هوشنگ عاشورزاده، داستان نويس: کتاب سال به خودی‌ها جايزه می‌دهد، ايسنا

خبرگزاری دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات

هوشنگ عاشورزاده گفت: در جايزه کتاب سال، سال‌ها به ادبيات داستانی جايزه نمی‌دادند؛ حالا هم به کسانی جايزه می‌دهند که خودی باشند.

اين داستان‌نويس در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، تصريح کرد: جايزه کتاب سال بر ادبيات داستانی ما تاثير چندانی ندارد. کسانی که در اين جايزه کار داوری را به‌عهده دارند، ادبيات را درست نمی‌خوانند و ارزيابی نمی‌کنند؛ درنتيجه در اين دو يا سه سال اخير نديده‌ام که به کتاب درست و حسابی جايزه دهند.

وی معتقد است: وقتی‌که مانع چاپ و انتشار آثار ادبی می‌شوند، چطور می‌توانند به آثار ادبی باارزش جايزه دهند؟! اين تناقضی آشکار است که از طرفی مانع شوند و از طرفی جايزه دهند.

عاشورزاده البته جايزه‌های ادبی را در صورت درست برگزار شدن، در روند رشد ادبيات داستانی موثر دانست و متذکر شد: دادن جايزه باعث ايجاد رغبت در جوانان در خلق آثارشان خواهد شد؛ اما به شرطی مفيد خواهد بود، که انتخاب‌ها به دور از حب و بغض باشند و داوران و مسؤولان برگزاری، تنها به دوستان و آشنايان خود جايزه ندهند. در اين صورت است که جايزه‌ها می‌توانند مفيد باشند و در ادبيات داستانی نسل جوان راه‌گشا باشند و رغبت ايجاد کنند.

او همچنين يادآور شد: جايزه کتاب سال، لااقل در زمينه ادبيات داستانی‌ و شعر چيز خوب عمل نکرده است و جايزه‌هايی که در اين چند سال داده‌اند، بيش‌تر به خودی‌ها بوده، تا آثار ارزنده‌ای که خلق شده‌اند.

وی با بيان اين‌ مطلب که جايزه‌هايی که دولتی هستند، نمی‌توانند به جايی راه ببرند، متذکر شد: از سال‌ها قبل اجازه ندادن به آثار ادبی وجود دارد، و اين مختص دولت فعلی نيست. به‌طور کلی در جامعه‌های جهان سوم، دولت نمی‌تواند بنيان‌گذار راه درستی در هنر باشد. جايزه کتاب سال به‌هر حال می‌خواهد به کسانی که ايديولوژی آن‌ها را تبليغ می‌کند، جايزه دهد. در غير اين صورت، بايد داوران را عوض کنند و از قشر روشن‌فکر نيز داورانی را بياورند، که مسلما اين کار را نخواهند کرد.

عاشورزاده همچنين درباره‌ی تفاوت سينما و ادبيات گفت: در سينما، سينماگران سعی می‌کنند که با مسؤولان راه بيايند؛ چرا که بايد آثارشان در همان زمان نمايش داده شوند و اگر از زمانش بگذرد، ديگر ارزش نخواهد داشت؛ اما ادبيات مقوله‌ای فردی است و در انزوای يک نفر پديد می‌آيد، و به اين دليل اگر چاپ نشد، می‌توان آن‌را کنار گذاشت، تا زمانی ديگر چاپ شود.