 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: انرژي هسته‌يي
شريعتمداري با اشاره به نشست جاري شوراي حكام و اين كه گفته مي‌شود ظرف چند روز آينده مصالحه‌اي بر سر پرونده هسته‌يي ايران انجام مي‌شود، گفت: در جريان يك چالش مصالحه به معناي كوتاه آمدن يكي از طرفين از خواسته‌هاي خود مي‌باشد؛ ولي آنچه اكنون ما دنبال مي‌كنيم مباني و اصول ماست؛ نه مسايل جانبي و فرعي و هرگونه تخفيف به نوعي كوتاهي از اساس و بنيان است.
حسين شريعتمداري، مدير مسئول روزنامه كيهان در گفتگو با خبرنگار انرژي هسته‌يي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) با اشاره به برگزاري نشست شوراي حكام و فضاي نسبتا آرام حاكم بر آن گفت: به نظر مي‌رسد موكول شدن رسيدگي به پرونده هسته‌يي ايران در اين نشست به روز چهارشنبه بيانگر نوعي انتظار است در اين شورا تا ماجرا در لابي‌ها و رايزني‌هاي بيرون از شورا حل شود.
وي ادامه داد: آخرين اظهارات البرادعي در شب گذشته در وين در جمع خبرنگاران باز هم حالتي دو پهلو دارد؛ يعني از سويي اعلام مي‌كند هيچ انحرافي در برنامه‌هاي صلح‌آميز هسته‌يي ايران وجود ندارد و از سويي ديگر ابراز نگراني مي‌كند. ديدگاه‌هاي ساير ديپلمات‌هاي حاضر در نشست به ويژه ديپلمات‌هاي آمريكايي و اروپايي با البرادعي شباهت دارد و بر اجراي پروژه‌هاي شوراي امنيت سازمان ملل اصرار دارند.
وي افزود: شواهد موجود حكايت از اين دارد كه طرفين در پي گذر از اين مرحله هستند.
شريعتمداري با اشاره به اين كه نظر ساير ديپلمات‌ها اين است كه بايد ديد در لابي‌ها و رايزني‌هايي كه بيرون از نشست صورت مي‌گيرد نتيجه‌اي حاصل مي‌شود و آيا طرفين در كف خواسته‌ها و مطالبات خود به توافق مي‌رسند يا نه اظهار داشت: آمريكا و اروپايي‌ها اصرار به توقف غني‌سازي تحقيقاتي و آزمايشگاهي در نطنز را دارند؛ در صورتي كه ما بر حفظ آن با استناد بر مفاد ان.پي.تي اصرار داريم و قاطعانه اعلام داشته‌ايم كه آن را متوقف نمي‌كنيم.
وي با اشاره به اجلاس اكتبر گفت: آنچه مورد توافق ايران و اتحاديه اروپا بود مشمول بخش تحقيقاتي نمي‌شد ولي ايران داوطلبانه آن را نيز به تعليق درآورد.
شريعتمداري همچنين خاطرنشان كرد: در آستانه نوامبر 2004 زماني كه مباحثي ميان ايران و اتحاديه اروپا راجع به غني‌سازي مطرح بود يكي از پيشنهادهاي آن‌ها داشتن بخش تحقيقاتي و توقف غني‌سازي صنعتي بود.
وي ادامه داد: موضع كنوني آن‌ها نشان ديگري از يك بهانه جويي جديد است.
مدير مسئول كيهان با بيان اين كه در حال حاضر مسئله اصلي غني‌سازي صنعتي است گفت: از يك سو اروپا و آمريكا قرار دارند و خواهان عدم انجام غني‌سازي صنعتي در كشور ما و همچنين توقف غني‌سازي تحقيقاتي هستند و در طرف ديگر روس‌ها قرار دارند و مي‌خواهند غني‌سازي را در خاك آن‌ها انجام دهيم و همچنين غني‌سازي تحقيقاتي را متوقف كنيم.
وي ادامه داد: اين آرايش صحنه كنوني است و آن ها از ما مي‌خواهند غني‌سازي صنعتي را نكنيم و اگر بعدها قرار شد آغاز كنيم در خاك روسيه باشد و اين در حالي است كه ما حرفمان اين است كه اگر قرار باشد پرونده هسته‌يي كشورمان به شوراي امنيت ارجاع شود، اساسا بحث بر سر طرح هسته‌يي مسكو بي‌فايده است.
شريعتمداري درباره گمانه‌زني‌هايي كه راجع به نتيجه اين نشست مطرح است، گفت: دو گزينه مي‌تواند مطرح باشد بدين معنا كه شوراي حكام بدون اين كه قطعنامه‌اي صادر كند گزارش اخير البرادعي را به شوراي امنيت سازمان ملل بفرستد و يا اين كه تصميم‌گيري براي مدتي به تعليق بيفتد؛ يعني حدودا يك ماه به ايران فرصت دهند تا نظر نهايي خود را اعلام كند.
وي ادامه داد: احتمال گزينه دوم كم است؛ چرا كه ايران با صراحت خط پايان را نشان داده و اعلام كرده است كه غني‌سازي تحقيقاتي را متوقف نمي‌كند و در رابطه با غني‌سازي صنعتي نيز حاضر به مذاكره است.
مدير مسئول كيهان با اشاره به مواضعي كه ايران در اين نشست مي‌بايست اتخاذ كند، گفت: ما از ابتدا اعلام كرده بوديم كه تنها غني‌سازي در خاك كشور خود را مي‌پذيريم و حتي در نشست گذشته كه به نوعي طرح روسيه مطرح بود مسئولان كشور ما با صراحت اين را اعلام كردند.
وي ادامه داد: جمهوري اسلامي ايران به هيچ وجه نبايد غني‌سازي در خاك كشور ديگر چه روسيه و چه هر كشور ديگري و تحت پوشش هيچ كنسرسيومي را بپذيرد و بر غني‌سازي در كشور خود تاكيد كند.
وي با اشاره به اين كه گفته مي‌شود ظرف چند روز آينده مصالحه‌اي بر سر برنامه هسته‌يي ايران انجام مي‌شود، اظهار داشت: در يك چالش مفهوم مصالحه بدين معنا است كه يكي از دو سوي ماجرا از برخي خواسته‌هاي خود عدول كند؛ اما با توجه به اين كه جمهوري اسلامي ايران تاكنون در اين جريان امتيازات زيادي داده است لذا چنين امكاني براي او وجود ندارد.
وي ادامه داد: آنچه ما به دنبال آن هستيم مباني و اصول ماست و مسائل فرعي و جانبي نيست، ما به نقطه‌اي رسيده‌ايم كه هرگونه كوتاه آمدن به نوعي كوتاهي از اساس و بنيان است كه به هيچ وجه پسنديده نيست.
