گزارش و قعطنامه تظاهرات ۱۴ ژوئيه در بروکسل در همبستگی با زندانيان سياسی ايران

کانون پناهندگان ايرانی در بلژيک در همراهی با کارزار جهانی برای آزادی همه زندانيان سياسی و عقيدتی تظاهراتی را در بروکسل در برابرپارلمان و شورای اروپا برگزار کرد. کانون از طريق انتشار يک فراخوان از عموم ايرانيان مقيم بلژيک دعوت به عمل آورد که هر چه وسيعتر در اين تجمع اعتراضی شرکت کنند و بدين طريق همبستگی خودشان را با زندانيان سياسی در ايران اعلام کنند. در حدود ۱۲۰ ايرانی در تظاهرات کانون شرکت کردند. برای پر صدا کردن اين اکسيون اعتراضی دو اطلاعيه مطبوعاتی به زبان فارسی و يک اطلاعيه به زبان فرانسه از طرف کانون پناهندگان انتشار يافت. و خبر تظاهرات درسطحی وسيع در سايت های اينترنتی و در وسائل ارتباط جمعی ايرانی و خارجی پخش شد. مسئولين کانون برای جلب همبستگی سازمان ها، احزاب و نهادهای دمکراتيک بلژيکی تلاش بسياری در سطح پارلمان اروپا و سنای بلژيک و نيز شخصيت های دمکرات نمود تا بلکه از اين طريق بتواند همبستگی طيف های وسيعی ازاروپائيان را برای آزادی زندانيان سياسی در ايران جلب کند. در تظاهرات ۱۴ ژوئيه چندين سناتور بلژيکی، نماينده مجلس و شهردار يک منطقه در بروکسل به همراه نماينده ای از عفو بين الملل، حضور يک فعال دانشجوئی از دانشگاه کاتوليک های لوون، نمايندگانی از کميته همبستگی با پناهندگان ايرانی و دو سخنگوی کانون پناهندگان ايرانی شرکت داشتند. دوستان دعوت شده به آکسيون در اين تجمع به سخنرانی پرداختند که ما در اينجا بخش هايی از صحبت های آنان را می آوريم. - اولين سخنران آقای علی صمد سخنگوی کانون پناهندگان ايرانی در بلژيک بود که صحبت های خود را به زبان فرانسه با عنوان "جمهوری اسلامی، نه! دمکراسی ،آری!" آغاز کرد. ايشان به تحليل اوضاع و احوال ايران به ويژه با آمدن احمدی نژاد به قدرت پرداخت. و در اين تحليل به وضعيت وخيم حقوق بشر در ايران توجه داد و متذکرشد که جمهوری اسلامی همواره توسط ارگان ها، دولت ها، پارلمان ها و شخصيت های بلند پايه اروپائی و بلژيکی بطور دائم به خاطر نقض خشن حقوق بشر در ايران محکوم می شود. ايران به عنوان بزرگترين زندان دمکرات ها و آزاديخواهان در منطقه خاور ميانه در آمده است. به عنوان مثال در سال ۲۰۰۵ حکومت ايران توسط عفو بين الملل ۵۱ بارمحکوم شده است. ايشان در سخنان خود از نهاد های بين اللملی خواستند که از تمام امکانات و فشارهای سياسی و ديپلماتيک بر عليه رژيم اسلامی ايران برای آزادی همه زندانيان سياسی، ايجاد و اعزام يک کميسيون بازرسی با هدف تحقيق و ديدن شرايط زندانيان سياسی در زندان های جمهوری اسلامی و نيز تداوم محکوميت حکومت ايران برای نقض حقوق بشر، سرکوب و اختناق وسيع بر عليه دانشجويان، نويسندگان، هنرمندان و روشنفکران و ديگر اقشار مردم که در تهران و مناطق مختلف ايران دستگير و زندانی شده اند، استفاده نمايند.
- سخنران بعدی خانم" ايزابل دوران" دبير و سناتور حزب سبز های بلژيک بودند. ايشان در صحبت های خود متذکر شدند که حزب ايشان به موضوع عدم رعايت حقوق بشر در ايران حساس بوده و همواره از آزاديخواهان و دمکرات های ايرانی حمايت همه جانبه کرده است. ايشان همبستگی خودشان را با تظاهرات کانون اعلام کردند و به تجربه ملاقات خود با گروهی از زنان ايرانی در سالهای گذشته پرداختند و متذکر شدند در آن ملاقات زنده ياد زهرا کاظمی شرکت داشته است. و تا حدودی به چگونگی دفاع خانم کاظمی از زنان ايرانی توجه دادند و به نيکی از زهرا کاظمی ياد کردند و گفتند حزب ايشان با تمام وجود از زنان ايرانی حمايت می کند. خانم "دوران" گفتند که ايرانيان امروز بيش از هر زمانی به اتحاد و همبستگی نياز دارند. اگر اپوزيسون دمکرات و مترقی ايرانی می خواهد تاثير گذار در عرصه بين اللملی شود بايد متحد شود. تنها از اين طريق امکان تاثير گذاری در سطح جهان وجود دارد ايشان در ادامه صحبت های خود به تحريکات جمهوری اسلامی ايران اشاره کردند و گفتند حکومت ايران بر سر انرژی اتمی، يهودی ها و اخيرا" دفاع مجدد از حزب الله لبنان به ايجاد و عميق کردن بحران ها در منطقه کمک می کند. ايشان در آخر مجددا" تاکيد کردند که در مبارزه فعالين سياسی ايرانی همراه آنان خواهند بود از مبارزه ايرانی ها برای آزادی زندانيان سياسی حمايت می کنند.
- آقای"ونسان دولف" از حزب ليبرال فرانسه زبان که در ضمن نماينده مجلس و شهردار در بروکسل هستند به سخنرانی پرداختند. ايشان متذکر شدند که ايرانيان را می شناسند و به مسائل آنها توجه دارند. گفتمان خوبی ميان ايرانی ها با ايشان پيرامون مسائل مختلف وجود دارد. ايشان گفتند که در بلژيک احترام به مذاهب وجود دارد و ايشان به اعتقادات همه احترام می گذارد. سپس تاکيد کردند که شخصا" از مبارزات ايرانيان حمايت می کنند. ايشان ادامه دادند که در گذشته ای دور اروپايی ها نيز با مشکل آميختگی مذهب با سياست مواجه بودند و بعد از مبارزات زيادی مذهب در جايگاه خودش قرار گرفت. اما امروز در ايران شما ايرانيان با يک حکومت مذهبی مواجه هستيد که تجربه خوبی نيست. ما به عنوان دمکرات های بلژيکی شاهد نقض حقوق زنان و مردان هستيم و از خواسته های شما در اين تجمع حمايت می کنيم.
- خانم "کوتيلد نيسانس" سناتور ازحزب "مرکز دمکراتيک انسانی" به سخنرانی پرداختند. ايشان به بحث آزادی و دمکراسی در بلژيک اشاره کردند و گفتند که از سال ۱۸۳۰ بلژيک مستقل شده است و دمکراسی در اين کشور رفته رفته به صورت نهادی در آمده است. و اين که ايشان شانس اينرا داشته اند که در اين دمکراسی زندگی کنند. در بلژيک آزادی زنان و مذاهب از موضوعات اساسی می باشد ما به مذهب نه می گوييم زيرا که بر اين اعتقاد هستيم هر چيزی جای خودش را دارد و مذهب هم بايد در جايگاه خودش قرار بگيرد. در بلژيک آزادی عمل برای مذاهب طبق قانون وجود دارد. اما در ايران مذهب در جای خودش قرار ندارد. در خصوص حقوق زنان تبعيضات زيادی در کشور شما وجود دارد. ما از مبارزه شما حمايت می کنيم. زندانيان سياسی در ايران در وضعيت دشواری بسر می برند. ما در مبارزه تان برای آزادی زندانيان سياسی در ايران با شما خواهيم بود.
- آقای "اولويه استين" از فعالين دانشجوئی از دانشگاه کاتوليک های شهر لوون به سخنرانی پرداختند. ايشان گفتند در دانشگاه موضوع احترام به حقوق بشر يکی از مسائلی است که همواره در فعاليت های خود به آن توجه دارند. وضعيت ناهنجار حقوق بشر در ايران به عنوان يکی ازموارد فعاليت ايشان در فعاليت های دانشگاهی است و در چند سال گذشته برای ايرانيان اقداماتی را انجام داده اند. آقای استين متذکر شدند که می گويند احمدی نژاد با رای يک اکثريت مردم به قدرت رسيده است. حتی اگر اين ارزيابی درست باشد در يک حکومت دمکراتيک حقوق اقليت است که اهميت دارد و در ايران چنين حقوقی اصلا" رعايت نمی شود. ايشان همبستگی خودشان و فعالين دانشجوئی را با خواسته های کانون اعلام داشتند و خواهان آزادی همه زندانيان سياسی در ايران شدند.
- آقای انور مير ستاری سخنگوی ديگر کانون پناهندگان ايرانی در بلژيک به سخنرانی پرداختند. ايشان با دادن تحليلی به وضعيت عمومی ايران در ۲۷ سال حکومت جمهوری اسلامی اشاره کردند و متذکر شدند که ايران در وضعيت نامناسبی بسر می برد. و مردم با دشواری های زيادی مواجه هستند. حکومت اسلامی ايران بجای توجه به خواسته های مردم به سرکوب آنان می پردازد. در جامعه روزبروز فشار به آزاديخواهان و دمکرات های ايرانی افزايش می يابد. هر ساله تعداد بسياری از دست رژيم اسلامی ايران فرار می کنند و به خارج پناهنده می شوند. ايران کشور امنی برای اين پناهجويان نيست. در اين ۲۷ سالی که از عمر حکومت اسلامی در ايران می گذرد، زندان های حکومت سرشار از آزاديخواهان و مبارزين سياسی، فرهنگی، اجتماعی و...شده است. بايد برای آزادی آنان اقدامات اساسی انجام داد. اپوزيسيون بايد در اين عرصه فعاليت موثر ، دائم و مشترک داشته باشد. ما تلاش های خودمان را همواره دنبال خواهيم کرد.
- آقای سعيد نيک زاد يکی ديگر از مسئولين کانون متن قعطنامه اين تجمع اعتراضی را خواندند و سپس آقای ميشل شعب بعد از سخنرانی کوتاه متن قعطنامه کانون را به زبان فرانسه برای حاضرين در تظاهرات خواندند. در ضمن در طول تظاهرات شعارهايی به زبان فرانسه و فارسی برای آزادی زندانيان سياسی در ايران و محکوميت جمهوری اسلامی داده شد. لازم به تاکيد است که دو سنديکای بزرگ کارگری و بسياری از نمايندگان مجلس و نيز احزاب ديگر بلژيک به اين تجمع دعوت شده بودند که متاسفانه به دليل شرکت در جلسات فشرده پارلمان و نيز تعطيلات تابستانی نتوانستند در تظاهرات کانون شرکت کنند. اما از حرکت کانون و مبارزه آزاديخواهان ايرانی برای آزادی زندانيان سياسی حمايت خود را اعلام کردند که به عنوان نمونه حمايت دو سنديکای بزرگ کارگری بلژيک" اف.ج ت. ب" و "سوسيال مسيحی ها" را می توان نام برد.دراينجا گزارش تظاهرات را با آوردن متن قعطنامه به پايان می رسانيم.

قطعنامه تظاهرات کانون پناهندگان ايرانی در بلژيک
وضعيت حقوق بشر در ايران روز بروز وخيم تر می شود. دولت برآمده از انتخابات دوره نهم رياست جمهوری در طی يک سال و بويژه در ماه های اخير بر ميزان سرکوب نيروهای آزاديخواه و گروه های مختلف اجتماعی افزوده است. در ايران:
۱. زنان از تبعيض گسترده و نابرابری بين زن و مرد رنج می برند. در ماه پيش، زنان برای طرح خواستهای به حق خود دست به تظاهرات مسالمت آميز زدند. اما تظاهرات آنها با سرکوب شديد رژيم جمهوری اسلامی روبرو شد. عده زيادی از تظاهرکنندگان بازداشت و روانه زندان ها گرديدند. هنوز موسوی خوئينی ها که نماينده دوره ششم مجلس شورا بود و در اين تظاهرات شرکت کرده بود، در بازداشت بسر می برد.
۲. دانشگاه ها و جنبش دانشجوئی تحت فشار شديد قرار دارند. دانشجويان مرتبا" به کميته های انضباطی، مراکز امنيتی و قضائی احضار و از دانشگاه اخراج و يا روانه زندانها می شوند. نشريات دانشجوئی توقيف و تشکل های دانشجوئی با محدوديت های زيادی روبرو می گردند. در ماه های گذشته تعدادی از تشکل های دانشجوئی منحل و يا فعاليت هايشان به حالت تعليق در آمده است. اخيرا گردانندگان دانشگاه ها، فعاليت انجمن های دانشجويی دانشگاه های اصفهان، تربيت معلم سبزوار و تهران را متوقف کردند. در ماه گذشته اعتراضات دانشجويان در دانشگاه اميرکبير و دانشگاه تهران سرکوب و عده ای از دانشجويان بازداشت شدند. ياشار قاجار دانشجوی زندانی بعد از بيش از يک ماه زندانی شدن در تاريخ ۱۲ ژوئن آزاد شد. اما عابد توانچه و احمد باطبی به همراه ده ها دانشجوی ديگر هنوز در زندان بسر می برند.
۳. در ماه گذشته اکثر شهرهای استان آذربايجان شاهد تظاهرات گسترده مردم در اعتراض به کاريکاتوری توهين آميزی بود که در روزنامه ايران چاپ شده بود. تظاهرات مردم آذريايجان بشدت سرکوب شد و ارگان های سرکوب جمهوری اسلامی به دستگيری گسترده فعالين آذربايجان متوسل گشتند. هم اکنون بيش از صد تن از شرکت کنندگان در تظاهرات، در زندان بسر می برند.
۴. اعتصاب سنديکای مستقل کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران در چند ماه پيش با برخورد خشونت آميز مامورين رژيم ايران روبرو گشت و بيش از هزار نفر ازاعضای آنان بازداشت شدند. منصور اسانلو دبير سنديکای کارگران شرکت واحد چندين ماه است که در بازداشت است. جمهوری اسلامی با سرکوب جلو تشکيل سنديکاها و اتحاديه های مستقل کارگران را می گيرد.
۵. روزنامه ها و نشريات تحت فشار شديد قرار دارند و سانسور شديدی بر آنها اعمال می شود و روزنامه نگاران به مراکز امنيتی احضار و مورد تهديد و تطميع قرار می گيرند. برای روزنامه نگاران در قوه قضائيه پرونده ساخته شده و مداوما" احضار و محاکمه می شوند. جمهوری اسلامی، ايران را به زندان روزنامه نگاران تبديل کرده است.

۶. آزادی بيان و انديشه در ابعاد گسترده ای در جمهوری اسلامی نقض می شود و نويسندگان، هنرمندان و روزنامه نگاران بخاطر بيان ديدگاه های خود تحت پيگرد قرار می گيرند. فعالين سياسی و دگرانديشان در جمهوری اسلامی در خطر بازداشت و محاکمه قرار دارند. فعاليت سازمان های غير دولتی از جانب ارگان های جمهوری اسلامی محدود شده و جلو گسترش آنها گرفته می شود.
۷. جمهوری اسلامی مانع مبادله آزادانه اطلاعات است. بعد از توقيف ده ها روزنامه و نشريه مستقل و منتقد، سايت های سياسی فيلتر شده اند و نويسندگان وبلاگ ها تحت فشار و بازداشت قرار گرفته اند.
کارنامه جمهوری اسلامی در زمينه حقوق بشر در ايران بشدت منفی است. به همين خاطر کانون پناهندگان ايرانی در بلژيک تصميم گرفته است برای آزادی همه زندانيان سياسی و عقيدتی در ايران در حرکت های اعتراضی که در خارج و داخل کشور در تاريخ ۱۶-۱۵ -۱۴ ژوئيه توسط نيروهای دمکرات و آزاديخواه ايرانی برگزار می شود شرکت فعال و مستقل داشته باشد. ما در چارچوب کانون بر اين ارزيابی هستيم که بايد جمهوری اسلامی در مجامع بين المللی بخاطر نقض حقوق بشردائما"محکوم گردد و به رژيم اسلامی ايران اجاز داده نشود که نمايندگان آن در اجلاس هائی نظير اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد شرکت کند. در ضمن ما از پارلمان و شورای اروپا می خواهيم که جمهوری اسلامی ايران را برای تحقق خواسته های زير تحت فشار سياسی و ديپلماتيک قرار دهند:
۱ـ تمام زندانيان سياسی آزاد گردد و به پيگرد فعالين سياسی، فرهنگی، کارگری، دانشجوئی و روزنامه نگاران پايان داده شود.
۲ـ آزادی بيان و انديشه تامين و سانسور و توقيف روزنامه و نشريات متوقف و اجتماعات و تظاهرات مسالمت آميز مورد يورش و حمله قرار نگيرند.
۳ـ به سرکوب فعالين زن برای تامين برابر حقوقی زن و مرد پايان داده شود.
۴ـ سنديکاها و اتحاديه های کارگری مستقل به رسميت شناخته شود.
۵ـ مبادله آزادانه اطلاعات تامين و فيلتر سايت ها متوقف شود.
۶- تلاش برای محکوميت جمهوری اسلامی در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و تعيين يک گزارشگر ويژه حقوق بشر برای ايران.

کانون پناهندگان ايرانی در بلژيک
چهارده ژوئيه دوهزار و شش