ارسطاطالیس، حداد عادل و یک میلیون تومان پول

آقا! من نمی دانم این ارسطو چرا باید اسمش ارسطاطالیس باشد، بخصوص وقتی که قرار است در امتحان تاریخ موضوع سووال بشود، و اصولا تا مدتها فکر می کردم این ارسطو با آن ارسطاطالیس یک تفاوت هایی قاعدتا دارد. این آقای ارسطاطالیس یا ارسطو استاد الکساندروس یا همان اسکندر یا به قول امت شهیدپرور یونان اسکندر کبیر بوده است. معروف است که ارسطو برای اسکندر یک نامه نوشت که اگر می خواهی ملت ایران پیشرفت نکند، آدم های بی عرضه را برای کارهای سخت و مهم تعیین کن. به نظر من میان روح اسکندر و جناح راست یک روابطی هرچند مشروع ممکن است برقرار باشد و این موضوع را از انتخاب نمایندگان مجلس هفتم می توان فهمید. با توجه به نکات فوق، حداد عادل اعلام کرد که به علت سختی کار به هرکدام از نمایندگان مجلس هفتم یک میلیون تومان پرداخت می شود. لذا برخی دلایل سختی کار نمایندگان مجلس هفتم به شرح زیر عنوان می شود:

1) نمایندگان مجلس مجبورند هر روز فکر کنند و این کار بسیار سختی برای آنهاست.
2) نمایندگان مجلس مجبورند هر از گاهی در مورد موضوعی یک نوشته را بدون غلط بنویسند و آنرا جلوی عده ای بخوانند و این کار برای این نمایندگان قطعا کار سختی است.
3) نمایندگان مجلس مجبورند جوری رفتار کنند که به نظر بیاید می خواهند قانون بنویسند، غیر از اینکه قانون نوشتن برای آدمی که متعلق به دوران تاریخی قبل از قانون است، کار سختی است، رفتار کردن به شکلی که انگار قرار است قانون بنویسند هم، کار سختی است.
4) اصولا اینکه یک گروهی از طرف 15 درصد مردم انتخاب شده باشد و مجبور باشد نگاههای 85 درصد از مردمی که معتقدند این مرتیکه محترم چرا به مجلس رفته است، کار سختی است و حتما باید هزینه تحمل این نگاه ها را به آنها بپردازند.
5) نمایندگان محترم مجلس هفتم هر روز باید حداقل چند ساعتی از طرف ملت ایران انواع فحش های مجردی و خانوادگی را تحمل کنند و طبیعی است که اصولا فحش خوردن یکی از مصادیق بارز سختی کار است و به خاطر همین فحش ها به نظر من باید ماهی دو میلیون تومان به آنها بدهند.
6) همین که عده ای آدم که تا پیش از این همیشه در حال حمله بودند، مجبور شوند ساعت ها روی صندلی بنشینند و به یک جا نگاه کنند و جیغ نکشند و ساکت باشند کار سختی است.
7) نمایندگان مجلس هفتم مجبورند هر روز روی مبل های مخمل بزرگ بنشینند و با کفش روی موکت های پرزدار راه بروند، بدیهی است که این کارها از هر کسی ساخته نیست و باید به آنها هزینه سختی محیط کار را هم بدهند.
8) اصولا نمایندگان مجلس هفتم به این دلیل در مجلس هفتم هستند که نمایندگان مردم در این مجلس نباشند، به همین دلیل شغل آنها از نظر طبقه بندی مشاغل به نحوی شبیه شغل نگهبانی است، و از نظر قانون کار نگهبانی جزو مشاغل سخت محسوب می شود و حتما باید یک پول خوب و مناسب به آنها بدهند.
9) نمایندگان مجلس هفتم مجبورند در طول روز در تائید چیزی که معلوم نیست چیست و هر روز عوض می شود حرف بزنند و با چیزی که نمی دانند چیست شدیدا مخالفت کنند، و همین کار خودش جزو سخت ترین کارهاست.
10) نمیاندگان مجلس هفتم مجبورند در مجلس به جای پوشیدن پیژامه و زیرپیرهن و دمپایی، کت و شلوار بپوشند و کمربند هم ببندند و دکمه بالای یقه شان را هم ببندند، به نظر من برای همان بستند کمربند باید سالی یک میلیون به آنها پول داد.
11) با توجه به روحیه، تعلقات خانوادگی و ایلی و عادت های شخصی، باید همانطور که به بعضی از کارمندان دولتی حق دوری از مرکز می دهند، به نمایندگان این مجلس باید حق دوری از روستا بدهند( در این مورد نباید تفاوتی میان نمایندگان تهران و شهرستانها قائل شد، چون باید عدالت اجرا شود.)

نتیجه گیری اخلاقی: ما باید از کسانی که برای مان زحمت می کشند قدردانی کنیم و به آنها یک میلیون تومان بدهیم.