کاندوليزارايس، وزير امورخارجه ايالات متحده، درگفتوگو باخبرنگار وال استريت ژورنال اعلام کرد که به هيچ وجه از پيشنهاد تحريم صدور بنزين و گازوئيل به ايران به عنوان راه حلی برای متقاعد کردن تهران جهت چشم پوشی از غنی سازی اورانيوم، حمايت نخواهد کرد.
به گزارش ايرانيوز به نقل از وال استريت ژورنال در حاليکه ايران آمادگی خود را برای متوقف کردن روند غنی سازی اورانيوم تا رسيدن به شرايط مطلوب برای از سرگيری مذاکره اعلام کرده و به نظر میرسد که توافق نهايی در محافل دولتی آمريکا ظرف امروز و فردا دراين مورد صورت گيرد، جمهوری اسلامی تاکيد دارد که تا حد ممکن اين موضوع شکل نسبتاً پنهانی خود را حفظ کند و کاملاً آشکار نشود.
ايران تاکيد داشته که برای از سرگيری مجدد گفتوگوها با مقامات اروپايی به مدت ۹۰ روز غنی سازی اورانيوم را متوقف خواهد کرد و در همين راستا نيز "خاوير سولانا"، مسئول سياست خارجی اتحاديه اروپا، و "علی لاريجانی"، دبير شورای عالی امنيت ملی ايران و سرپرست گروه مذاکره کنندگان اين کشور، نيز امروز يا فردا با يکديگر ملاقاتی خواهند داشت.
"کاندوليزا رايس"، وزير امورخارجه آمريکا، درمصاحبهای اختصاصی با وال استريت ژورنال ضمن اشاره به مطالب فوق و تکيه بر اين نکته که ايران در حال تغيير آهسته آهسته مواضع قبلی خود نسبت به ادامه فرايند غنی سازی اورانيوم تحت هر شرايطی است، صراحتاً اعلام کرد: درحالی که گزينه حمله نظامی و تحريم اقتصادی به عنوان راهی برای مقابله با ايران و تنبيه اين کشور به خاطر سرپيچی از خواستههای جامعه بينالمللی مطرح بود اما من با پشنهاد اخير که از سوی برخی مقامات در مورد تحريم صادرات بنزين و گازوئيل به اين کشور مطرح شده، به شدت مخالف هستم و معتقدم که اين راه حل نمیتواند راه درستی برای متقاعد کردن ايران از انحراف از ادامه فعاليتهای غنی سازی باشد.
وی همچنين عنوان کرد: وقتی که موضوع اولتيماتوم و ضربالاجلی که تا ۳۱ آگوست از سوی مقامات سازمان ملل مطرح شد، بحث تحريم نفتی و ممنوعيت صدور برخی از فرآوردههای نفتی به ايران نيز مطرح شد اما درنهايت ما به اين نتيجه رسيديم که اين راهکار نمیتواند جامعه جهانی را به نتيجه مطلوب برساند.
"رايس" با اشاره به گفتههای پيشين خود در پارلمان و برخی محافل ديپلماتيک آمريکا، گفت: بررسیها نشان میدهد که تحريم صدور بنزين و گازوئيل پيامدهای مطلوب و مدنظر ما و حتی جامعه بينالمللی را به دنبال نخواهد داشت؛ اگرچه بسياری از منتقدين و سياستمداران به شدت از اين طرح حمايت می کنند و سعی دارند هر طور شده حرف خود را به کرسی بنشانند. من معتقدم که استفاده از اين پيشنهاد برای متقاعد کردن رهبران ايران تنها باعث میشود که تئوری "آمريکا با مردم ايران نيز مخالف است و مشکل دارد نه سياستهای اين کشور" تحقق يابد اما واقعيت اين است که چنين چيزی حقيقت ندارد.
اگرچه پنج کشور دارای حق وتوی شورای امنيت سازمان ملل و آلمان همچنان در مورد تنبيه و تحريم ايران در صورت ادامه فعاليتهای هستهای اين کشور با يکديگر به توافق رسيدهاند و از سوی ديگر نيز ايالات متحده به شدت بر اين مطلب که تهران بايد صلح آميز بودن برنامههای اتمیاش راثابت کند تا حساسيتهای جامعه جهانی نسبت به ايران نيز از بين برود اما حقيقت اين است که مقامات آمريکايی نيز هنوز به يک اتفاق نظر واحد درمورد نحوه تنبيه اين کشور به يک نظر واحد دست نيافتهاند و هنوز برخی از صاحبنظران سياسی ايالات متحده بر اين باورند که مذاکره و گفتوگو بهترين راه برای مقابله با فعاليتهای مشکوک ايران درمورد روند غنی سازی اورانيوم است.
"کاندوليزا رايس"، درگفتوگويی جداگانه با خبرنگار نيويورک تايمز ضمن تاکيد بر بسياری از اظهارات ياد شدهاش ضمن اشاره به ملاقات "سولانا" و "لاريجانی" عنوان کرد: ايالات متحده نيز علاقمند است تا مذاکرات مسئول سياست خارجی اتحاديه اروپا و "علی لاريجانی"، پيامد درخور توجهی داشته باشد و حتی اختصاص زمان بيشتر به اين موضوع سرانجام به راهکاری منصفانهتر و فرمولی منطقیتر جهت دستيابی به توافق دوجانبه با ايران و حتی غنی سازی اورانيوم، دست يابيم تا شايد به اين وسيله بتوانيم در فرصتی مناسبی باب مذاکره را با ايران باز کنيم.
وی همچنين تاکيد کرد: صادقانه میگويم که هنوز مطمئن نيستم که حتی اين راه نيز جوابی را که ما در انتظار دريافتش هستيم، بدهد اما اميدوارم که بتوانند کمک بسياری در پيشبرد اهدافمان کند. به هر حال واقعيت اين است که گفتوگو و مذاکره بهترين نتيجه ممکن را در قياس با ساير راه حلها از جمله تحريم اقتصادی يا حمله نظامی خواهد داشت.
گفتنی است؛ "رايس"، با وجود حمايت ضمنی از شروع مذاکرات ايران با مقامات غربی بارديگر به اين نکته پافشاری کرد که فکر نمیکند حتی نرمشهايی که آمريکا در مقابل ايران به خرج میدهد، راه به جايی ببرد و ابراز اميدواری کرد که چين و روسيه در اين مدت به اين نتيجه برسند که برای مقابله با فعاليتهای شک برانگيز ايران بايد از يک روش جدی و فراگير استفاده کرد؛ زيرا ايران را نمیتوان به هيچ عنوان همتراز با کشوری همچون کره شمالی ارزيابی کرد و بايد از راههای متفاوت تری برای برخورد با اين کشور استفاده نمود.