صورت گرفته است. به سفارش يک دوست؟ يا کاملاً از سر تصادف و تيرتپری؟!

«آرش» خواننده ساکن دبی، «سعيد شايسته» مقيم سوئد و «سورن» خواننده ساکن پاريس (رفيق فاب اندی) هم از ديگر هنرمندانی هستند که می خواهند در ايران و به صورت مجاز فعاليت کنند؛ البته طبق آخرين اخبار، سورن که يک آلبوم در خارج به بازار داده، موفق شده مجوزش را بگيرد و می خواهد آلبوم مجازش را تا دو ماه ديگر در تهران منتشر کند.

گفته می شود شايسته هم که پيشتر آلبوم «کتاب سرنوشت» را در لس آنجلس منتشر کرده بود، اخيراً به تهران آمده و اين روزها به دنبال مجوز صدايش است.

اما از همه جالب تر، ماجرای «امير رسايی» است؛ خواننده ای از نسل جوان های دهه چهل که البته کارنامه چندان قابل دفاعی ندارد. اغلب علاقه مندان موسيقی، وقتی اسم او می آيد اين ترانه کافه ای يادشان می آيد: «حرفت حرف من، اسمت اسم من...!»

رسايی چند سالی است که بين ايران و آمريکا در رفت و آمد بوده و برای گرفتن مجوز تلاش می کند. ولی اخيراً چون تيرش به سنگ خورده، مجبور شد آلبوم جديدش (نمی تونم) را در همان تهرانجلس منتشر کند. البته او هنوز اميد دارد و اين روزها دارد آلبوم ديگری را برای انتشار احتمالی در ايران آماده می کند. خدا را چه ديديد؟ شايد اين دفعه مجوز گرفت!

لازم به ذکر است در سال های گذشته خوانندگانی چون: فريدون آسرايی (همان آهای خوشگل عاشق خودمان، که با بلک کتز هم همکاری داشت و در لس آنجلس آلبوم داده بود)، امير شاملو (همان طفلک که نه توی تهرانجلس کارش گرفت، نه توی خود تهران)، متين رحمانی، سارو، دانوب، سعيد پور سعيد (اين يکی اصلاً پايش را از ايران بيرون نگذاشته بود، آلبوم های غيرمجازش همين جا ضبط شده بود)، امير عبدالله (دشداشه اش من رو کشته) و... از ليست غيرمجازها خارج و به جمع خوانندگان مجاز پيوسته بودند.

به نظر می رسد حالا بايد بنشينيم و منتظر بازگشت اندی و داريوش و گوگوش و مرحوم هايده(!) باشيم؛ چرا که گويا «ابتذال»ی که تمام سال های گذشته به موسيقی لس آنجلسی نسبت داده می شد، چيزی جز يک شوخی کوچک نبوده است!