چپ و راست ايدئولوژی زده عليه اکبر گنجی، بهروز بيدار

نمايش جالبی است سعيد مرتضوی دادستان رژيم جمهوری اسلامی که خود متهم به قتل وجنايت است وصدها مورد نقض صريح حقوق بشر وبه زندان افکندن و شکنجه وآزار دگرانديشان ايران در کارنامه سياه خود دارد اين روزها در ژنو و به عنوان نماينده رژيم جهل وجنايت به جهانيان درس حقوق بشر ميدهد و هم زمان با اين نمايش مسخره ، اپوزيسون مکتبی و ايدئولوژی زده که در زمينه ی حقوق بشر پيشينه ای بهتر از حاکمان اسلامی ندارند اين روزها نوک حمله ی خود را متوجه اکبر گنجی کرده و دهان هرزه گوی خود را عليه اين منادی حقوق بشر و جامعه مدنی ايران باز کرده اند و بدين ترتيب اين جاهلان روشنفکرنما دانسته يا ندانسته در نمايش حقوق بشری رژيم جمهوری اسلامی نقشی برعهده گرفته اند تا اين سناريوی ضد حقوق بشری رژيم جهل وجنايت تکميل گردد. اصلاً تعجب آور نيست تاريخ بارهای بار اين واقعيت را نشان داده است که چگونه چپ وراست که درحقيقت دشمن وتشنه به خون همديگرند در مواردی هم دل و هم زبان می شوند ودر يک نقطه به همديگر ميرسند و ما امروزه ميتوانيم اين هم زبانی چپ وراست را درعرصه ی ضديت و کينه ورزی نسبت به اکبرگنجی که نمادی ازآوای حقوق بشرو جامعه ی مدنی ايران است مشاهده کنيم ، چپ و راست ايدئولوژی زده از آنجا که آبشخورهردوشان مکتب است و ايدئولوژی است و هردو به دنيا و تمامی پديده ها از دريچه ی تنگ و تاريک ايدئولوژی خود نگاه ميکنند و هردو ميخواهند دنيا را متناسب با باورهای مکتب و ايدئولوژيک خود سامان دهند لاجرم هردو در نقطه ای بنام نقطه ی خردستيزی ، دمکراسی ستيزی و مدنيت ستيزی به همديگر ميرسند و با همديگر صف واحدی را عليه خردورزی تشکيل ميدهند . ايدئولوژی زدگان چپ وراست گرچه دشمن خونی يکديگراند و هرکدام که در قدرت باشند تا محو و تصفيه ی فيزيکی صاحبان ايدئولوژی رقيب پيش ميروند ولی آنجا که پای عقل وخرد به ميان آيد هر دو زبان مشترکی پيدا ميکنند وخشم و کينه ی خود را عليه خرد ورزان و عقل باوران پنهان نميکنند.
کينه و تنفراصحاب بيت رهبری و آدمخواران برآمده از چاه جمکران نسبت به اکبرگنجی قابل فهم است که اگرپای حمايت و پشتيبانی مجامع بين المللی و افکارعمومی جهان درميان نمی بود جانيان حاکم برايران که طی ۲۷ سال حکومت ننگين خود هزاران هزاردگرانديش و آزاديخواه ايرانی را در زندانها وشکنجه گاههای خود به قتل رسانده اند در خاموش کردن صدای اکبرگنجی نيز کوچکترين ترديدی به خود راه نميدادند و باند سعيد مرتضوی وبيت رهبری که تشنه به خون اکبر گنجی است تا کنون خاکستر او را هم مانند هزاران دگرانديش ديگر بباد داده بودند. اما در اين ميان آنچه که شگفت انگيز می نمايد خشم وتنفربرخی ازمخالفين جمهوری اسلامی و به اصطلاح "انقلابيون" دو آتشه است عليه اکبرگنجی که اين روزها به اوج خود رسيده است چرا که هرچه احترام و اقبال جهانی ازاکبرگنجی که در حقيقت فرياد حقوق بشری مردم دربند ايران است بيشتر ميشود خشم وکينه ی اين بی خردان مکتبی نيز نسبت به او افزايش پيدا ميکند ، آخر اين بی خردان تهی مغز پيام و فلسفه ی حقوق بشری اکبرگنجی را رقيبی برای دکان های ورشکسته خود تصورميکنند ، درست مثل "جن" که از "بسم الله" وحشت دارد اصحاب مکتب و ايدئولوژی نيز از حقوق بشر و جامعه مدنی وحشت دارند. آنچه که دشمنان اکبرگنجی (بخوانيد دشمنان حقوق بشرو جامعه مدنی) اين روزها با قلم های سخيف وناتوان خود عليه گنجی می نويسند جزمشتی دشنام وناسزاگوئی و تهمت های ناروا چيزی ديگری نيست وهمه انها را که جمع کنيد حاصل اش اين ميشود که چون اکبر گنجی در اوايل انقلاب هوادار خمينی و رژيم جمهوری اسلامی بوده است بنابراين در تمامی جنايات وتبهکاری های اين رژيم شريک وسهيم است ، برخی از اين نوشته ها تهمت زنی و دروغگوئی را تا بدانجا رسانده اند که اکبر گنجی را به شکنجه گری نيز متهم ساخته و وعده ميدهند که پس از سرنگونی رژيم آخوندی " گنجی ها" را در" دادگاههای خلق" به محاکمه خواهند کشيد .

از اين "انقلابيون" دوآتشه ای که هنوز به قدرت نرسيده دارند برای دگر انديشان خط ونشان ميکشند بايد پرسيد که اگرشرکت در انقلاب ۵۷ و طرفداری از خمينی را جرم به حساب آوريم از ميان اين دو جرم کدام جرم سنگين تر است ؟ حمايت و پشتيبانی يک جوان ايرانی با باورهای مذهبی از خمينی و انقلاب ۵۷ و شرکت در جنگ و دفاع از تماميت ارضی ايران در برابر تجاوز صدام حسين ؟ و يا قتل ها وترورهای درون سازمانی ، جاسوسی وتحويل اسناد و مدارک محرمانه به شوروی سابق و رژيم بعثی صدام حسين ، اغفال وشستشوی مغزی هزاران جوان ونوجوان ايرانی و تبديل آنان به گوشت دم توپ برای آدمخواران جمهوری اسلامی ؟
آری تهی مغزان ايدئولژی زده ای که اين روزها مشغول کند وکاو گذشته وزندگی اکبرگنجی هستند و قلم های بی مايه و هرزه نويس خود را عليه او به کار انداخته اند لازم است که قبل از هرچيز به سؤال فوق پاسخ دهند و نيم نگاهی به گذشته ی سازمانهای " انقلابی" خود بيفکنند .

[email protected]