 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
كانون زنان ايراني: عفو بین‌الملل اعلام کرد که طی نامه‌ای خطاب به ریاست قوه قضاییه، آیت الله شاهرودی، خواستار آزادی سریع و بدون قید و شرط دکتر سهراب رزاقی، مدیرعامل موسسه کنشگران داوطلب (مرکز آموزش و تحقیق جامعه مدنی ایران یا ICTRC) که وی را زندانی عقیدتی به حساب می‌آورد، است. رزاقی در ۲۴ اکتبر ۲۰۰۷ دستگیر شده و در بند ۲۰۹ زندان اوین که متعلق به وزارت اطلاعات است نگهداری می‌شود.
ICTRC موسسه غیردولتی‌ای است که در سال ۲۰۰۲ تاسیس شده و به سازمان‌های جامعه مدنی ایران حمایت‌های مرتبط با ظرفیت سازی ارائه می‌دهد. این سازمان همچنین در تلاش برای بالاتر بردن دسترسی سازمان‌ها به اطلاعات بوده و سعی می‌کند تا وضعیت زنان و کودکان و آگاهی‌ها را از حقوق انسانی در ایران متناسب با اهداف توسعه هزاره ارتقا دهد.
در مارس ۲۰۰۷، نیروهای امنیتی دفاتر ICTRC را بستند، حساب‌های بانکی آن را مسدود و دستگاه‌های کامپیوتری و اسناد را ضبط کردند. آن‌ها همچنین سهراب رزاقی را به خانه‌اش بردند و در آن‌جا اسناد وی را ضبط کردند. از آن هنگام، دولت بارها سازمان‌های غیردولتی و جامعه مدنی ایران را متهم به دست داشت در «انقلاب نرم» کرده است.برای مثال وزیر اطلاعات (غلامحسین اژه‌ای) در دهم آوریل ۲۰۰۷، به شکل علنی جنبش زنان و دانشجویی را بخشی از توطئه دشمن برای براندازی نرم دولت ایران خواند. بعضی از روزنامه‌ها نیز با چاپ داستان‌های مشابه، به نقش موسسه هیوس به عنوان یک حامی مالی بین‌المللی اعتراض کرده‌اند. سهراب رزاقی به شکل علنی نسبت به محدودیت‌های اعمال شده از سوی دولت احمدی‌نژاد بر جامعه مدنی اعتراض کرده بود و گفته بود که دریافت کمک قانونی از سازمان‌های جهانی نشان از برداشت مثبت آن‌ها از جامعه مدنی ایران است و دریافت آن نیز کاملا شفاف و بر اساس رابطه متقابل بوده است.
دانشگاهیان و روزنامه‌نگاران، از جمله چند فرد دو ملیتی، در طول سال ۲۰۰۷ به زندان رفته و به خاطر نوشته‌ها و فعالیت‌هایشان مواخذه شده و به «براندازی نرم» متهم شده‌اند. علی فرحبخش، روزنامه‌نگاری که تخصصش در مسایل اقتصادی است در اکتبر ۲۰۰۷ و بعد از ۱۱ ماه بازداشت، آزاد شد. او درنوامبر ۲۰۰۶ و هنگامی که از کنفرانسی در تایلند با موضوع دولت و رسانه که توسط سازمان‌های غیردولتی تایلند برگزار شده بود، باز می‌گشت دستگیر شده بود.
او برای «جاسوسی» و «دریافت پول از خارج» به سه سال حبس محکوم شد که این میزان بعدا به ۱۶ ماه تقلیل یافت و سپس او به شکل مشروط آزاد شد. اساتید دانشگاهی ایرانی، هاله اسفندیاری و کیان تاجبخش که شهروندی ایالات متحد آمریکا را نیز دارا هستند، هر دو در ماه می دستگیر و چندین ماه را در بازداشت گذراندند. آن‌ها به «اقدام علیه امنیت ملی از طریق تبلیغ علیه نظام» متهم شدند.
|
advertisement@gooya.com |
|
سهراب رزاقی از زمان بازداشت اجازه ملاقات با خانواده یا وکیل را نداشته ولی چندین بار به شکل تلفنی با خانه تماس گرفته است. قاضی در ملاقات مورخ ۱۲ نوامبر ۲۰۰۷ به خانواده وی گفته بود که احتمالا در طول یک هفته آینده دکتر رزاقی با قید وثیقه آزاد خواهد شد. هرچند که هیچکدام دستگیر نشده اند ولی اعضای هیات مدیره و کارمندان موسسه کنشگران داوطلب پس از دستیگری سهراب رزاقی برای بازجویی در مورد موسسه و نقششان در آن، احضار شده‌اند.
لينك اصلي خبر:
http://web.amnesty.org/library/Index/ENGMDE131352007?open&of=ENG-IRN
