هم ميهنان گرامی،
فرا رسيدن نوروز فرخنده را به شما در هر کجای جهان که هستيد شادباش می گويم و سالی بهتر از سالهائی را که پشت سر گذاشته ايم آرزو می کنم.
خوب می دانم که اکثريت قريب به اتفاق شما هم ميهنان داخل کشور با چه فشار های روحی و مالی روبرو هستيد و چگونه يک رژيم سرکوبگر می کوشد تا شما و به خصوص جوانان ما را از رسيدن به حقوق مسلم و مشروع وانسانی خود که برخورداری از آزادی های لازم برای شکوفائی هر يک و در نهايت، پيشرفت جامعه ايرانی است، باز دارد.
برای همه ايرانيان اين سئوال بايستی مطرح باشد: با در نظر گرفتن ثروت عظيمی که خداوند به ميهن ما اعطاء کرده و قيمت کنونی نفت، چرا وضع مالی مردم هر روز بد و بد تر شده است و قيمت مواد اولیّه زندگی با تورمی وحشت آور هر روز گران و گران تر می شود؟ و چرا بيش از سی در صد هم ميهنان ما در زير خط فقر زندگی می کنند؟
می دانم، نسل جوانی که مسئوليت سنگين و پر افتخار سازندگی ايران فردا را به عهده دارد، به خوبی می داند که در طول سده ها و هزاره های تاريخ پر فراز و نشيب کشورمان هيج فاجعه ای هر اندازه هم که خونين و کمر شکن بوده نتوانسته است کاخ استوار هویّت و فرهنگ اين ملّت بزرگ را متزلزل کند و به گفته يک ايران شناس نامی جهان «همواره طوفان ها و سيلاب ها به رودخانه پر تلاطم تاريخ ايران گذشته اند ولی سنگ خارای هویّت شکست نا پذير ملی اين ملّت بزرگ بر جای خودش باقی مانده است و باقی نيز خواهد ماند.»
همه ما می دانيم که جهان امروزی ما دوران تب و تاب بسيار حساسی را از سر می گذراند که مسلماً می تواند برای ملّت ما نيز سرنوشت ساز باشد. دست اندرکاران امروزی ما را به راه خطرناکی برده اند. من اميدوارم که در سال جديد ايرانيان دست به دست همديگر داده، جدائی های گذشته را در راه يکپارچگی امروز کنار بگذارند و به اين واقعيت شناخته شده تاريخ توجه کنند، که اگر يک نبرد را باخته اند، پيروزی در جنگ سرنوشت ساز نهائی از آن آنها است.
نوروزتان پيروز خداوند نگهبان ايران باد.