[بر گرفته از وبلاگ زمستان است]
حتی در بدبینانه ترین حالت انتخابات هم کسی مقام پنجم رو برای معین پیش بینی نمی کرد. اتفاقی که اگر پیش از این قابل پیش بینی نبود اکنون به نظر منطقی و قابل باور است. براستی اصلاح طلبانی که در شروع کار 75 درصد آرا مردم رو بدست آوردند چه بر سرشون اومده که الان با 13 درصد کل ارا به رتبه ای بهتر از پنجم دست پیدا نمی کنند. رتبه ای که با وجود رقابت اصلی بین پنج کاندیدای جدی و مطرح میتوان گفت آخرین رتبه موجود بود. شاید ملامت دیگران و بخصوص مردم در به وجود اومدن چنین نتیجه ای بزرگترین اشتباه تعدادی از طرفداران معین باشه. کسانی که شورای نگهبان رو به خاطر تقلب ، کروبی رو به خاطر شکستن آرای اصلاح طلبان و اپوزوسیون رو به خاطر تحریم انتخابات ملامت می کنن بایستی با مرور کارنامه هشت ساله خود دنبال حل این معما باشند.
با توجه به اختلاف یک ملیون و هفتصد هزارتایی معین و احمدی نژاد فرضیه تقلب توسط شورای نگهبان اون هم در برابر چشم مسئولین وزارت کشور خاتمی تا حدودی مردود خواهد بود. در مورد تحریم اپوزوسیون هم با یک حساب سر انگشتی می توان ثابت کرد که این عده هم نقشی در شکست دوستان اصلاح طلب نداشتند. طی هفت هشت سال گذشته در بهترین حالت 75 درصد مردم در انتخابات شرکت کردند یعنی در دوره کنونی 12 درصد شرکت کنندگان معمول انتخابات رو تحریم کردند که چیزی در حدود سه و نیم ملیون نفر خواهد بود که با شکستن این تعداد رای بین هفت کاندیدا و حتی دادن اکثرین این ارا به طور مثال 1.5 ملبون به معین(بی انصافی است که بگوییم تمام تحریمیان به معین رای می دادن. مخصوصا با نتایجی که الان می بینیم مشخصه که خیلی ها اورو کاندیدای مناسبی نمی دونستن)باز هم معین به مقام دوم نمی رسید. اگر چه شکاف بین گروه اصلاح طلب باعث شکسته شدن ارا مردم شد وشخصا من هم تا حدودی این عدم اجماع رو یکی از عوامل اصلی شکست اصلاح طلبان می دونم ولی باز هم نمی توان تمام ارا کروبی رو به حساب معین گذاشت چون هستند اصلاح طلبان مذهبی و طرفداران ولایت فقیهی که اگر کروبی نبود باز هم به معین رای نمی دادند. در نتیجه به عقیده من اصلاح طلبان بزرگترین عامل شکست اصلاح طلبان هستند.
مردم با مرور کارنامه دوره هشت ساله این دوستان نمره خرداد ماه اونها رو دیروز با رایشون اعلام کردند . مردمی که چهار بار این فرصت رو به آقایان دادند تا حداقل نیمی از خواسته هاشون رو عملی کنند و دیدند که رییس جمهور و نمایندگان مجلس و دیگران فقط در مقابل زندان کردنها و روزنامه بستن ها و رد صلاحیت ها و هزاران های دیگر فقط سر خم می کنند و به اعتراض کوچکی بسنده همان طور که در اوایل خرداد 76 نه بزرگی به نظام گفتند این بار در پایان خرداد 84 نه بزرگتری به عهد و پیمان شکنان آن روز گفتند.آری دوستان مردم ایران چه خوب چه بد این گونه اند.