اسناد سرّی که در اختیار «اشپیگل» قرار گرفته است (21 ژوئن) از یک رابطه اتمی جنجالی پرده بر میدارد. به گفته منابع مطلع، تأسیسات اتمی الخیبر در سوریه که چندی پیش توسط اسرائیل بمباران شد، به عنوان تأسیسات ذخیره برنامه اتمی ایران عمل میکرد. کره شمالی نیز در ساختن و فعالیت این تأسیسات نقش داشت. با این همه سوریه در هفتههای اخیر مسیر سیاسی دیگری را در پیش گرفته است. بشارالاسد رییس جمهوری سوریه ظاهرا خود را از حمایتهای نظامی برنامه اتمی ایران کنار میکشد.
هواپیماهای جنگنده اسراییل سپتامبر سال گذشته تأسیسات اسرارآمیزی را در سوریه را بمباران کردند که یک پروژه نظامی مشترک بین سه کشور سوریه، ایران و کره شمالی بود. در این تأسیسات ظاهرا قرار بود رآکتور هستهای الخیبر جهت تولید پلوتونیوم قابل مصرف در تسلیحات هستهای به کار انداخته شود. پیش از آن، آمریکا اسنادی را درباره ارتباط اتمی این سه کشور ارائه کرده بود.
بنا بر این اسناد، کمک کره شمالی ضروری بود، چرا که دانشمندان ایرانی اگرچه در غنیسازی اورانیوم پیشرفت داشتهاند، اما در مورد پلوتونیوم تجربهای ندارند.
منابع مطلع ادعا میکنند قرار بود ایران از این تأسیسات به عنوان «انبار ذخیره» استفاده کند و وسایل تولید بمب را از آنجا به تهران منتقل نماید. گفته میشود این پروژه مضمون ملاقات احمدینژاد رییس جمهوری اسلامی ایران از سوریه در سال 2006 بود.
سه کشور ایران و سوریه و کره شمالی ظاهرا در زمینه تسلیحات شیمیایی نیز همکاری میکردند. در انفجاری که در ماه ژوئیه 2007 در نزدیکی عالیپو روی داد و طی آن گازهای سارین و خردل آزاد شدند، نه تنها پانزده نظامی سوری و شمار زیادی مهندس موشکی ایران کشته شدند، بلکه مطابق اطلاعات اشپیگل، سه شهروند کره شمالی نیز در میان کشتهشدگان بودند.
همراه با مشکلات اتمی که در مورد ایران مطرح است، فشار بر رژیم ملایان نیز افزایش مییابد. اتحادیه اروپا در آستانه تصویب تحریمهای جدید قرار دارد. در این تحریمها بیش از هر چیز معاملات بانکی با بزرگترین بانک دولتی ایران یعنی بانک ملی که شعبهای نیز در هامبورگ دارد، متوقف خواهند شد. مسدود کردن حسابهای بانکی ایران نیز در دستور بحث است.
بنا بر اطلاعاتی که در اختیار اشپیگل قرار گرفته است، همین هفته کمیتههای مسئول اتحادیه اروپا درباره تشدید تحریمها علیه ایران به مشورت خواهند پرداخت.
این تصمیمات از سوی کشورهای عضو اتحادیه اروپا چندان با استقبال روبرو نمیشود. بسیاری از آنها از این نگرانند که ایران به عنوان تلافی، قرض های خود را به شرکتهای اروپایی نپردازد. ایران میلیاردها یورو تنها به مؤسسات آلمانی مقروض است و اگر نخواهد آنها را بپردازد، در این صورت آلمان باید در چارچوب بیمه بازرگانی هرمس واکنش نشان بدهد که در این صورت حدود پنج میلیارد یورو بر مخارج دولتی آلمان افزوده خواهد شد. [مبلغ بیمه هرمس به هنگام سفر محمد خاتمی رییس جمهوری اسلامی پیشین به آلمان در تابستان 2000 توسط گرهارد شرودر صدراعظم پیشین این کشور و جهت تقویت «اصلاحات» در جمهوری اسلامی به پنج برابر افزایش یافت/مترجم].