فردا روز دیگری است

با دوستی ساعتی پیش گفتگو می کردم. گفت: یعنی تمام شد؟ گفتم: نه، تازه شروع شد. باید ساعتی خوابید، استراحتی کرد و خستگی را در کرد. از فردا روز کار است، خود را برای کاری سخت و سنگین آماده کنیم. ما باید کار کنیم، کوهی از کار جلوی ماست و تازه اول دعواست

خبر پیروزی احمدی نژاد در انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری اعلام شد.

خبر تلخی بود. ما در انتخابات رای دادیم و تمام تلاشمان را کردیم تا چنانکه از دستمان برمی آید، جلوی پیروزی نظامیان را بگیریم. تقریبا همه کسانی که دلشان برای سرنوشت ایران می سوخت، با تمام نیرو تلاش کردند تا سرنوشت آینده ایران با عقلانیت ادامه پیدا کند. تمام تلاش مان را کردیم. و هرآنچه کردیم نیز درست بود. روشتفکران و خردمندانی که کینه و دشمنی شان را با هاشمی رفسنجانی کنار گذاشتند و از او حمایت کردند تا سرنوشت ایران به دست نظامیان و فاشیست ها نیفتد درست ترین کار را کردند. آنها خواستند جلوی فاشیستهایی که با سوء استفاده از محرومان و تهیدستان قصد دارند تا آزادی فردی و آزادی های سیاسی و سرنوشت ایران را بازیچه قدرت طلبی شان کنند، را بگیرند. ما درست ترین کار را کردیم. برای رسیدن به یک وحدت ملی و ائتلاف علیه حاکمیت نظامی گری و فاشیسم عقلانی ترین رفتار را از خودمان نشان دادیم.

این انتخابات بدترین و آلوده ترین انتخابات بیست سال گذشته بود، انتخاباتی با رای های سازماندهی شده و خریداری شده، اما، همه مساله این نبود. جامعه ایران دچار فقر و فلاکت است و این فقر و فلاکت در هر زمانی به وسیله هر عوامفریبی می تواند بازیچه سوء استفاده قرار بگیرد. تقلب های انتخاباتی آشکار و روشن است، اما در هر حال و سوگمندانه محمود احمدی نژاد توانست بر موج نارضایی و فقر و تبعیض سوار شود و آرای بسیاری از تهیدستان را به آرای سازماندهی شده خود بیفزاید و از سوی دیگر آرای برخی خستگان سیاسی را هم به آرای خود بیافزاید. و این خستگان کسانی بودند که معتقد بودند اگر حکومت یکسر به دست اقتدارگرایان بیفتد، آنان تکلیف این حکومت را یکسره خواهند کرد. برای کسانی که چنین فکر می کردند راه باز است، همه حکومت دست اقتدارگرایان است و اگر کسی می خواهد تکلیف حکومت را روشن کند، این گوی و این میدان.

من معتقدم سرنوشت سیاهی در انتظار ماست و مردم ما در هر جای دنیا که باشند هزینه سنگینی بابت این انتخابات خواهند پرداخت. اما در این سرنوشت اولین بار روشنفکران و خردمندان ایرانی بخصوص آنان که در داخل کشور از مردم خواستند علیه حاکمیت نظامیان رای بدهند، نقشی نادرستی نداشتند. این بار روشنفکران و سیاستمداران و خردمندان ایرانی که از مردم خواستند در این انتخابات شرکت کنند، نقش تاریخی شان را بخوبی و به بهترین شکل انجام دادند، ولی متاسفانه پوپولیسم و عوامفریبی پیروز شد.

با دوستی ساعتی پیش گفتگو می کردم. گفت: یعنی تمام شد؟ گفتم: نه، تازه شروع شد. باید ساعتی خوابید، استراحتی کرد و خستگی را در کرد. از فردا روز کار است، خود را برای کاری سخت و سنگین آماده کنیم. ما باید کار کنیم، کوهی از کار جلوی ماست و تازه اول دعواست.

با احترام برای همه آنان که تلاش کردند تا جلوی غلبه نظامیان را بگیرند و نتوانستند. فردا همه چیز از اول آغاز می شود.