متاسفانه اخبار شنيده شده حاکی است که سير صعودی آمار اعدام در ايران موجب قرار گرفتن اين کشور در آستانه صعود به صدر ليست کشورهايی است که مجازات اعدام در آن کشورها اعمال می شود. با وجود اينکه اصولاً مجازات اعدام به عنوان آخرين مجازات تلقی می گردد متاسفانه در بسياری از موارد به عنوان اولين تصميم در مراجع قضايی ايران به کار گرفته می شود. غم بارتر آنکه تلاش تلاشگران حقوق بشر ومخالفان اعدام در ايران ، به دليل مقاومت وبی اعتنايی جريانی تندرو در دستگاه قضايی وخلاء قانونی ره به جايی نمی برد.
صبحگاه دوازدهم دی ماه ۱۳۸۶ زندان اوين شاهد اعدام تعدادی از محکومان بود که درميان ايشان "راحله زمانی " نيز برسر دار جان باخت .
راحله زن ۲۶ ساله ای بود که طبق اخبار شنيده شده ، به دليل اختلاف با شوهر خود در سن ۲۳ سالگی مرتکب قتل وی شد وپس از ۲ سال حبس اعدام شد.
اين در حالی است که مراجع قضايی با درخواست تاخير اعدام وی به مدت يک ماه موافقت نموده وچهار وکيل معتبر نيز در پرونده او تشکيک نمودند وگروهی نيز در صدد نجات وی از اين مجازات سنگين بودند که ناگاه در عصر روز ۱۱/۱۰/۸۶ خبر اعدام رابه او ابلاغ کرده وبلافاصله پس از ۱۲ ساعت او را به دار آويختند.
کانون مدافعان حقوق بشر ضمن محکوم نمودن اعدام های گسترده در سراسر کشور بويژه روند روبه تزايد آن طی سالهای اخير ، اعتراض شديد خود را نسبت به روند روبه گسترش اين مجازات سنگين اعلام ونگرانی عميق خود را ابراز مينمايد وضمن درخواست توقف اجرای احکام اعدام ، هشدار وتذکر می دهد که چنين روندی در دستگاه قضائی ايران مخالف با اساس ومبانی حقوق بشر وضوابط جهانی وبين المللی بوده وموجب اعتراض مجامع بين المللی حقوق بشر وانزوای بيشتر کشور خواهد شد.
کانون مدافعان حقوق بشر
۱۵ دی ماه ۸۶