خبرگزاری دانشجويان ايران - مشهد
سرويس: فرهنگ و هنر - موسيقی
مجيد درخشانی با استاد محمدرضا شجريان اجرای جديد خواهد داشت. وی گفت: اين اجرا نه با گروه خورشيد بلکه با گروهی ديگری خواهد بود و قسمتهايی از کار نيز آماده اجرا است.
به گزارش خبرنگار هنری خبرگزاری دانشجويان ايران(ايسنا) _ منطقه خراسان، مجيد درخشانی نوازنده سه تار و سرپرست گروه خورشيد طی «نشست پژوهشی موسيقی ايرانی» که به همت دانشجويان گروه مهندسی سازمان دانشجويان جهاد دانشگاهی مشهد در محل تالار فردوسی مشهد برگزار شد، به بررسی موسيقی ايرانی پرداخت.
وی در مورد تشکيل گروه شيدا و اجرا به وسيله اين گروه در آينده، تصريح کرد: گروه شيدا به سرپرستی محمدرضا لطفی و با همان اعضای قديمی، مدتی است که تمريناتش را آغاز کرده، اما جمع آوری تمام اعضای گذشته در شرايط فعلی غيرممکن است.
وی توضيح داد: علت اصلی اين امر نيز کامکارها هستند، زيرا در گروه شيدا اعضای اصلی را کامکارها تشکيل می دهند و آنها در حال حاضر در گروهی خانوادگی فعاليت دارند و نمی توانند به شيدا بپيوندند، که البته جهت جايگزينی اين افراد به زودی هنرمندانی ديگر به گروه خواهند پيوست.
وی در ارتباط با تحريم صدا و سيما در پخش برخی قطعات موسيقی ايرانی که توسط برخی هنرمندان بزرگ کشور انجام می شود، گفت: من به شخصه مخالف تحريم صدا و سيما هستم و میگويم حتی اگر بدترين شرايط نيز برای هنرمند پيش آمد، بايد باز هم در ارايه موسيقی ايرانی به واسطه صدا و سيما تلاش شود، زيرا بزرگترين رسانه گروهی در اختيار مردم، صدا و سيماست، پس بهترين محل ارايه موسيقی ايرانی و اصيل به مردم نيز همين رسانه است.
درخشانی در خصوص تفاوت اجرای کنسرت در خارج و داخل ايران، توضيح داد: استقبال مخاطب در ايران چند برابر خارج ايران است، اما امکانات يک اجرای زنده در خارج کشور بسيار بيشتر و مناسبتر از داخل کشور است، چرا که در ايران مجوز کنسرت بسيار دير صادر می شود و اغلب ۲ روز قبل از کنسرت مجوز صادر می شود و به هيچ عنوان فرصت تبليغات و بليط فروشی قبل از اجرا وجود ندارد.
وی در مورد موسيقی در خراسان گفت: خراسان از نظر موسيقی در کشور به نوعی سرآمد است، از موسيقی نواحی شمال و جنوب آن و اساتيد اين نوع موسيقی تا اساتيد سر آمدی که در زمينه موسيقی ايرانی به سرزمينمان معرفی کرده است.
وی در خصوص چگونگی ساخته شدن آلبوم در خيال که با صدای استاد محمدرضا شجريان ضبط شده ابراز داشت: اين کار حدود ۱۸ يا ۱۹ سال پيش در روی سه گاه ضبط شد، اما بخش بيات ترک آن ناقض ماند و پس از تکميل آهنگ به استاد شجريان پيشنهاد خوانندگی آن را دادم که ايشان نيز قبول کردند.
درخشانی ادامه داد: نکته جالب اين است که قسمت بيات ترک آلبوم در خيال در مشهد ضبط شد و زمانی که قصد ضبط کردن صدای استاد شجريان را داشتيم وی در مشهد و در خانه پدريشان به سر می بردند که من به مشهد آمدم و شجريان با صدا و کاری تکرار ناشدنی آواز بيات ترک بسيار زيبايی را خواند.
وی در مورد شرايط رديف های دستگاهی و آوازی موسيقی ايرانی از جهت تکميل بودن در دوره فعلی اذعان داشت: آنچه که بايد به دست ما می رسيده حداقل در رديف آوازی کامل نيست و آنچه بايد حفظ
می شده، متاسفانه به دليل يکسری کمبودها ناقص شده و در خيلی مقاطع اين نقص به وضوح ديده
می شود.
درخشانی در ادامهی به تشريح دربارهی اين موضوع صحبت کرد.
به گزارش ايسنا، وی در مورد نشاط دهندگی موسيقی ايرانی به مخاطب اذعان داشت: موسيقی ايرانی از نظر انرژی دهندگی و ايجاد نشاط و شور کافی در مخاطب هيچ ايرادی ندارد و اگر گاهی به موسيقی کسالت آور بر میخوريم اشکال از موسيقی ايرانی نيست، بلکه اشکال از نوازنده و خواننده است که شرايط ايده آل را درک نمی کند.
وی ادامه داد: به عنوان مثال زمانی که استاد حسين عليزاده در ۳۰ سال پيش با سبکی خاص به عرصه موسيقی ايران قدم نهاد و بسياری از جوانان را مجذوب سبک خود کرد، اين استاد شخصی جدای از موسيقی ما نبود و حسين عليزاده نيز يکی از فرزندان مکتب دوامی به حساب می آيد که توانست آن نشاط واقعی موسيقی ايرانی را به همگان معرفی نمايد.
سازنده آلبوم «در خيال»، درباره وجود موسيقی تلفيقی در ايران گفت: موسيقی تلفيقی اگر صحيح انجام شود بسيار خوب هست و به نوعی می تواند تمامی مخاطبان ما را در برگيرد. اين موضوع موسيقی هم تجربهای نتی و هارمونيک فراتر از سازهای سنتی برای نوازنده ايرانی و هم ترکيب هارمونی و نتی جديد و شايد جذابتر برای شنونده است.
وی تصريح کرد: بايد اين را در نظر داشت که در همين چند دهه پيش موسيقی ايرانی با ترکيب شدن در ارکستر سمفونيک غيرايرانی نوعی موسيقی تلفيقی را ايجاد کرد و گام در راه جديدی نهاد که با استقبال بسيار قوی هم آهنگسازان و هم مخاطبان مواجه شد، البته آن تلفيق که با نظر بزرگانی چون علينقی وزيری و ابوالحسن صبا انجام شد کاملا اصولی بود.
درخشانی درباره تشکيل ارکسترهای بزرگ جهت ساخت موسيقی ايرانی توضيح داد: موسيقی ايرانی به دليل ظرافت و لطافتی که دارد اصلا شلوغیهای هارمونی يک ارکستر بزرگ را نمی پذيرد و نمی توان آن را با ارکستر سمفونيک حجيم و پر تعداد تلفيق کرد.
وی ادامه داد: از طرفی سازهای موجود در موسيقی ايرانی به دليل پوستی بودن و ظريف بودن، سريع از کوک خارج می شوند و در حال حاضر نمی توان با سازهای ايرانی ارکستری عظيم تشکيل داد، البته در اين راه به کارهای حسين عليزاده خيلی میتوان تاکيد کرد.