مجموعه دفتر تحکیم شاهد دو دیدگاه نسبت به انتخابات ریاست جمهوری است. دیدگاه اول ضمن مخالفت با تحریم انتخابات، معتقد به استفاده از حداقل ظرفیت های موجود برای مقابله با یکدست شدن حاکمیت می باشد. مجید حاجی بابائی از طرفداران این دیدگاه با تاکید بر عدم معرفی کاندیدا توسط جنبش دانشجوئی، حمایت محدود از کاندیداهای اصلاح طلب - در صورت تائید شدن- را با وجود تمامی ضعف ها و کاستی ها بر تحریم انتخابات ارجح می داند.
در سمت دیگر علی افشاری، عبد الله مومنی و رضا دلبری استدلال می کنند تا زمانیکه نفس انتخابات با دو شرط "آزادی انتخابات" و "قدرت تاثیر گذاری انتخاب شونده" تامین نشود، شرکت در انتخابات نه تنها کمکی به پیشبرد دمکراسی نمی کند بلکه حضور مردم باعث مشروعیت بخشیدن به نهادهای انحصارگرا و غیرمردمی می شود که خود عامل تضعیف حرکت مردم به سمت آزادی و دمکراسی است و لذا تحریم فعال را در شرایط فعلی ارجح می دانند.
با وجود تفاوت استدلال دو گروه فوق، هر دو به استراتژی "دوری از قدرت" پایبند بوده و هدف نهائی را "دمکراسی خواهی" می دانند.