تهديدات جنگی از سالن سخنرانی، برگردان از الاهه بقراط

* کنفرانس «خطر از سوی ايران» که در وين و با شعار «بمب را متوقف کنيد!» برگزار شد با انتقاد مخالفانش که آن را يک کمپين ضد ايرانی معرفی می‌کنند، روبرو گشت. مخالفت آنها زمانی آشکار شد که از ورود يک خبرنگار ايرانی از خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، ايرنا، به سالن کنفرانس جلوگيری به عمل آمد.

بسياری از کارشناسان و ناظران سياسی درباره جنگ ايران پچ پچ می‌کنند. آنها معتقدند خطراتی که از سوی رژيم ايران، اسراييل را تهديد می‌کند، در عمل دو راه بيشتر برای اين کشور باقی نمی‌گذارد: يا اقدامی نکند و نابود شود و يا با حمله پيشگيرانه به تأسيسات اتمی ايران از موجوديت خود دفاع کند. آنها ترديدی ندارند که سران جمهوری اسلامی با هدف نابودی غرب (استکبار جهانی) بر اين باورند که ابتدا بايد پايگاه آن را در خاورميانه و به گمان خودشان در قلمرو «مسلمانان» از بين ببرند. در پی کنفرانس دو روزه برلين، يک کنفرانس دو روزه نيز زير عنوان «خطر از سوی ايران» در وين برگزار شد که به گفته منتقدانش يک کمپين تبليغاتی عليه ايران بود. گزارش کوتاه روزنامه اتريشی «استاندارد» را درباره اين کنفرنس می‌خوانيد:

مهمترين سخنان شنبه شب، چهارم ماه مه، چندان به گوشها ننشست. بنی موريس مورخ اسراييلی سناريوی تيره و تار را چنين تصوير کرد: طرح تحريم شکست خورد. تهران ترسی از زرادخانه اتمی اسراييل ندارد. بنابر اين تنها يک راه بيشتر باقی نمی‌ماند: اسراييل بايد به حمله پيشگيرانه عليه برنامه‌های اتمی ايران دست بزند. او افزود: «ابتدا با سلاح‌های متعارف و اگر کافی نبود، با سلاح‌های نامتعارف» يعنی يک جنگ پيشگيرانه اتمی.
بنی موريس ادامه داد: «شمار زيادی انسان بيگناه کشته خواهند شد اما اين بهتر از وقوع يک هولوکاست اتمی در اسراييل است».
موريس يکی از سخنرانان کنفرانس «خطر از سوی ايران» بود که در دانشگاه وين برگزار شد. اين کنفرانس که با شعار «بمب را متوقف کنيد!» برگزار شد، با انتقاد مخالفانش که آن را يک کمپين ضد ايرانی معرفی می‌کنند، روبرو گشت. مخالفت آنها زمانی آشکار شد که از ورود يک خبرنگار ايرانی از خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، ايرنا، به سالن کنفرانس جلوگيری به عمل آمد. دليل برگزارکنندگان جلسه برای محدوديتی که در چهارچوب آزادی مطبوعات قرار می‌گرفت اين بود که خبرگزاری جمهوری اسلامی يک نهاد دولتی است و به همين دليل بخشی از رژيم جنايتکار است. بعلاوه اينگونه توجيه شد که اين محدوديت برای محافظت ايرانيان تبعيدی شرکت کننده در جلسه لازم بوده است. البته يک فيلم ويدئويی از اين کنفرانس در اينترنت منتشر خواهد شد.
در کنار بنی موريس، سخنرانان ديگری چون ياسی ملمان از روزنامه ها آرتص، پائولو کازاکا نماينده سوسيال دمکرات پارلمان اروپا و پاتريک کلاوسن از انستيتوی سياست خاورميانه مستقر در واشنگتن حضور داشتند.
همه شرکت کنندگان روی اين موضوع توافق داشتند که رژيم ايران به دنبال ساختن سلاح اتمی است و بايد از آن جلوگيری شود. چرا که به عقيده کلاوسن «مهم نيست که اين موضوع به نظر ما مضحک باشد يا نه ولی واقعيت اين است که زمامداران ايران واقعا معتقدند که می‌توانند غرب را از بين ببرند». به نظر وی رژيم تهران برای رسيدن به اين هدف يک برنامه مذهبی و انقلابی (مارکسيستی) را دنبال می‌کند.
ملمان روزنامه نگار اسراييلی نيز افزود که از زمان پيروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹ رژيم تهران يک برنامه مبتنی بر ترور را پيش می‌برد. اين برنامه در داخل کشور، مخالفان را هدف قرار داده و در خارج کشور نيز در حال حاضر اسراييل و نيروهای نظامی آمريکا در عراق را هدف گرفته است. او سپس تاريخچه برنامه اتمی رژيم ايران را تصوير کرد و ادامه داد که ايران در زمان شاه يک برنامه نظامی اتمی را آغاز کرد. اين برنامه اما با انقلاب اسلامی با گسست روبرو شد. رژيم ايران در اواخر دهه هشتاد آن را دوباره فعال کرد. ايران بيش از هر چيز در دوران جنگ عراق خود را تنها احساس می‌کرد. به نظر ملمان «عراق در اين جنگ از سلاح‌های شيميايی‌ استفاده کرد که کاربرد آنها ممنوع است. اما جهان هيچ تمايلی به سوی جمهوری اسلامی احساس نمی‌کرد».
در کنفرانس يادشده، از معاملات شرکت نفت و گاز اتريش و هم چنين سياست «مماشات» اروپاييان با جمهوری اسلامی به شدت انتقاد شد.

در پايان، بنی موريس چنين استدلال کرد که يک تضمين امنيتی از سوی آمريکا برای اسراييل نيز نخواهد توانست رژيم ايران را از حمله اتمی به اسراييل باز دارد. حمله متقابل آمريکا پس از آنکه ايران از سلاح اتمی خود استفاده کرد، برای اسراييل فايده‌ای ندارد. او افزود: «وقتی که اسراييل از بين رفت، يک حمله ديگر چه فايده‌ای دارد؟ آيا کلينتون يا اوباما فرمان حمله را خواهند داد؟» به نظر موريس حتی اگر رژيم ايران از بمب اتمی استفاده هم نکند، صرف داشتن آن پيامدهای وخيم خواهد داشت چرا که هيچ کشور عربی ديگر جرأت نخواهد کرد با اسراييل پيمان صلح ببندد.