 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
۲۷ خبرنگار و نويسنده از سراسر جهان امسال جايزه Hellman/Hammett را دريافت كردند. ۹ نفر از خبرنگاران و نويسندگان كشورهاى خاورميانه و شمال آفريقا نيز در شمار كسانى هستند كه امسال موفق به دريافت اين جايزه شده‌اند. طبق گزارش منتشر شده از سوى سازمان ديدهبان حقوق بشر، از بين اين ۹ نفر، چهار ايرانى جايزه ياد شده را از آن خود ساخته‌اند.
-------------------------------
آشوربانيپال بابلا، اميد معماريان، سينا مطلبى و تقى رحمانى چهار ايرانى هستند كه موفق به دريافت جايزه امسال Hellman/Hammett شده‌اند. دو تن از كسانى كه جايزه امسال بخش خاورميانه و شمال آفريقا را كسب كرده‌اند، به خاطر ترس از جان خود و يا بستگان خويش خواستار آن شده‌اند كه نامشان فاش نشود. يك خبرنگار مراكشى، يك رمان نويس اهل سوريه و يك نويسنده تونسى نيز در شمار كسانى هستند كه موفق به دريافت اين جايزه شده‌اند.
بايد خاطر نشان ساخت كه جايزه Hellman/Hammett همه ساله به نويسندگان و خبرنگارانى اهدا ميشود كه تحت فشار سياسى قرار دارند. جايزه ياد شده از سال ۱۹۸۹ توسط نمايشنامه نويس آمريكايى، Lillian Hellman براى كمك مالى به خبرنگاران و نويسندگانى اهدا ميشود كه به علت بيان عقايد و آراى خود به زندان افتاده و يا زير فشار سياسى قرار گرفته‌اند. وى كه خود در هيسترى ضد كمونيستى سالهاى دهه ۱۹۵۰ در آمريكا از سوى دولت و كنگره آن كشور تحت فشار بوده با اهداى اين جايزه بر آن است تا از خبرنگاران و نويسندگان جهان حمايت كند.
آشوربانيپال يكى از چهار ايرانى است كه امسال اين جايزه را دريافت كرده است. وى نقاش و نمايشنامه نويسى است كه پس از انقلاب اسلامى به آمريكا مهاجرت كرد و در آثار خود به مسائلى اشاره دارد كه خوشايند صاحبان قدرت در ايران نيست. او آسورى است و به طور نيمه وقت در يك كافه كار ميكند و در كليسايى زندگى مىكند كه خوابگاه افراد بى خانمان است.
اميد معماريان خبرنگارى است كه براى نشريات اصلاح طلب قلم مىزند. و پس از توقيف شمار كثيرى از روزنامه‌هاى وابسته به اصلاح طلبان در سال ۲۰۰۴، وى نوشته‌هاى خود را در وبلاگها و نشريات اينترنتى منتشر مىكند. در اكتبر سال ۲۰۰۴ به دنبال حمله قوه قضاييه به نشريات اينترنتى، وى دستگير مىشود. وى پس از آزادى اقدام به اعتراض به دستگيرى خود و ديگران خبرنگاران نموده است.
سينا مطلبى نيز خبرنگارى است كه عمدتا در اينترنت نظرگاههاى خود را منتشر مىنمايد. در سال ۲۰۰۳ دستگير مىشود و پس از آزادى به كشور هلند مهاجرت مىكند. وى در تابستان سال ۲۰۰۴ مقاله مشروحى پيرامون شيوه‌هاى بازجويى بازداشت شدگان در ايران منتشر مىكند. مقامات قوه قضاييه براى ساكت كردن وى اقدام به دستگيرى پدر وى در تهران مينمايند.
در گزارش سازمان ديدهبان حقوق بشر در ارتباط با تقى رحمانى آمده است كه وى از سال ۱۹۸۱ تا كنون ۱۶ سال در زندان بوده است. تقى رحمانى در ۲۶ جلد كتاب و مقالات پرشمار خود رابطه مذهب و سياست را به نقد كشيده و آنرا علت نارساييهاى دموكراتيك در ايران دانسته است. در سال ۲۰۰۲، تقى رحمانى مجددا به اتهام "تبليغ عليه حكومت" و "توهين به رهبر" و "همكارى با ضدانقلاب" به زندان افتاده و هم اكنون نيز در زندان بسر مىبرد.
