خبرگزاری فارس: مسعود دهنمکی گفت: ساتراپی يک پروژه جديد است که غرب عليه ايران کليد زده و تشويق پرسپوليس در کن نشان میدهد حرکت ضدفرهنگی غرب در برابر ايران سازمان يافته است.
مسعود دهنمکی در گفتوگو با خبرنگار سينمايی فارس گفت: در جشنواره امسال کن، نگاه سياسی بر نگاه هنر غلبه داشت و اين حقيقت را در فيلمهايی که امسال جايزه گرفتند، میتوان ديد.
دهنمکی گفت: علاوه بر «پرسپوليس» فيلم «گوشه آسمان»(فاتح آکين) محصول مشترک اروپا و ترکيه که به عنوان بهترين فيلمنامه برگزيده شد، با نگاهی انتقادی به اسلامگرايی در جامعه ترکيه همراه است.
وی يادآور شد: فيلم چهارماه، سه هفته و دو روز ساخته کارگردان رومانيايی هم که جايزه بهترين فيلم را گرفت، فيلمی ضد شرقی بود و نگاه سياسی جشنواره آن را برگزيده بود.
دهنمکی ضمن تاکيد بر تکنيک قوی فيلم «پرسپوليس» به فارس گفت: «ساتراپی» فيلم پرسپوليس را با نگاهی آکنده از افراط و تناقض و بسيار تک بعدی و اغراق آميز ساخته است.
کارگردان اخراجیها که از فرانسه با خبرنگار فارس گفتوگو میکرد، گفت: با موفقيت اين فيلم تازه متوجه شديم که عدم پذيرش هيچ فيلمی از ايران در جشنواره امسال کن به اين دليل بوده که فيلم پرسپوليس مطرح شود.
دهنمکی گفت: ساتراپی يک پروژه جديد است که کليد زده شده و اين حرکت فرهنگی غرب در برابر ايران (که از زمان انتشار کتاب پرسپوليس آغاز شده بود) سازمان يافته بوده است.
وی گفت: از کميک استريپ پرسپوليس استقبال زيادی در جامعه فرانسوی صورت گرفته بود و تلاش شده تا فيلمی هم که ساخته شده، قوی باشد و ضعفهايی از جنس ضعفهای فيلمهای مشابهی چون بدون دخترمهرگز، در اين فيلم وجود نداشته باشد. در اين راستا، سازندگان فيلم در همه زمينههای فنی، صدا گذاری و... از عوامل حرفهای استفاده کردهاند تا فيلم به شدت تاثير گذار باشد.
دهنمکی اظهار داشت: در نسخه آمريکايی پرسپوليس، شون پن، به جای پدر کاراکتر نوجوانی ساترايی صحبت کرده و در نسخه فرانسوی هم از هنرپيشههای برتر اين کشور در اين پروژه استفاده شده است.
وی گفت: دروغ در اين فيلم زياد ديده میشود، هر چند سازنده آن مدعی است که خاطرات خودش را نوشته است. در صحنهای از اين فيلم ساتراپی نشان داده که ظهر عاشورا با ورود نيروی انتظامی به خانهای که در آن مهمانی برپاست و يکی از مهمانها در حال مشروب خوردن است و با برخورد با نيروی انتظامی خودش را پائين میاندازد. مشابه اين اتفاق، سال ۸۰ رخ داده که اين خانم جزو خاطرات دهه ۶۰ خود آورده. در همه چيز اين فيلم اغراق شده و ايرانیها مردمی به تصوير درآمدهاند که به خاطر يک کنسرو همديگر را میزنند.
وی گفت: در فيلم پرسپوليس، مسائل طرح شده احساسات مخاطب را بر عليه انقلاب و مبانی اخلاقی آن برانگيخته شده تا حدی که مخاطب برای مظلوميت مردم ايران گريه میکند! فيلم نگاه يکجانبه نگرانه دارد.
وی در زمينه لزوم توليد فيلمهايی برای پاسخگويی به توهين هاليوود و غرب به سينمای ايران، به فارس گفت: بايد در اين زمينه سرمايهگذاری شود چرا که يک اقدام هزينهبر است و به راحتی نمیتوان به بهرهبرداری لازم رسيد. نوع برخوردها بايد حساب شده باشد و صرفا برخورد تلافیجويانه نبايد داشته باشيم.
دهنمکی گفت: ما بايد براساس مصاديق فرهنگی و اجتماعی واقعی، فيلم بسازيم.
دهنمکی افزود: ما وقتی برای حضور در بازار کن وارد رودگاه پاريس شديم، ارتش فرانسه را ديديم که جلوی در فرودگاه با سلاح رژه میرفت. حال اگر اين اتفاق در ايران میافتاد، از ديد غربیها به فاجعه بدل میشد!