هجده میز مختلف

میز سلطنت: یک میز شیک و گرانقیمت که پادشاه پشت آن می نشیند و در صورتی که به موقع استعفا ندهد، وی را به قتل می رسانند.

میز رئیس جمهور: یک میز بزرگ که روی آن تعداد زیادی دستگاه تلفن قرار دارد و از طریق آن تلفن ها افراد مختلف به رئیس جمهور دستور می دهند که چه باید بکند.

میز هیات دولت: میزی است بسیار بزرگ که وزرا دور آن می نشینند و با هم تصمیم می گیرند که کارهایی را که انجام داده اند یا نداده اند طوری به مردم بگویند که آنها را زیاد عصبانی نکند.

میز وزیر: میز بزرگی پر از گل و جعبه شکلات و پوشه های جلد مخمل شیک و زیر سیگاری های عظیم که وقتی وزیر از بازدیدهای بیهوده اش برگشت، از پشت آن میز به زنش زنگ می زند و به او توضیح می دهد که امشب هم دیر به خانه خواهد آمد.

میز معاون وزیر: میزی است که روی آن پوشه های مختلفی در مورد تحقیقات بسیار مهم قرار دارد که مدتهاست خوانده نشده و قرار است بایگانی شود.

میز مدیر کل: میزی است که پشت آن مردی نشسته است و موظف است علل مشکلاتی که در سطوح بالاتر بوجود آمده است را برای کارکنان سطوح پائین تر توجیه کند.

میز مدیر: یک گاوصندوق موقت است که در کشوهای آن برای مدت محدودی پول هایی که مراجعه کنندگان برای انجام کارهایی که باید انجام می شد، ولی انجام نشده است تحویل می دهند تا تحویل گیرنده آن پول را به دیگران بدهد.

میز کارمند: محل واقعی زندگی یک کارمند که در کشوهای آن مقداری نان خشک، بیسکویت، چیپس، یک ظرف نیم خورده مربا، یک دست چنگال و قاشق، یک لیوان، مسواک، حوله، صابون، دفتر تلفن، چند عکس خانوادگی و غیر خانوادگی، چند دفتر یادداشت خصوصی، یک جعبه دستمال کاغذی، یک شیشه ترشی، تعدادی خودکار خراب که جوهرشان تمام شده، یک شیشه قهوه، چند کتاب مورد علاقه قرار دارد. کسی که پشت میز زندگی می کند، روزانه چند ساعت به مدت سی سال تلفنی با اعضای خانواده و دوستانش حرف می زند و در طول این سی سال مشغول یاد گرفتن کاری است که برعهده اش گذاشته شده است.

میز منشی: میزی است که روی آن یک کامپیوتر، یک دفتر تنظیم وقت ملاقات کنندگان، یک دسته گل گلایل قرمز، تعدادی پوشه و پرونده قرار دارد و پشت میز خانمی جوان و جذاب نشسته است. در کشوهای میز مقداری تنقلات شامل لواشک آلو و لواشک انار، ذغال اخته، قره قوروت، شکلات، چیپس، یک بسته ماست چکیده و یک جعبه کلوچه به صورت کاملا منظم چیده شده است. در کشوی دیگر مجموعه یادداشتهای خصوصی و نامه های عاشقانه، عکس ها و مقداری پول است. در کشوی سوم ریمل، رژ لب، سایه چشم، فرمژه، وسایل مانیکور، سوهان ناخن، قیچی مخصوص کندن زگیل و میخچه، انواع کرم نرم کننده و چرب کننده. و در کشوی چهارم تعدادی انار خشک شده کوچک، گل خشک شده، یک دفترچه که در لای صفحات آن چند پروانه خشک شده قرار دارد، مقداری کاغذ کادوی کهنه و بدقت تا شده و چند هدیه که سالهاست در کشو مانده است. در طول روز زنی که پشت میز نشسته است با تلفن با خانواده خودش و خانواده دیگران حرف می زند، با مراجعین با اخم یا خنده برخورد می کند، در بعضی موارد پس از پایان وقت اداری میز منشی قابل تبدیل به محل تخمه شکستن، سفر به لاس و گاس و یا چیزهای دیگر است.

میز گرد: میزی است که دور آن افرادی هم سطح که موقعیتی مانند همدیگر دارند و معمولا مثل هم فکر می کنند جمع می شوند و یک نفر به آنها پیشنهاداتی را که قبلا تصمیم گرفته شده می دهد تا آنها دلایل موافقت خود را با آن پیشنهادات بگویند.

میز بیضی: این میز در کاخ سفید قرار دارد. پشت این میز رئیس جمهور آمریکا می نشیند و مشاوران عالیرتبه اش تلاش می کنند به زبانی که برای او قابل فهم باشد راههای نجات او را از نابودی به زور به او تفهیم کنند.

میز ناهارخوری: یک میز دراز شش یا هشت یا دوازده نفره یا بیشتر که تعدادی آدم گرسنه دور آن می نشینند و در حین خوردن غذا نشان می دهند که دیدگاههای انجمن های طرفدار حمایت از حیوانات و طرفداران محیط زیست تا چه حد ریشه عمیقی دارد. این افراد در حالی که به شکلی مداوم قاشق هایشان را به بشقاب می کوبند، جوک های بی مزه تعریف می کنند و با صدای بلند می خندند و دستمال کاغذی ها را کثیف می کنند. بخش اعظم زباله جهان پشت این میز تولید می شود.

میزناهارخوری فرانسوی: نوعی صندوق انتخابات است که در آن هر لحظه نظرخواهی صورت می گیرد. مدت صرف غذا و برگزاری انتخابات بین چهار تا شش ساعت است. در هنگام انتخاب غذا سخنرانی های مختلف انجام می گیرد. این سخنرانی ها از سیاست آغاز شده، با هنر ادامه یافته و با سکس خاتمه می یابد. ابتدا انتخاب شراب، سپس پیش غذا، بعدا شراب، بعد غذا، بعد شراب، بعد دسر مصرف می شود و در پایان پنیر خورده می شود. پس از پایان انتخابات هرکسی پولش را حساب می کند و پس از اطمینان از اینکه هنوز دموکراسی در فرانسه زنده است به خانه می رود.

میز سردبیر: میزی بزرگ که روی آن پر است از مقالات مهمی که مدتهاست گم شده است و هر چه می گردند آنرا پیدا نمی کنند.

میز بازجویی: نوعی میز کار است که در آن مردی که همه چیز را می داند، سووالاتی در مورد چیزهایی که می داند می پرسد و تلاش می کند از زندگی خصوصی متهم سردربیاورد. متهم بعد از گفتن همه چیز نوشته ها را امضا می کند و سپس بازجو به او دستور می دهد که چه گناهان و اشتباهاتی کرده است و به او دستور می دهد که از این به بعد چگونه باید فکر کند.

میز قاضی: یک میز بلند که پشت آن یک احمق کوتوله نشسته است. مقداری پرونده روی میز قرار دارد. مردی که پشت میز نشسته است با سووالات گاه و بیگاه خود حرفهای متهم را قطع می کند و سرانجام با کوبیدن یک چکش متهم را به اشد مجازات محکوم می کند. معمولا قبل از آغاز جلسه دادگاه تلفنی که روی میز قاضی قرار دارد زنگ می زند و کسی از آن سوی خط مجازات متهم را به قاضی تفهیم می کند.

میز کامپیوتر: میزی است کوچک که روی آن یک مونیتور و یک کی برد و ماوس و زیر آن کیس دستگاه قرار دارد، بغل کامپیوتر یک وب کم نصب شده که ما را به آنها نشان می دهد. روی میز چند لیوان با ته مانده چای یا قهوه، یک بسته سیگار، یک زیرسیگاری بزرگ پر از ته سیگاری و یک عکس یادگاری که به صاحب میز خیره شده و او را دچار عذاب وجدان می کند. پشت این میز معمولا صدای کی برد، همراه با خنده های طولانی ناشی از خواندن چت به گوش می رسد.

میز بیلیارد: میزی است بزرگ، دارای تعدادی سوراخ که در دو طرف آن دونفر آدم عصبی در حالی که یک چیز دراز دستشان گرفته اند، بدون اینکه با هم حرف بزنند توپ ها را توی سوراخ ها می اندازند و بعد در حالی که سیگار می کشند یا نوشیدنی می خورند گاهی به هم خیره می شوند.