آئین دوست یابی

آیت الله ناصر مکارم شیرازی: ما(ایران) دوست واقعی نداریم.

با توجه به اینکه ما ایرانیان عزیز اصولا نیازی به داشتن دوست نداریم و همین چند تایی هم که چند روز با ما دوست بودند، خیلی دوستان بدی بودند و مرده شور ترکیب نحسشان را ببرند و ضمن توجه به اینکه اگر خدای ناکرده روزی قرار شد دوستانی در دنیا پیدا کنیم باید راههایی را انتخاب کنیم که اصولی و انقلابی باشد، بدینوسیله چند راه برای دوست یابی را به عرض ملت شریف ایران می رسانیم.
1) دوست یابی از طریق پرچم: یکی از راههای پیدا کردن دوست در دنیا این است که پرچم آنها را آتش بزنیم. وقتی پرچم یک کشور را آتش می زنیم مردم آن کشور می فهمند ما چقدر به آنها علاقه داریم و با ما دوست می شوند.

2) دوست یابی از طریق ملت ها: صد در صد دولت های دنیا منحرف هستند، به همین دلیل ما باید با ملت ها دوست بشویم. البته نود درصد ملت های دنیا هم فاسد هستند، جز ملت خودمان که هشتاد در صدشان فاسد هستند، به همین دلیل بهتر است با دولت خودمان دوست باشیم، البته فعلا دولت خودمان را هم قبول نداریم و قرار است آنرا ساقط کنیم و بعدا یک دولت روی کار بیاید که ما قبولش داریم، اما مردم خودمان و مردم جهان و دولت های جهان قبولش ندارند.
سئوال: چرا وقتی ما همه را فاسد می دانیم، انتظار داریم آنها با ما دوست بشوند؟
3) دوست یابی پرسروصدا: یکی از راههای دوست یابی این است که دیگران متوجه ما بشوند و وقتی متوجه ما شدند با ما دوست می شوند، مثلا زلزله باعث می شود که مردم دنیا متوجه ما بشوند و به ایران بیایند و با ما دوست بشوند، بعد که خواستند بیایند ما آنها را راه نمی دهیم تا مشت محکمی به دهانشان بزنیم، بهترین راه پرسروصدا برای دوست یابی انفجار بمب و شلیک گلوله است، شاید یکی از دلایلی که قبلا ما دوستان زیادی داشتیم این بود که بمب منفجر می کردیم و از این طریق همه می فهمیدند که ما چقدر مهربان هستیم.
4) دوست یابی هسته ای: یکی از راههای دوست یابی صمیمیت و نزدیکی با دوستان است. وقتی رازی بین دو نفر وجود داشته باشد، آن دونفر خیلی با هم صمیمی می شوند، مثلا وقتی ما از یک فروشنده غیرقانونی تجهیزات اتمی این چیزها را می خریم، با او صمیمی می شویم و دوستان خوبی پیدا می کنیم. برای پیدا کردن دوستان بیشتر می توان بمب ناپالم و تانک و جت هم خرید. از طرف دیگر مردم جهان وقتی می فهمند ما بمب هسته ای داریم احساس صمیمیت زیادی با ما می کنند و با ما دوست می شوند.
5) دوست یابی استشهادی: یکی از راههای دوست شدن با مردم جهان این است که ما به آنها نشان بدهیم چقدر آدمهای فداکاری هستیم، وقتی مردم جهان می فهمند که هزاران ایرانی برای عملیات استشهادی و کشتن نظامیان و غیرنظامیان آمریکایی و اسرائیلی داوطلب شده اند، احساس خیلی خوبی نسبت به ما پیدا می کنند و با ما دوست می شوند. چون اکثر مردم دنیا روانی هستند و از اینکه ما با یک ماشین برویم توی شکم آنها و آنان را منفجر کنیم، لذت خاصی می برند.
6) دوست یابی خیابانی: یکی از راههای دوست یابی از طریق دوست یابی خیابانی است، مثلا ما برای اینکه با هر کشوری دوست بشویم می توانیم اسم خیابان نزدیک سفارت آن کشور را دقیقا همان نامی بگذاریم که دولت آن کشور از آن اسم متنفر است و وقتی سفیر آن کشور صبح از خیابان رد می شود با دیدن اسم خیابان مریض بشود. مثلا اسم خیابان جانبی سفارت انگلیس را بگذاریم بابی ساندز که مخالف سیاست انگلیس بود و اسم خیابان مجاور سفارت شوروی سابق( شوروی خودش سابق است) را بگذاریم میرزا کوچک خان و اسم خیابان مجاور سفارت مصر را بگذاریم خیابان خالد اسلامبولی( قاتل انور سادات) و اسم خیابان های دیگر شهر را به اسم سایر تروریست هایی مثل احمد قصیر و غیره بگذاریم. از این طریق کشورهای جهان به ما نزدیک می شوند، چون می خواهند ببینند ما چه نوابغی هستیم که مرض آزار دادن دیگران را داریم.
فرض: تصور کنیم دولت فرانسه اسم خیابان اصلی شهرش را بگذارد خیابان شهید محمدرضا کلاهی، خوشمان می آید؟
مشکل روانی: یکی از مشکلات روانی حکومتگران ایران این است که فکر می کنند ملتهای جهان به دولت و کشور ایران بیشتر علاقه دارند تا به دولت و کشور خودشان.
7) ) دوست یابی با شرایط: یکی از راههای پیدا کردن دوست قرار دادن شرایطی برای پیدا کردن دوستان جدید است، مثلا اگر سایر کشورها قانون اساسی ما را بپذیرند( البته ما خودمان قانون اساسی خودمان را قبول نداریم، ولی آنها باید قبول کنند) و شیوه ما را در حکومت بپذیرند و آنها قبول کنند که ما به آنها بد و بیراه بگوییم و بپذیرند که حق دخالت در کشور ما را ندارند، ما بدمان نمی آید که آنها دوست ما باشند، البته ما دشمن آنها خواهیم بود.
8) دوست یابی از طریق روزنامه: یکی از راههای پیدا کردن دوست از طریق روزنامه است، حکومت ایران هم از روزنامه ها برای پیدا کردن دوستان جدید می تواند استفاده کند. برای این کار می توانیم روزنامه ها را تعطیل کنیم. وقتی روزنامه ها را تعطیل می کنیم مردم می فهمند که ما چقدر قدرت تحمل مان بالاست و برای همین با ما دوست می شوند، و از طرف دیگر با تعطیل روزنامه ها می توانیم تصویر خوبی از خودمان به مردم جهان نشان دهیم. بنابراین آنها ما را بغل و ماچ کرده و با ما دوست می شوند.
9) دوست یابی از طریق معرفی خودمان: یکی از مشکلات حکومت ایران این است که دولتها و ملتهای جهان ما را نمی شناسند، اگر ما همین کاری که داریم می کنیم، یعنی تعریف دائمی از خودمان و فحش دادن دائمی به دیگران را ادامه دهیم، همه با ما دوست می شوند.
10) دوست یابی از طریق گاز گرفتن: گاز گرفتن یکی از اولین راههای دوست شدن انسان از دوره انسان کرومانیون و نئاندرتال است. در آن دوره انسانها برای ابراز علاقه به جای اینکه همدیگر را ماچ کنند، همدیگر را گاز می گرفتند، بعدا انسان ها برای صمیمی شدن با همدیگر همدیگر را می خوردند، در حال حاضر در ایران گاز گرفتن روزنامه نگاران یکی از راههای نشان دادن دوستی است. وقتی مردم دنیا بفهمند که در کشور ما رهبرانی زندگی می کنند که گاز می گیرند، علاقه خاصی به ما پیدا می کنند و با ما دوست می شوند.
11) دوست یابی از طریق لنگه کفش: یکی از راههای مناسب برای پیدا کردن دوست از طریق حمله به خارجی ها و خارجی های ایرانی تبار است. اصولا مردم جهان علاقه عجیبی به این دارند که برای آشنایی با کشور ما و فهمیدن حقایق ایران به ایران بیایند و در حال عکاسی ما آنها را بگیریم و با لنگه کفش توی سر آنها بزنیم و آنها را بکشیم.
روایت: فاما من عشقنی بین امتها، انا عشقنی بین امتی و غیر امتنا، و من عشقنی ضرب راسنی فی سجن، و من ضربنی قتلنی و من قتلنی یوجد حبی بیننی و بینهما...( ترجمه: و اما در باره دوستی بین ملتها، چون ما عاشق امت های دیگر شدیم پس آنها را با لنگه کفش توی سرشان پس می زنیم ضربه ای، و چون آنها را بزنیم پس آنها بمیرند و چون آنها بمیرند، پس آنها با ما از در دوستی همانا در بیایند، پس ای گنهکاران!.... ترجمه تمام شد.)
12) دوست یابی مکاتبه ای: یکی از راههای پیدا کردن دوست روش مکاتبه ای است. در این روش ما از طریق مکاتبه با دوستان خودمان در سراسر جهان از آنها می خواهیم که از حکومت ما دفاع کنند و دولتهای خودشان را از بین ببرند، بنابراین می توانیم دوستان زیادی پیدا کنیم.
13) دوست یابی از طریق حجاب: یکی از راههای دوست شدن با دولتهای جهان این است که ما هم انتظار داشته باشیم مردم دنیا بپذیرند که حجاب در ایران اجباری است و هم انتظار داشته باشیم که داشتن یا نداشتن حجاب در سایر کشورهای دنیا آزاد باشد. در این حالت چون دولتهای جهان می فهمند ما خیلی عقل داریم با ما دوست می شوند.
14) دوست یابی تصویری: یکی از راههای دوست یابی در عصر الکترونیک فرستادن عکس برای دیگران برای دوست شدن با آنهاست، در این مقاله چند عکس از رهبران کشور همراه با پیام آنها برای دوست شدن با دیگران دیده می شود، برای ما پیامهای دوستی خودتان را بفرستید. عکس های مسوولان به تدریج در این صفحه گذاشته می شود.

سووال اساسی: چرا ما انتظار داریم وقتی دیگران برای دوستی با ما تلاش می کنند و ما به آنها فحش می دهیم، بقیه با ما دوست باشند؟