عليرضا رجايي گفت: طرح بحث رفراندوم از سوي جنبش دانشجويي نشان ميدهد كه روند كسب صلاحيت در كشور ما چندان جدي تلقي نميشود.
این فعال ملی-مذهبی در ميزگرد «آسيبشناسي جنبش دانشجويي»كه از سوي انجمن اسلامي دانشجويان دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه تهران برگزار شد, گفت: يك جنبش اجتماعي بايد خود را در چارچوب نرمهاي جامعه خود يك جنبش اخلاقي جلوه دهد و در غير اين صورت جنبش موفق نخواهد بود و گمان ميكنم كه جنبشهاي دانشجويي به اين مساله توجه چنداني ندارند, به هر حال جنبشها بايد از راستروي و چپروي دوري كنند, در غير اين صورت به افراط و تفريط دچار خواهند شد.وي افزود: عمل درست, عملي است كه براساس كسب صلاحيتهاي اجتماعي و اخلاقي انجام شود كه با ارايه طرح رفراندوم از سوي جنبش دانشجويي به نظر نميرسد كه اين روند كسب صلاحيت در جامعه ما جدي گرفته شده باشد.
رجايي, در بخشي از سخنان خود اظهارداشت: شعارهاي يك حركت سياسي همواره از منشاء بضاعتهاي آن حركت برميخيزد, نه از انديشهها و باورهاي آن حركت, گاهي شما با يك جنبش ناگهاني و خودجوش روبهرو هستيد, در اين شرايط نميتوان انتظار داشت برنامه ريزي نظير برنامهريزي حركتهاي از پيش تعيين شده, صورت گيرد.بنابراين قطعا در رفتارهاي عقلاني بايد محاسبه و ارزيابيهاي لازم صورت گيرد.
وي در ادامه يادآور شد: طرح بحث فراخوان اخير از سوي دفتر تحكيم, هيچ تناسبي با شرايط كشور ندارد. صرفنظر از اين كه اين بحث در حاكميت نميگنجد,همچنين از سوي ديگر شايد از نگاه بيروني مورد نقد اخلاقي قرار گيرد.
رجايي, با بيان اين مطلب كه تلاطمهاي دانشگاهها فرو خفته است, گفت: اكنون ميتوان غيرهيجانيتر و عقلانيتر به آسيبشناسي جنبش دانشجويي پرداخت.
وي ادامه داد: جنبش دانشجويي زماني چند گفتمان اصلي داشته است, گفتمان اول اين كه در زمان ملي شدن صنعت نفت و پس از كودتاي 28 خرداد جنبش دانشجويي در چارچوب سنت مشروطه عمل كرده است و در پي براندازي نبوده است.
وي, با اشاره به گفتمان براندازي به عنوان گفتمان دوم جنبش دانشجويي, گفت: اين گفتمان كه به خاطر ناكامي گفتمان اول به وجود آمد و باعث به وجود آمدن جريانهايي نظير حزب توده و گروههاي ملي و پس از آن عناويني نظير نهضت ملي و سازمان مجاهدين شد.
رجايي, گفتمان جنبش دانشجويي در دهه 60 و پس از انقلاب را گفتمان حل شدن در قدرت و دست يافتن به اركان سياست عنوان كرد و افزود: اما گفتمان دموكراسي و آزاديخواهي كه اكنون مطرح شده, به نظر ميرسد در آينده نيز گفتمان مسلط باشد و راههاي قبلي را مخدوش سازد و اين گفتمان در دو سطح فرديت در زندگي خصوصي و دموكراسي در زندگي اجتماعي خلاصه ميشود و بعيد ميدانم كه فضاي سياسي متاثر از جنبش دانشجويي بوده باشد.
رجايي, همچنين يادآور شد: جنبش دانشجويي بخش راديكال طبق متوسط است و هانتينگتون ميگويد: تنها راه علاج راهكارهاي راديكال سركوب است.
وي, با تاكيد بر اين مطلب افزود: روند كسب صلاحيت در ايران شوخي تلقي ميشود.
رجايي ادامه داد: جنبش دانشجويي برخلاف انتظاري كه از آن به عنوان نماينده يك گروه خاص وجود دارد, عمل ميكند و حركت اخير اين جريان در خصوص طرح بحث رفراندوم نوعي مدعيات ملي را مطرح ميكند و مدعيات صنفي و مشخص ندارد.