مجله سروش را تعطيل کرد جيغ می زنی؟

رفراندوم يعنی چی؟ کدوم اولاغی رفراندوم می گذاره، اگر رفراندوم بگذارم اون وقت مردم بگه من برم اون وقت چی؟ اگر رفراندوم به نفع من باشه اون را قبول می کنم. ولی اگر نباشه من با اون مخالفم.

براي شنيدن نطق پيش از دستور، اينجا را کليک نماييد.

در اين چند هفته من رفتم مسافرت خارج. و خيلی خوشگيل بود، البته نه اون زن های بی ناموس، بلکه طبيعت و درخت و گياهان و کشاورزی که وقتی من اون را ديدم مثل اينکه زيندگانی در من بيدار شد و من در اين چند هفته چند استراتژيک داشتم که چند تاش از همه مهم بود.
اول درباره اون نامه که اون نوشت و رئيس مجله سروش بود که من شنيدم و نامه اون را نخوندم، چون خيلی سخت بود و در اون شعر سعدی حافظ بود و حالا من به اون جواب می دم که تو کاغذ حرام می کنی؟ نامه می نويسی برای آمريکا؟ تو خودت کی هستی؟ يه مجله سروش تو را تعطيل کرد بايد جيغ بزنی؟ اينهمه روزنامه مجله در اين مملکت تعطيل شد يه نفر حرف زد؟ که حالا تو حرف می زنی؟ و اون قنبر هم در تهران به خاتمی گفت استعفا که البته من با استعفای خاتمی موافقم و اين نامه خيلی خوب بود. و من يک پيام دارم برای رهبري. ای رهبری! ای جانم به قربانت! اگر مردم توی شهر و دانشگاه و دکتر و مهندس تو را قبول نداره، عوضش در روستاهای سرسبز که گيلاس و آلبالو داره همه مردم شما را قبول دارند و امسال گيلاس درشت بود و کيلويی پانصد تومان که اگر من باشم از اون سفتش جدا می کنم برای مربای گيلاس و توت فرنگی که قبولش ندارم.
و استراتژيک دوم من در مورد دانشجويان بود که چند نفر تلويزيون از جمله چه می دونم اسرافيل بود، عزرائيل بود، ميکائيل بود، کدوم زهرماری بود اون حرف رازد با اون که آواز خوند برای من که حسنی بده بد بد، که من از اون خيلی ناراحت شدم. اوی بی ناموس! خودت بدی! به من می گی حسنی بده؟ اگر من بدم تو از من بدتری. و تو تحريک مي کنی که من پرسيدم هر دانشجويی که اينها گرفت اون تلويزيون تحريک کرده بود و من می گم اين بچه جوان را تو تحريک می کنی که اون بره با خودش يه کاری بکنه که بی ناموسی باشه؟ بعد هم اومد دانشگاه که می خوام دعوا کنم. دعوا می کنی برای چی؟ برای رفراندوم؟ هی رفراندوم! هی رفراندوم! رفراندوم يعنی چی؟ کدوم اولاغی رفراندوم می گذاره، اگر رفراندوم بگذارم اون وقت مردم بگه من برم اون وقت چی؟ اگر رفراندوم به نفع من باشه اون را قبول می کنم. ولی اگر نباشه من با اون مخالفم.
ويک استراتژيک هم دارم در مورد پسرهای صدام که چند روز پيش مرد.و من عکس جسد اون را ديدم که چاق شده بود و من می گم صدام را بايد بکشيم. والبته ما اول بايد با صدام همکاری بکنيم تا اين آمريکا از عراق بره بيرون، بعد خودمون صدام را نابود کنيم . و تا کربلا هم که راهی نيست. بريم زيارت کربلا و نجف و راه قدس هم که از کربلا می گذرد و از کربلا بريم قدس و بيت المقدس را نجات بديم و البته من ديگه بقيه شو بلد نيستم و نمی دونم بعد از قدس کجاست.
و يک پيام استراتژيک دارم در اين نظرسنجی که چند نفر گفته چند درصد از مردم طرفدار چی هست؟ مگر مردم ما صد نفره که می گی چند درصد؟ مردم اين مملکت از هزار نفر هم بيشتره، حتی ميليون، حالا تو برو برای خودت بگو. من خودم حساب کردم ديدم که شايد 70 درصد يعنی هفت تا انگشت از ده تا مخالف بود و دوم خردادی بود، ولی نصف بيشتر مردم يعنی پنجاه درصد اينها طرفدار ما بود و شايد بيست درصد هم طرفدار رضا بود و بيست درصد هم چپی و کمونيست بود. ولی اکثر مردم کشاورز بود و اون ها طرفدار انقلاب هست که يکی از معجزات خداوند باريتعالی اين بود که جمعيت کشور ما از صددرصد هم بيشتره.
و يک استراتژيک هم دارم در مورد اون زهرا که از اون بازجويی کردند و يک ميله آهنی از تخت خورد به سر اون و مرحوم شد. خداوند رفتگان شما را بيامرزه. و من يادمه قبلا که می رفتم برای رضای خدا بازجويی می کردم معمولا ميله چوب لباسی می خورد سرش يا تسمه پروانه بود. و حالا در مملکت دعوا شده که اين ميله که خورد سر اون به تخت چسبيده بود خورد سرش يا اون را کنده بودند و از دست برادران ما خورد به سر اون. و به نظر من که با چند نفر مهندس متخصص ميله تخت حرف زدم، اونها گفتند فرق نمی کنه.
و يک استراتژيک آخر دارم که اون را هم بگم که اون رفسنجانی گفت که بعضی ائمه جمعه يک حرفهايی نزنند که مردم مسخره کنه، و اين پيام من هم بود، چون اکثر حرفهای اون ها را گوش کردم و نفهميدم.
و ديگر هيچ پيامی ندارم. همه تون زود بريد. والسلام و عليکم و رحمه الله و برکاته