و من به قالیجانی نژاد رای می دم

متن پیام را از همین جا بشنوید

و این پیام من بود که خیلی مهم بود. چون من اول گفتم من هم مثل اون ها که همه شون تحریم را می کنند، من هم اون را بکنم، ولی خوب نیست و غیر شرعی بود. چرا؟ چون بخاطر اسلام. چون من مشت محکمی به دهن اون می زنم و من رفتم به اون اینترنت و در اون دیدم که اون گفته که به معین رای می دم. ای شیرین! ای نوبل بی غیرت! تو به معین رای می دی؟ ای بی حجاب! تو رفتی فرانسه با جوراب نازک و با ژان پل سارتر دست دادی، حالا به معین؟ من توی دهن تو می زنم.

و یک پیام هم برای اون بهبودی دارم که رفتم به اینترنت و عکس اون را دیدم و پیام من این بود که ای بهبود که عینک می زنی و موهای خودت را مثل مرفه بی درد درست کردی و مثل زنهای ضعیف. تو به اون رای می دی؟ و من به تو پیام می دم، ای بهبود! ای این سه زن! تو غلط می کنی به انتخابات دخالت می کنی در پاریس. مگر تو نبودی که اول انقلاب رئیس جمهور شدی و مثل زنها با هواپیما رفتی و بعد تو را دستگیر کردند و اعتراف کردی که جاسوس شوروی بودی؟ حالا معین؟ و من دیدم که اون خشایار که فامیل کورش بی ناموس بود هم با اون سبیلش که مثل استالین و پیشه وری و اسماعیل آقا سیمیتقو بود به معین رای داد. ای خاک برسرت خشایار که اون فامیل تو دستش هم دراز بود که من اسمش را یادم رفت.

و من در اون لاریجانی نگاه می کردم که صدای تلویزیون ما هم خراب بود و دیدم که اون هاشمی با چند دختر بی حجاب نشسته بود و می خنده و من خیلی ناراحت شدم و چند ساعت گریه کردم. و معین را هم دیدم که داشت با قنبر و نوری سخنرانی می کرد و من به اون می گم، اگر تو دموکراسی شدی غلط کردی، من توی دهن دموکراسی می زنم، حالا پیشرو هم شدی؟ برو پیش جد و آبادت نه اینکه پیشرو. و حالا که ای معین! تو می خواهی رئیس جمهور ایران بکنی و اون جوان های از خدا بی خبر را جمع کردی که ژل زد و دست می زد با سوت؟ من توی دهن تو هم می زنم. و من خیلی ناراحت شدم، چون چند تا دختر را هم در اینترنت دیدم که روی اونجای اون به انگلیسی نوشت هاشمی. و من خیلی نگاه کردم، چون خیلی تنگ بود.

و من زنگ زدم تهران به دفتر رهبری و یک نفر گوشی را برداشت و من پرسیدم که من به کی رای می دم؟ اون گفت قالیباف، بعد یک نفر گوشی را از اون گرفت و گفت لاریجانی و من نفهمیدم که اون قالیباف بود یا لاریجانی و من دوباره زنگ زدم به دفتر رهبری که من به کی رای می دم؟ و اون گفت احمدی نژاد و من دیدم که دفتر اون هم مثل من استراتژیک نداشت. پس من از پشت همین میز که کنار من یک پارچ و یک لیوان قرمز هم مثل زنهای ضعیف بود و بچه هم از اون اتاق جیغ می زنه، می گم: ای ملت! من به قالیجانی نژاد رای می دم که هم قالیباف بود، هم لاریجانی و هم احمدی نژاد، که هم حکم حکومتی بود و هم وحدت، تا یک مشت محکم هم به دهان اون بزنم. و هرکس صدای من را شنید، چه مرد، چه زن های ضعیف، چه دیگران، باید به قالیجانی نژاد رای بده، نه به اون.

و امروز برو رای بده و دیگه حرف بیخود نزن، خداحافظ.