لقمه بزرگتر از دهان! س. باستان

(از مجموعه مقالات طنز در طنز)

در جدال با بزمجه مار طماع فداي لقمه بزرگتر از دهانش شد

لقمه بزرگتر از دهان باعث مرگ مار در مهريز شد.
به گزارش واحد مركزي خبر از يزد، ماري به طول يك متر و 30سانتي متر ديروز با بزمجه اي كه 35سانتي متر طول داشت درگير و در نهايت مار اقدام به بلعيدن بزمجه كرد. اما خود فداي لقمه بزرگتر از دهانش شد. كيهان ولايت

در مطالب گذشته خدمت شما عرض شد : در آستانه انتخابات معمولا حوادثي رخ مي دهد كه شايد در روزهاي غير ملتهب ، كمتر و يا اصلا رخ ندهد. چندي پيش تعدادي از مرغان ناراضي و مسئله دار كشور ، تخم بدون زرده گذاشتند كه متخصصين امور را انگشت به دهان حيران نمود! با خواندن اين خبر ياد آقام خدا بيامرز افتادم كه سر سفره ناهار هميشه به ما ـ كه نمي دانستيم لقمه كله گربه اي را كجا بگذاريم ؛ ميگفت : بچه ها هول نزنيد ، لقمه اندازه دهنتان برداريد. مرحوم آقام شايد بنا بر تجربه شخصي و يا شنيده و ديده ها ، متوجه شده بود كه لقمه بزرگتر از دهن ، كار دست آدم مي دهد! اگر خفه نكند! كار به دكتر و بيمارستان خواهد كشيد.

حكايت مارهاي مملكت هم مثل بعضي از ما آدميان است. با آوردن يك جفت شش ، زود هول ميشويم. اين بيچاره مار بزمجه نديده و گرسنه ، با آوردن يك موقعيت مناسب ( جفت شش ) ، چنان هول مي شود كه متوجه نمي شود ، بزمجه بخت برگشته ، اندازه دهنش نيست و عاقبت شهيد ، راه شكم مي شود! من تابحال فكر مي كردم ما انسان ها لقمه گنده تر از دهانمان بر مي داريم. با خواندن اين خبر دريافتم كه زرشگ يعني خير ! حيوانات مملكت ما هم اينكار را بلدند. يا اينكه از ما آدم ها ياد گرفته اند. يا اينكه اجنبي بدانان ياد داده كه نسلشان از سرزمين ايران كنده شود! هيچ چيز بعيد نيست. بهر حال اين هم به نظر اينجانب مربوط ميشود به همان حوادث غيرمترقبه در آستانه انتخابات!

اينكه مار ها هميشه لقمه بزرگتر از دهانشان بر مي دارند، مطلب جديدي نيست. در تمام دنيا ، مارها اينكار را مي كنند و در مواردي شهيد هم ميشوند! اما چون اين مورد به ما آدميان نيز نزديكي خاصي دارد، مطلب را ادامه مي دهيم. آوردن اين خبر در روزنامه جنجالي و آشوب كن كيهان در صفحه حوادث ، آنهم در آستانه انتخابات رياست جمهوري در ايران . مي توان از آن چنين نتيجه گرفت كه روي سخن با « ناراضيان و مسئله دار هاي » كشور است كه طوري به زبان ماري (يا بزمجه اي ) بفهماند : اي ملت ! بيش از اين رويتان را زياد نكنيد : امكان دارد لقمه تو گلويتان گير كند و مانند مار بزمجه نديده ، خفه شويد!

اين ضرب المثل هاي ايراني ، هم بار مثبت و آموزنده دارند و هم بار طعنه و استهزاء! حتما معرف حضورتان هست كه مي گويند « پا در كفش بزرگتر نكن !». يا « لقمه به اندازه دهنت بردار! » و غيره. جنبه مثبت و آموزنده آن اين است كه كفش بزرگتر ، چون بزرگ است امكان دارد با كردن پاي كوچك در آن ، زمين خورد و يا بلائي سر پا آورد! جنبه استهزاء و طعنه آن اين است كه : سگ كي باشي ، پا در كفش بزرگان كني ! كوچكتر از اوني كه با ما بپري ! و غيره!

حكايت مار طماع و بزمجه. دهان كوچك و لقمه بزرگ هم همين مفاهيم را مي توان از آن استنتاج كرد! چون ملت ايران، هميشه يكطوري بدهكار اين جماعت كيهانيان بوده و هست ! لذا نصايح آنان را نيز بايد به دل بخرد تا دچار خفگي نشود! زماني كه كانديدائي قول مي دهد ( البته اگر رئيس جمهور شود ) ماهي پنجاه هزار تومان به مردم ( از هيجده تا سيصد سال ) خواهد داد و در روز روشن ؛ روشن نمي كند كه اين پول از كجا و به چه صورت قرار است ، ملت ما را شادمان كند. طوري مسئله به مار عجول و بزمجه ارتباط مي يابد. ايشان هم لقمه اي بزرگتر از دهان بر مي دارد كه امكان دارد در نهايت ، كار دست ايشان دهد!!

چرا ما مردم، لقمه كوچك بر نمي داريم؟ واقعا حكايتي است شاخ دار! با نگاهي به ليست كانديداهاي نهمين رياست جمهوري ، لقمه هائي را مشاهده مي كنيم كه با دهان كوچك و زيباي كانديداها همخواني ندارد! خود آقايان مي دانند حكايت رياست جمهوري چيست و بايد چه وظايفي را اجرا كنند! مع الوصف سخناني مي گويند كه در حيطه قدرت اجرائي آنان نيست! اين كانديدها ( غير آخوند ) حتي قدرت ندارند بدون اجازه ته ريش خويش را بتراشند. واي به روزي كه با گرفتن پست رياست جمهوري بخواهند جاده اسفالت كنند! زمانيكه همه امورات مملكت قبلا برنامه ريزي و اختيارات مشخص شده است، جا دارد كانديدا هاي عزيز لقمه اي بردارند كه مناسب دهان غنچه اي و ظريف آنان است. تجربه مار طماع نبايد فراموش شود با تشكر از حوصله كانديداهاي نهمين رياست جمهوري.