ای سونامی! ای بی ناموس! برو آمریکا

نطق پیش از دستور را از اینجا بشنوید.

چند نفر با من تلفن زد و گفت که بیا پیام برای سال نو و من به اون اعتراض کردم که امام در پانزده خرداد سال 42 گفت که ما نوروز نداریم، چون اسلام عزادار بود و اگر تو هم جاسوس آمریکا نیستی پس پیرو امام باش، پس امسال عید نداریم و من پیام ندادم. و حالا که اون رفت و تعطیلات تمام شد من به شما چند استراتژیک مهم باید بدم.

اول درباره اون پاپ پل دوم بود که من شنیدم که اون درگذشت کرد و خیلی ناراحت شدم، چون چند سال در زندان بود و آنطور که به من گزارش دادند خیلی آدام خوبی بود و با آمریکا مبارزه کرد. و من هم در ماهواره نگاه کردم که مردم می رفت به اونجا که اون بود و به اون غصه می خورد و گریه کرد و من هم می خواستم گریه کنم ولی نکردم. و آمریکا اون پاپ را در آفریقا زندانی کرد و گفت حالا که تو با آمریکا مبارزه می کنی پس برو زندان. و اون 29 سال رفت زندان و وقتی بیرون آمد آمریکا را از اون بیرون کرد و جایزه صلح را گرفت که من با صلح مخالفم ولی با پاپ موافق، چون با آمریکا مبارزه کرد. ولی تا اونجا که من یادم هسن اون سیاه پوست بود مثل بلال حبشی ولی وقتی در تلویزیون اون را نشون می داد که دستش را تکان می داد سفید بود و این یک توطئه بود. و من می گم: ای آقای پل دوم! خدا تو را بیامرزه که زندان رفتی و با جمهوری اسلامی مبارزه نکردی. پس این یک.
و استراتژیک دوم من اون پیام بود که رهبر معظم انقلاب داد که امسال باید مشارکت باشه و من چند روز گریه کردم، چون مشارکت دوم خرداد بود و دوم خرداد حتی از کمونیست و استالین و پیشه وری و اسماعیل آقا سیمیتقو هم بدتر بود و در اون مشارکت نشریات چپی و کمونیست بود و من با مشارکت مخالف بودم، اما اگر رهبر گفت که اون را بخور، من می خورم، حالا هر زهرماری که می خواد باشه، چون ولایت فقیه بود. و حالا که من می خوام زهر بخورم برای اون مشارکت پس این برای اسلام بود. و من به رهبر یک پیام می دم که ای رهبر معظم! مگر تو خودت نگفتی که با آمریکا و اسرائیل بجنگ و با ضد انقلاب مبارزه کن، حالا مشارکت؟ مگر تو بهزاد شدی که مشارکت؟ مگر خدای ناکرده دوم خرداد شدی که من دیدم که دست اون از آستین شما بیرون رفت؟ پس من هم قبول می کنم، ولی ناراحتم.
و استراتژیک سوم من انتخابات بود که من به یزدی رای می دم و به چند دلیل نه یک دلیل، چون چند از یک زیادتر بود. و یزدی از همه بهتر بود و حالا که یک نفر به من با موبایل نوکیا زنگ زد و گفت اون کاندیدا شد پس من به اون رای می دم، چون یزدی از رفسنجانی هم بهتر بود، رفسنجانی دخترش دوچرخه سواری کرد، ولی دختر یزدی نه، و یزدی رئیس قوه قضائیه بود پس با روزنامه چپی کمونیست مخالف بود، ولی رفسنجانی دخترش روزنامه داشت به اسم زن که من خجالت می کشیدم به اون دست بزنم یا اون را بخونم. و من اعلام می کنم که اگر اسم یک روزنامه زن بود فقط باید شوهرش اون را بخونه نه هر مرد نامحرم، چون اگر اینطور باشه فرق زن با اتوبوس چیه که هرکی بیاد سوار اون بشه. پس من به یزدی رای می دم. و چند پیام بدم برای قالیباف که کاندیدا شد و استعفا داد برای رئیس جمهور. ای قالیباف! تو استعفا دادی برای من؟ این کار بود که کردی؟ پس اگر استعفا دادی و زن بی حجاب رفت خیابان کی اون را بگیره برای امر به معروف و نهی از منکر که از وظایف دینی بود و سه شرط داره که من نمی گم. پس قالیباف! کار بیخود کردی. و یک پیام هم برای اون مهرعلی که رئیس فوتبال بود باید بدم که اگر تو فوتبال هستی مواظب باش اون تماشاگر بی ناموس در خیابان بوق نزنه و جیغ نکشه که آدم خجالت می کشه چه برسه به اون و اسم اون پروین را که مثل زن های ضعیف بود عوض کن. آخه اسم مرد هم پروین می شده، مثل این می مونه که حسنی اسم خودش را بذاره شهین. این کاره؟ پس تو هم برو.
و استراتژیک چهارم من اون سونامی بود که دوباره اومد به اونجا که صدهزار نفر را در پارسال کشت و من هیچی نگفتم و دوباره آمد. ای سونامی! ای بی ناموس! تو اگر آدم هستی برو به اسرائیل و آمریکا نه اینکه فقیر و بیچاره در اندونزی که پایتخت اون جاکارتا بود که من از بچگی یادم هست.
و استراتژیک من به اون زن بود که رفت از آلمان و لخت شد و ملکه زیبایی به اون کردند و اون یک ایرانی بود و اسمش شهریور بود. ای شهریور! تو خجالت نمی کشی لخت شدی در اروپا؟ مگر اینترنت بود؟ مگر چت بود که بی ناموسی؟ حالا ملکه زیبایی شدی چی شد؟ اگر تو یک زن مسلمان هستی و پول بیت المال را می گیری که باید صبرکنی که یک مرد که قدرت بدنی داشته باشه و خانواده دار باشه بیاد و با تو ازدواج کنه، نه اینکه لخت! و برو توبه کن و مثل اون دختر مسلمان فرانسه و پاریس و آلمان از حجاب خودت در مقابل سلمان رشدی هجمه کن.
و آخرین پیام من درباره اون سیزده بدر بود که من اگرچه با نوروز مخالفم ولی سیزده بدر خوب بود چون مردم می ره دشت و کوهستان و برای کشاورزی خوب بود. و من می گم هر سال دولت روز سیزده بدر یک میلیون و صدهزار نفر از جوانها را با کامیون بیاره به بیابان و به اون بیل بده تا زمین را شخم بزنه و دیگه نذاره اون برگرده به شهر روزنامه بخونه و ما گندم و جو و آلبالو و گیلاس بکاریم و ثروتمند بشیم و با پولش بمب اتمی درست کنیم و آمریکا و اسرائیل را نابود کنیم. و من دیگر هیچ پیامی نمی دم، مگر در انتخابات، خداحافظ