منع شرکت ايران در مسابقات جام جهانی فوتبال؟ گفتگوي فريد پويا با آنجليکا بير، نماینده حزب سبزهای آلمان در پارلمان اروپا، واشنگتن پريزم

با منع شرکت تیم فوتبال ایران در جام جهانی، از یکسو نمی خواستیم که ایران مورد تحریم های سنگین قرار گیرد و مردم آن کشور دچار کمبود غذا و دیگر مشکلات اقتصادی شوند ولی از سوی دیگر می خواستیم نشان دهیم که سخنان خصمانه آقای احمدی نژاد، به خصوص درباره اسرائیل قابل قبول نیست... مردم ایران برای انتخاب چنین رئیس جمهوری می بايست قیمتی بپردازند

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

آنجلیکا بیر، نماینده حزب سبزهای آلمان در پارلمان اروپا و سرپرست هیئت نمایندگان این پارلمان در مورد امور ایران می باشد. خانم بیر بمدت 12 سال نماینده پارلمان آلمان بوده است. هفته گذشته فرصتی پیش آمد تا با وی در دفترش در بروکسل گفتگویی داشته باشیم.

واشنگتن پریزم: حزب سبز آلمان از فیفا (فدراسيون جهانی فوتبال) خواسته بود که مانع شرکت تیم فوتبال ایران در مسابقات جام جهانی شود. آیا فکر می کنید سیاست و ورزش را به یکدیگر ربط دادن کار معقولی است؟

آنجلیکا بیر: ما پس از یکسری بحث های داخلی در حزب سبز، با در نظر گرفتن شکست گفتگوهای اروپا و ایران به این نتیجه رسیدیم که بهتر است به دنبال طرحی برای منع شرکت تیم ایران در جام جهانی برويم. از یکسو نمی خواستیم که ایران مورد تحریم های سنگین قرار گیرد و مردم آن کشور دچار کمبود غذا و دیگر مشکلات اقتصادی شوند ولی از سوی دیگر می خواستیم نشان دهیم که سخنان خصمانه آقای احمدی نژاد، به خصوص درباره اسرائیل قابل قبول نیست. مردم ایران برای انتخاب چنین رئیس جمهوری می بايست قیمتی بپردازند. دراین مورد تعدادی از مردم ایران به ما ایمیل (نامه الکترونيکی) دادند و نظرشان را در این مورد بیان کردند. برخی مايل به گفتگوی آرام و عاقلانه در باره اين مسئله بودند و بعضی ديگر نیز مرا به هیتلرتشبيه کردند.

آلمان به همراه فرانسه و بریتانیا، یکی از سه کشور اصلی اروپایی بوده که با ایران در مورد برنامه هسته ای آن کشور مذاکره کرده است. آیا فکر می کنید در حال حاضر کشور روسیه به عنوان مذاکره کننده اصلی جایگزین سه قدرت اروپايی شده است؟

من فکر نمی کنم که روسیه جایگزین ما شده است، اما باید بپذیریم که آخرین پیشنهاد از جانب سه کشور اروپايی - فرانسه، انگلیس و آلمان- به نمایندگی ديگر کشورهای اروپا و همچنين آمريکا برای ایران غیر قابل قبول بود.

حزب سبز آلمان و احزاب سبز اروپا سعی کرده اند سخنان ضد اسرائیلی احمدی نژاد و برنامه هسته ای ایران را از هم جدا کنند.

تاکنون ایران در چارچوب معاهده ان پی تی- پيمان منع گسترش سلاح های هسته ای- و پروتکل الحاقی آن دچار چنان تخلفی نشده که پرونده اش راهی شورای امنیت شود. ایران به تضمین امنیتی احتیاج دارد. تضمينی نه از جانب اروپا، بلکه از سوی آمریکا که نیروهای نظامیش در همسایگی ایران، عراق و افغانستان مستقر است. ما به دنبال راهی هستیم که امنیت ایران، آمریکا و اسرائیل تضمین شود و جمهوری اسلامی به روشنی نشان دهد که دنبال سلا ح هسته ای نیست.

شما به عنوان سرپرست هیئت پارلمان اروپا، مسئول مذاکره با ایران درباره مسائل مربوط به حقوق بشر بوده اید. ثمره این مذاکرات را چگونه ارزیابی می با ایران کنید؟

این موضوع بسیار حساسی است و پارلمان اروپا در این مورد فقط با دو کشور چین و ایران به گفتگو نشسته است. ما سعی کردیم که هر چه بیشتر با جامعه مدنی ایران در تماس باشیم. حمایت از وبلاگ نویسان، زندانیان سیاسی و دعوت از خانم شیرین عبادی به پارلمان اروپا از جمله فعالیت های ما برای حمایت از حقوق بشر در ایران بوده است. باید یادآوری نمایم که دمکراسی و حقوق بشر در بسیاری از کشورهای منطقه بدتر از ایران است. مسائل را نباید سیاه و سفید دید.

شما از یک سو می گوید پارلمان اروپا فقط با چین و ایران درباره حقوق بشربه گفتگو می نشيند، و از سوی دیگر معتقدید که دمکراسی و حقوق بشر در بسیاری از کشورهای منطقه بدتر از ایران است. چرا با این کشورها صحبتی در مورد حقوق بشر نمی شود؟

این سوال را نباید از حزب یا احزاب سبز بپرسید. ما داریم بهترین تلاشمان را می کنیم تا با تمامی کشورها درباره حقوق بشر گفتگو را آغاز نماییم.ما در پارلمان اروپا نباید استانداردهای متفاوت در قبال کشورهای مختلف داشته باشیم. با وجود آنکه ما حزب کوچکی در پارلمان اروپا هستیم ولی تلاشمان را می کنیم.

شما در دوران نمایندگی در پارلمان آلمان مخالف حملات هوایی به کوسوو و همچنین مخالف هرگونه مشارکت آلمان در حمله به عراق بودید. آیا هنوز هم در این دو مورد به مواضع اوليه خود اعتقاد داريد؟

در ابتدا باید بگویم وقتی بیست و هفت سال پیش من فعالیت سیاسی خود را آغاز کردم، برعلیه مواضع آمریکا و ناتو مبارزه کردم اما سالهاست که موضع گیریم تغییر کرده چون دنیا، دنيای بيست و هفت سال پيش نيست. در مورد کوسوو، در ابتدا من معتقد به یافتن راهی صلح آمیز بودم ولی بعد از قتل عام سربرنيتسا توسط صرب ها، نظرم عوض شد. من و حزب سبز از عملیات ناتو پشتیبانی نمودیم تا جلوی قتل عام های دیگر را بگیرد. ما باید بین اعمال غير انسانی و دست روی دست گذاشتن یکی را انتخاب می کردیم. بنابراین از عملیات ناتو پشتیبانی کردیم. در مورد عراق، ما از ابتدا شدیداً مخالف جنگ بودیم و فکر کنم اوضاع فعلی در عراق حق را به ما می دهد.

رئیس جمهور فرانسه در سخنان اخیر خود تروریست ها و حامیانشان را در صورت به خطر انداختن منافع ملی فرانسه، بطور غیر مستقیم تهدید به استفاده از سلاح های هسته ای نمود. نظر شما چيست؟

اگر چه آقای ژاک شیراک کشور بخصوصی را نام نبرد، اما همه درک کردند که منظور او ایران است. همانطور که می دانید جنگ سرد تمام شده است و هیچکس حق حمله به کشوری ديگر را صرفاً برای پيش گيری از خطر احتمالی ندارد.

اگر چنین منطقی را در مورد افغانستانی که تحت تسلط طالبان بود در نظر می گرفتیم، می بایست با بمب اتم به این کشور حمله می کردیم. این طرز فکر غیرقابل قبول و احمقانه است. ایران عضوان- پی- تی است و در تئوری بر طبق این معاهده اگر ایران مورد حمله اتمی کشوری مثل فرانسه قرار گیرد، آمریکا می بایست به کشور مهاجم، یعنی فرانسه حمله نماید. می بینید که چقدر این داستان بی معنی است.

فرید پویا، پژوهشگر و روزنامه نگار مستقل از همکاران اين نشريه بوده و با نشرياتی ديگر از جمله انترناسیوناله و صداهای جهانی هاروارد همکاری می کند.

[سايت واشنگتن پريزم]