- رييس جمهور آيندهي ايران نيز نميتواند با در اختيار داشتن چرخهي سوخت مخالفت كند
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي خارجي - ايران
كمال خرازي در گفتوگو با روزنامهي لوموند - چاپ فرانسه - تاكيد كرد كه ايران تحت هيچ شرايطي از حقش براي بهرهمندي از انرژي هستهيي صلحآميز صرفنظر نخواهد كرد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سيدكمال خرازي، وزير امور خارجهي كشورمان در اين گفتوگو تاكيد كرد كه در اختيار داشتن چرخهي سوخت هستهيي خواست ملت ايران است و رييس جمهور آيندهي ايران هر تعلق سياسي هم كه داشته باشد، نميتواند با اين خواست ملي مخالفت كند. آنچه در پي ميآيد متن كامل اين گفتوگوست كه ايسنا به صورت پرسشوپاسخ آن را منتشر كرده است:
پرسش: خواستههاي ايران از برنامهي هستهيي چيست؟
پاسخ: ايران تحت هيچ شرايطي از حق خود براي بهرهمندي از اورانيوم، جهت توليد سوخت هستهيي و انجام فعاليتهاي صلحآميز هستهيي دست برنميدارد و من بر (فعاليتهاي) صلحآميز تاكيد ميكنم. استفاده از انرژي هستهيي براي اهداف صلحآميز يك حق است. ما آمادهايم تضمينهايي عيني را ارايه كنيم كه اطمينان ميدهند به دنبال مجهز شدن به سلاح هستهيي نيستيم و اين هدف مذاكراتي است كه (با اروپاييها) انجام ميدهيم. همكاري سياسي، اقتصادي و يا امنيتي اجازه خواهد داد، فضاي اعتماد لازم را (براي رسيدن به اين هدف) ايجاد كنيم.
پرسش: آيا وعدهي كمك اروپا و حتي آمريكا ارزش آن را ندارد كه تهران آن كمكها را تلافي كند؟
پاسخ: آنها بيشتر وعدههاي اندكي در مورد همكاري هستند تا اينكه به رفع برخي محدوديتهاي تحميل شده بر ايران مربوط شوند. اگر هدف اعتمادسازي با ايران باشد، نكتهي مثبتي است؛ اما بر عكس اگر مساله به صرفنظر ايران از حقش مربوط شود، پذيرفتني نيست.
پرسش: آيا نسبت به اعمال تحريم سازمان ملل در صورت شكست مذاكرات با اروپاييها بيم نداريد؟
پاسخ: ما سالهاست كه تحت تحريم بوده و هستيم. مسالهي واقعي اين است كه آيا اين تحريمها به نفع اروپا و جامعهي بينالمللي هست يا خير. امروز ايران در زمينهي فنآوري توليد سوخت هستهيي كشور قدرتمندي است و در رابطه با ايران نبايد با زبان زور و فشار صحبت كرد، بلكه بايد به گفتوگو و مذاكره پرداخت.
پرسش: آيا انتخابات آتي رياست جمهوري ايران كه به زودي در راه است بر موضع شما تاثير دارد؟
پاسخ: هر رييس جمهوري، تعلق سياسياش هر چه كه باشد نميتواند با آنچه كه به عنوان خواست ملت ايران كه در اختيار داشتن چرخهي سوخت هستهيي است، مخالفت كند. اين مساله براي همهي ايرانيها، مسالهي افتخار و غرور ملي است.
پرسش: آيا فرانسه از ايران خواسته است به خلع سلاح حزبالله لبنان كمك كند؟
پاسخ: خير، اما ايران و فرانسه منافع مشتركي دارند و ما ميتوانيم در زمينهي لبنان همكاري كنيم. فرانسه از نفوذ و منافعي تاريخي در لبنان برخوردار است، اما بايد تحولاتي را كه در اين كشور رخ داده، نيروهاي سياسي شكل گرفته در آن و حزبالله را كه از نقشي تعيين كننده برخوردار است، در نظر گرفته شود. بايد به هر قيمتي از تحميل تصميمهاي خارجي بر لبنان ممانعت شود. اكنون كه نيروهاي سوري در حال خروج از لبنان هستند، بايد اجازه داد مقامات لبناني دربارهي آينده (اين كشور) تصميمگيري كنند. مسالهي حزبالله و خلع سلاح آن مسالهاي داخلي است. مقاومت اسلامي - حزبالله - براي تمامي لبنانيهايي كه مسلمان، ... يا مسيحي هستند مسالهي غرور ملي است. همه، آنچه را كه اين مقاومت به دست آورده ميشناسند (خلع سلاح ارتش رژيم صهيونيستي در سال 2000) و لبنانيها خود اين طور ارزيابي ميكنند كه تا زماني كه خشونتهاي رژيم صهيونيستي ادامه دارد، صحبت كردن از خلع سلاح حزبالله، زودهنگام است.
پرسش: آيا شما فكر ميكنيد كه قطعنامهي 1559 سازمان ملل كه از سوي فرانسه پيشنهاد شد و خلع سلاح حزبالله را خواستار شد، نوعي مداخله است؟
پاسخ: بخشي از مفاد اين قطعنامه ممكن است به عنوان نوعي دخالت در امور يك كشور در نظر گرفته شود. به عبارت ديگر، هر گونه دخالت خارجي نوعي مقاومت را به همراه ميآورد، به ويژه زماني كه ترديدهايي مبني بر اين وجود داشته باشد كه (هدف از انجام) برخي امور خدمت به منافع رژيم صهيونيستي است.
پرسش: نظر شما دربارهي افزايش مستمر قيمت نفت چيست؟
پاسخ: ما طرفدار قيمتي قابلپذيرش از سوي تمامي توليدكنندگان و مصرفكنندگان هستيم. منشا افزايش ناگهاني قيمتها، كشورهاي توليدكنندهي نفت نيستند، بلكه موقعيت بازار بينالمللي است و پايان اين افزايش ناگهاني نزديك نيست.