 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
تهران- خبرگزاري كار ايران
عضو مجلس خبرگان رهبري، ضمن هشدار نسبت به تشديد خطر تحجر در كشور، گفت: متهم كردن افراد به فسق و فجور و ارتداد دليلي بر تنگنظري و ضعف متهمكنندگان است.
سيدمحسن موسوي تبريزي در گفتوگو با خبرنگار "ايلنا"، با بيان اينكه امروز خطر تحجر در كشور ما تشديد شده است، گفت: امروز اين افراد امروز ميدان بيشتري براي جولان خود احساس ميكنند و خود را عين اسلام و فوق علما و اهل نظر دانسته و در همه مسائل اعم از سياسي, اقتصادي, فرهنگي, اجتماعي و مسائل ديني و فقهي اظهارنظر ميكنند.
وي با بيان اينكه بسياري از مشكلات دوران اصلاحات از ناحيه متحجران بود، گفت: آنها به اسلام، شيعه و توسعه كشور آسيب زيادي وارد ميكنند، تفكرات و برداشت اين افراد از دين با نيازهاي بشري و اقتضائات زمان هماهنگ نيست و هدفشان نگه داشتن شيعه در دو هزار سال قبل است.
موسوي تبريزي افزود: اسلام دين زنده و پويايي است و مطابق با زمان و مكان براي هر سوالي پاسخي دارد، در حالي كه اين تفكر (متحجران) به دنبال ركود، جمود و سكون بوده و با پويايي كشور و ملت در مسائل مختلف مخالف هستند.
وي اظهار داشت: تقويت صاحبان افكار متحجر براي اسلام و شيعه خطرناك است و علماي اسلام بايد جلوي آن را بگيرند، من نميدانم آنها به كجا وابستهاند كه اين گونه بيمحابا افكار خود را ترويج ميدهند، آنها در مقالات و سخنرانيهاي خود از خواب و ديدار با امام زمان (عج) صحبت ميكنند و در مداحيهاي خود حرفهاي بيربط و بياساسي ميزنند كه اين مساله خطرناك است و بايد در مقابل آن ايستاد.
عضو مجلس خبرگان رهبري اظهار داشت: در طول تاريخ، افراد عوامفريب و ضعيفالنفس، مخالفين تفكر خود و منتقدينشان را به ارتداد و فجور متهم كردهاند، در حالي كه در اسلام و سيره انبيا و اوليا، آزادي بيان، بحث و بررسي و تحقيق در مسائل سياسي, اقتصادي و فقهي را به رسميت ميشناسند.
وي تاكيد كرد: متاسفانه عدهاي در رسانه ملي، مجالس مذهبي و سخنرانيهاي خود طوري عمل ميكنند كه انگار ميخواهند براي حفظ حكومت، احترام و وجهه خود، مردم را در بياطلاعي نگه دارند و مانع از رشد فكري و فرهنگي آنها شود.
موسويتبريزي تصريح كرد: ائمه معصومين(ع) در عين معصوميت از نقد خود استقبال ميكردند، بنابراين هيچكس نميتواند به نام اسلام و علم و عرفان در هر مقام و عنواني كه باشد، مانع از انتقاد مردم شود چون پيشرفت و رشد انسان و جامعه در گرو انتقاد است.
