 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
* ايران تشنه را بيش از اين به ورطه تلخ تكرار تاريخ نكشانيم
* دستاوردهاي اصلاحات كم نيست، كافي است درحفظش بكوشيم
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس سياسي
انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي تهران در مورد عملكرد مجلس شوراي اسلامي پس از گذشت حدود هفت‌ماه از فعاليت آن بيانيه‌اي صادر كرد.
به گزارش گروه دريافت خبر خبرگزاري دانشجويان ايران، ايسنا، در اين بيانيه با ابراز اين عقيده كه فرياد بلند دين‌مداري، اسلام‌خواهي، عدالت‌طلبي، دفاع از محرومان و دهها واژه سترگ و مسؤوليت‌آور ديگر هر روز از مجلسي شنيده مي‌شود كه بسياري از طرحها، اعمال و گفته‌هاي تكيه‌زنندگان بر صندليهاي رنگارنگ آن متأسفانه بر خلاف آنهاست، آمده است: گويي سكوت ملت ايران را تأييدي مي‌دانند بر آنچه كه مي‌كنند و گويا نمي‌خواهند سر از آستين غفلت بيرون آورند و نيم نگاهي به جامعه رخوت‌زده ايران عزيز بيندازند.
در ادامه اين بيانيه با اشاره به اينكه اين كاش نمانيدگان كمي انصاف به خرج مي‌دادند و ميزان مشروعيت خود در تصميم‌گيري‌هاي كلان كشور، كه بي‌شك تنها و تنها مي‌بايست حاصل رأي ريخته‌شده براي آنان باشد، براي خود يادآوري مي‌كردند آمده است كه اين امر باعث مي‌شد تا در نطقهاي پيش از دستور و تصميم‌گيري‌هايشان بدانند كه آنها حاصل برگزاري انتخاباتي هستند كه در آن برخي از مؤلفه‌هاي اوليه برگزاري يك انتخابات رعايت نشده است.
نويسندگان بيانيه افزوده‌اند: ما به عنوان بخشي از جنبش دانشجويي كه امروز به رغم تحمل بار سنگين نامهرباني‌ها، تهمت‌ها و برخوردها به لطف پروردگار، از درون زنده است و جوشنده، به صراحت اعلام مي‌داريم كه فقط و فقط به خاطر خدشه وارد نشدن به مسير پيشرفت كشور و حفظ همه ارزشها و دستاوردهايي كه اعتقاد داريم، امروز سكوت كرده‌ايم، اما اين آيه شريفه از سوه‌ي مباركه‌ي كهف را به نمايندگان مجلس گوشزد مي‌كنيم كه: «الذين ضل سعيهم في الحيوه الدنيا و هم يحسبون انهم يحسنون صنعا»؛ آنانكه تباه شده است كوشش ايشان در زندگاني دنيا و مي‌پندارند كه عمل نيكو مي‌كنند.
مجلس خانه ملت است و ملت يعني تمام ايرانياني كه در گوشه، گوشه اين خاك سرافراز زندگي مي‌كنند، با هر دين، انديشه، اعتقاد و مسلكي، و امروز يك نماينده واقعي مي‌بايست در پيشبرد آرمان 200 ساله‌ي ملت ايران كه چيزي جز اصلاحات بنيادين در همه زمينه‌ها نيست تلاشي مجدانه داشته باشد.
صادركنندگان بيانيه با ابراز اين عقيده كه بديهي است كه مجلس هفتم در اين جايگاه قرار ندارد، افزوده‌اند: بسياري از طرحهاي پيشنهادي و تصويبي و عملكردهاي مجلس هفتم از ابتداي فعاليت تا به حال غيرقابل دفاع بوده‌اند. به عنوان موردي مهم بايد گفت كه نحوه‌ي برخورد نسبت به استيضاح وزير پيشين راه و عدم رأي اعتماد به وزير پيشنهادي رييس‌جمهور، ما را به جايي مي‌رساند كه ديگر سكوت را جايز ندانسته، ذكر موارد ذيل را بر خود لازم مي‌دانيم:
مشكلات وزارت راه و ترابري و همه‌ي وزارتخانه‌هاي ديگر از چه نشأت مي‌گيرند؟
اگر جاده‌هاي ما در وضعي اسف‌بار به سر مي‌برند، اگر ناوگان هواپيمايي ما خسته و فرتوت است، اگر راه‌آهن ما آن طور كه شايسته است توسعه پيدا نمي‌كند، اگر ملت بزرگ ايران مجبورند از قطارهاي دست چندم !!!! كشورهاي متوسط !!!! اروپايي استفاده كنند و اگر . . . اينها براي چيست؟
چرا ملت ايران نبايد بدانند كه اينها ناشي از عدم احترام واقعي به نخبگان، دانشگاهيان و صاحبان سرمايه است. چرا ملت ايران نبايد بدانند كه اين معضلات حاصل عدم ارتباط صحيح و پاياپاي با كشورها و ملتهاي بزرگي است كه به جاي ما از تمام ظرفيت نخبگان و سرمايه‌هاي ما استفاده مي‌كنند. چرا ملت ما نبايد بدانند كه اين مشكلات ريشه در آن دارد كه اقليت اقتدارگرا ميزان رأي ملت است را به صورت تمام - نه با تبصره‌ها و ماده واحده‌هاي خاص - قبول ندارند و چرا نبايد ملت بدانند كه نگاههاي سطحي به مشكلات و معضلات عامل اساسي در اين راستاست. چرا از مشكلات اقتصادي مردم سوءاستفاده شود و به آنها گفته نشود كه درد ايران اصلاح ساختارهاست، اصلاح بينش‌هاست، اصلاح فرهنگ است، اصلاح نگاه به يكديگر است، نبودن گفت‌وگو است، نبودن آزادي است و نبودن نگاه كلان است - همه‌ي مواردي كه در اين 8 سال براي حركت به سمت آنها تلاش شد و امروز ناديده گرفته مي‌شوند.
در ادامه اين بيانيه با ابراز اين عقيده كه استيضاح وزير راه و ترابري و عدم رأي اعتماد به وزير پيشنهادي رييس‌جمهور در ظاهر به نام مصالح و منافع ملت و در اصل به خاطر عدم تمكين وزير راه در برابر منافع گروههاي ذي‌نفوذ شبه دولتي بوده آمده است: براي مثال فرودگاه امام (ره) امروز بسته است، وزيري كه استيضاح شد حداقل، تلاشش را كرد تا وضعيت تأسف‌آور كنوني براي فرودگاه اتفاق نيفتد، اما امروز استيضاح‌كنندگان چه مي‌كنند؟ استيضاح‌كنندگاني كه همه موانع را مي‌دانند و همه عواملي را كه در اين مسير بازدارنده‌اند و در چارچوب دولت فعاليت نمي‌كنند را مي‌شناسند، چرا واقعيت را نمي‌گويند و سكوت پيشه مي‌كنند؟ اين فرودگاه نزديك به نيم قرن است كه با حجم انبوهي از سرمايه اين ملت بلااستفاده مانده است!!!
صادركنندگان بيانيه در ادامه افزوده‌اند: از تريبون خانه ملت و به نام ملتي كه اگر سكوتش را بشكند، تنها خداوند بزرگ مي‌داند كه چه خواهد شد، پيام هشدار مي‌فرستند كه شما هر رييس‌جمهوري را در انتخابات آينده، انتخاب كنيد، وضع همين است كه ما مي‌گوييم و در مقابل رييس‌جمهوري كه به اعتبار 22 ميليون رأي صحبت مي‌كند مي‌ايستند و متواضعانه!!! مي‌گويند مردم ما را صالح تشخيص داده‌اند و امانت نمايندگي را به ما سپرده‌اند پس ما نيز بايد امانت را به اهلش بسپاريم!!! و البته شايد هم خوشحالند از اينكه بخشي از آن 22 ميليون رأي امروز دلسرد و ناراحت و پشيمانند.
اما نبايد يادشان برود كه يكي از مهمترين نارضايتي‌هاي آن 22 ميليون رأي برگزاري انتخابات مجلس هفتم توسط رييس‌جمهور با ويژگي‌هاي تحميلي آن است.
امروز وضعيت و نگاه مردم نسبت به انتخابات آينده در هاله‌اي از ابهام است و آنها اينچنين صحبت مي‌كنند.
انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي در ادامه اظهار داشته است كه اين بزنگاه تاريخي به شدت احساس خطر مي‌كند، احساس خطر از تكرار تاريخ، احساس خطر از دست رفتن دستاوردهايي كه اين ملت در طول اين سالها بالاخص در 8 سال اخير داشته است و از سنگر دانشگاه خطاب به آنهايي كه امروز در فضايي كار مي‌كنند كه به زعم نويسندگان بيانيه بار ديگر قلمها شكسته شده و فريادها در حنجره حبس، متذكر مي‌شود كه: راه پيشرفت اين كشور همان شور و نشاطي است كه بخشي از حاكميت همه تلاش خود را كرد تا آن را به سستي و رخوت تبديل و دستاوردهاي 8 ساله‌ي ملت ايران را به كامشان تلخ كند.
آنان افزوده‌اند: همه مي‌دانيم كه مشكلات بسيار عظيم است اما صادقانه بايد پذيرفت و به مردم نيز گفت كه مشكلات اقتصادي و معيشتي حل نخواهد شد جز با پاسخگو شدن همه اركان كشور، شفاف و قانونمند شدن همه سازمانها، تشكيلات و نهادهاي پنهان و آشكار اقتصادي، سياسي و اطلاعاتي، برابر شدن همه افراد در برابر قانون، احترام به آزاديهاي فردي و اجتماعي، پذيرفتن حقوق بشر و دموكراسي، ايجاد دانشگاهها و حوزه‌هاي پرنشاط، فعال و پويا، پذيرفتن واقعيات و معادلات بين‌المللي و گفت‌وگوي همراه با عزت و حفظ اقتدار ملي نه جناحي با همه كشورها - مگر آنهايي كه حاضر به پذيرش عزت ما نيستند - تشكيل احزاب و تشكلها و . . .
در پايان اين بيانيه آمده است: دستاوردهاي اصلاحات كم نبوده‌اند، فقط كافي است در حفظ آنها بكوشيم، واقعيات را ببينيم و بر آنها بيفزاييم. نگاهمان را مي‌بايست عوض كنيم و دايره خودي و غيرخودي را كه براي خود ساخته‌ايم بازتر كنيم. اين تنگ كردن دايره خودي و غيرخودي درد مزمن همه بخشهاي جامعه ماست، بايد آن را بشكنيم و ايران تشنه را بيش از اين به ورطه تلخ تكرار تاريخ نكشانيم كه اين خود معني واقعي احترام به دين مبين اسلام است.
