لباس ملی

با توجه به این که مسوولان محترم و مقام معظم رهبری و نمایندگان مجلس هفتم بر روی زمین مدتی است که قصد دارند تا برای ملت شریف ایران لباس ملی درست کنند، و با توجه به اینکه در این زمان یکی از مهم ترین امور، و شاید اهم امور، این است که لباس های ملت ایران مطابق فرهنگ ایران باشد، لذا برای همیاری در این امر مهم، مشخصات لباس ملی ایرانیان به عرض می رسد. در آینده نزدیک نمونه های تصویری این لباس ها را هم در اینترنت خواهیم گذاشت.

پیراهن عثمان: پیراهن ملی ایران باید سفید، دراز و گشاد باشد، تا در صورت درگیری با دشمن و خونین شدن، جای لکه های خون مظلومانه که توسط جلادان تا بن دندان مسلح استکبار روی آن مانده معلوم باشد و بتوان آن را به راحتی پیراهن عثمان کرد.

آستین داخلی: آستین پیراهن ملی ایران باید تنگ و دکمه دار باشد و کلیه نکات امنیتی در آن رعایت شود، تا دست استکبار جهانی نتواند از آستین عوامل داخلی و بخصوص دوستان انقلاب در بیاید. ضمنا در مورد کسانی که نقش موثری در نظام دارند باید برش آستین جوری باشد که نتوان در آن مار پرورش داد، معمولا مارهایی که در این شرایط در آستین پرورش پیدا می کنند جهت جاسوسی و نفوذ اقدام می کنند، لذا ضروری است که آستین این پیراهن ها به سیستم شنود صدا مجهز باشد.

مچ آستین و برش زیر بغل: مچ آستین و برش زیر بغل لباس ملی ایران باید طوری باشد که وقتی می خواهند با شرکت در راهپیمایی های میلیونی مشت محکم به دهان استکبار جهانی بزنند زیر بغل شان جر نخورد و مچ آستین شان پاره نشود.

گشادی آستین: با توجه به اینکه مسوولان محترم نیروی اتنظامی و قضایی و مالی و سیاسی و امنیتی و تاحدی وغیره ممکن است بخواهند چوب توی آستین ملت بکنند، لذا باید لباس ملی ایرانیان از آستین مناسب گشاد برخوردار باشد.

خشتک مناسب: خشتک شلوار ملی ایرانیان باید از نوع بالا ساسون دار و پیلی دار برخوردارباشد تا زمانی که مسوولان امر می خواهند خشتک ملت را بادبان کنند بادخورش خوب باشد. همچنین طراحان تلاش کنند از نوعی خشتک پرتابل استفاده کنند که در زمانی که قرار است خشتک مردم را سرشان بکشند خشتک مذکور جر نخورد. در مورد عناصر غیرخودی خشتک باید از جنس چلوار باشد که اگر مسوولان امر خواستند آنرا جر بدهند، هزینه نظام بالا نرود.

پاچه شلوار: حتی الامکان طراحان لباس ملی ایران باید شلواری با پاچه گشاد را انتخاب کنند تا وقتی مسوولان امر می خواهند پاچه ملت را بگیرند، با مشکل مواجه نشوند، در مورد نیروهای خودی پاچه شلوار باید از نوع چاکدار و با قابلیت تاشو باشد تا این پاچه پاره های پاچه ورمالیده بتوانند از شلوار مناسب استفاده کنند.

دامن بشور و بپوش: با توجه به اینکه مسوولان امر، اعم از بانوان و آقایان، بخصوص در جناح راست و کارگزاران یک طوری هستند که دامن شان دائما لک می شود، برای حفظ کیان مملکت و عزت اسلام و مسلمین، حتی الامکان از پارچه هایی برای دامن استفاده شود که وقتی لکه می شود قابلیت شستشوی سریع و ماستمالی داشته باشد. همچنین طراحان لباس ملی ایران برای دامن مسوولان بلند پایه از مینی ژوپ استفاده کنند که دست مردم به دامن آنها نرسد. در مورد عناصر دشمن، روزنامه نگاران، هنرمندان، مخالفان و عناصر غیر خودی از پارچه دامنی کتان و پشمی استفاده شود که اگر دامن شان لکه دار شد، حالا حالا ها قابل لک گیری نباشد.

چادر سیاه و کفن سفید: با عنایت به اینکه بانوان محترم قرار است با چادر سیاه به خانه شوهر بروند و با کفن سفید از آن خارج شوند، لذا این دو نوع لباس به عنوان لباس ملی بانوان ایرانی انتخاب می شود. استفاده از هرنوع دامن عفت قابل لکه دار شدن، هر نوع مانتو چاکدار، روسری کالسکه ای( با قابلیت عقب و جلو رفتن) و غیره ممنوع است.

کفش تنگ به شکل چکمه: با توجه به اینکه ملت ایران عادت دارند که پا توی کفش بزرگان می کنند، لذا طراحان تلاش کنند از کفشی استفاده کنند که کسی نتواند پایش را از آن دربیاورد و توی کفش دیگران بکند. ضمنا بهتر است کفش ها به سیستم امنیتی مجهز بشوند که وقتی کسی ریگی به کفشش بود کفش مذکور بوق بزند و نیروهای امنیتی را متوجه دشمن کند. همچنین با توجه به اینکه لنگه کفش کهنه در بیابان نعمت می باشد، نوع لباس مردم در هنگام عبور از بیابان به شکلی باشد که به هر نوع لنگه کفش کهنه( از قبیل شورای نگهبان، شورای تشخیص مصلحت نظام و دیگران) احترام گذاشته و به بهانه اینکه در بیابان هستند پا توی لنگه کفش های کهنه نکنند.

کلاه گشاد: با توجه به اینکه در هر دوره سیاسی کشور ممکن است لازم شود مسوولان امر کلاه جدیدی سر مردم بگذارند، یا کلاه آنها را بردارند، لذا طراحان موظفند که از کلاه گشاد و مناسب حمل و نقل سریع استفاده کنند.

تنیجه گیری اخلاقی: لباس باید به تن ملت برازنده باشد.
توضیح: تا چند روز دیگر نمونه لباس های ملی ایران را در همین صفحه خواهید دید.