عمادالدين باقي ، فعال سياسي و رييس انجمن دفاع از حقوق زندانيان، در جمع خبرنگاران از هاشمي رفسنجاني در دور دوم انتخابات رياست جمهوري حمايت كرد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران، ايسنا، وي كه در محل انتشارات سرايي با خبرنگاران سخن ميگفت، دربارهي علت سكوت پيش از جمعه و علت شكستن سكوتش در بعد از انتخابات گفت:« به دو دليل قبلا نميگفتم چون رأيآوردن نامزدهاي طيف اصلاحطلب را به نفع اصلاحات ميدانستم، در ثاني اعتقاد داشتم كه يكي از نقاط ضعف فعاليتها در كشورمان اين است كه شاهد آميختگي خيلي نابهنجار در نقشها و كاركردها هستيم، من در مورد جبههي دموكراسيخواهي و حقوق بشر هم صحبت نكردم، چون آن بيش از آنكه يك اكشن حقوق بشري خالص باشد،يك اكشن سياسي انتخاباتي است، بايد بپذيريم كه اگر يك جامعهي مدني ميخواهيم برپا كنيم، اولين شرط آن تقسيم كار و تفكيك نقشها و مرزبندي بين كارهاي حزبي و سياسي با فعاليتهاي NGO هاست.»
وي دربارهي علت اعلام موضع خود گفت:« امروز هم اگر به اين نتيجه رسيدهام كه نبايد سكوت كرد، همان دليل سكوتم است. به عنوان رييس انجمن دفاع از حقوق زندانيان و يك فعال حقوق بشر و در چارچوب همان رشتهي تخصصي خودم ترديد ندارم، اگر درانتخابات جمعه آقاي هاشمي پيروز نشود، وضعيت حقوق بشر به وخامت خواهد گراييد و مسألهي زندان و زنداني بسيار حاد خواهد شد، اگر امروز با لابي و مذاكره با قوهي قضاييه ميتوانيم مسألهاي از زندانيان را حل كنيم، فردا فعاليتهاي ما محدود ميشود و حتي آقاي شاهرودي و نيروهاي اصلاحطلب قوهي قضاييه هم به حاشيه رانده ميشوند.»
باقي در تحليل خود از تركيب طيف اصولگرايان اينگونه ابراز عقيده كرد:« جناح راست دو بخش دارد. بخش متصلب بنيادگرا و راست سنتي. راست سنتي به اصول و برخي ضوابط اخلاقي پايبند است و ميتوان با او گفتوگو كرد، اما آن بخش بنيادگرايش هيچ اصلي جز قدرت را نمي شناسد و برايش اصالت ندارد، اگر به قدرت برسند يك سيستم آمريت و تابعيت به وجود ميآيد. اگر بنيادگرايي در ايران رشد كند، حقوق بشر سالهاي سال به محاق ميرود و دستاوردهاي ما در اين مدت كه با محنتها و رنجهاي فراواني به دست آمده است، به باد مي رود.»
باقي در ادامه گفت:« اين كه ميگويند اصلاحات برگشتناپذير است، نميتواند درست باشد، چون در تاريخ مثالهاي زيادي در برگشتپذيري آن ديده ميشود، مثل افغانستان كه پس از خروج شوروي يك حكومت مردمي نسبي به وجود آمد، اما طالبان به قدرت رسيد و افغانستان عقبگرد كرد. تجربهي تاريخ نشان ميدهد امكان بازگشت به عقب هست و اگر اينها به قدرت برسند ما به عقب برميگرديم، نه به قبل از دوم خرداد. چون در زمان قبل از دوم خرداد، به هر حال فضاي تنفس وجود داشت و فشار و ناامني بود، اما در كنارش چند نشريه منتشر مي شد و دگرانديشي وجود داشت، اگر اينها به قدرت برسند فضا خيلي بستهتر مي شود.»
وي همچنين ادعا كرد:« همچنين خطر تحريك جامعهي جهاني به اقدام عليه ايران وجود دارد،رييس جمهور كسي است كه پرچم شخصيت و حيثيت يك ملت است، بنابراين انگيزهي ملي و عرق ناسيوناليسيتي هم كفايت مي كند كه به هاشمي رأي دهيم و بيتفاوت نباشيم.»
اين فرد فعال در عرصهي حقوق بشر در ادامه با بيان اينكه «احساس خطر ملي مي كنم» و «از موضع يك فعال حقوق بشر زنگ خطر را به صدا در ميآورم» گفت:« صداي پاي لوپن مي آيد و همچنان كه در فرانسه راستگراها و چپگراها متحد شدند و او رأي نياورد،بايد اصلاحطلبان و بخشي از عقلاي جناح راست متحد شوند كه كانديداي مقابل هاشمي رأي نياورد.آنها به راست عقلايي هم رحم نمي كنند نمونهي آن حذف شيخ عطار از همشهري است.»
وي تأكيد كرد:«بايد ائتلاف گستردهاي تشكيل شود و الان هم مسأله شخص نيست، ما و خيليها نسبت به هاشمي انتقاداتي داشته و داريم؛ اما آنچه كه مطرح است خطر عاجل و ملي است.»
به گزارش ايسنا، وي انتقاد به هاشمي را به روزهاي آينده موكول كرد و گفت:« فصل نقد و انتقاد نيست ما بايد همهي بحثها را براي آينده بگذاريم و در برابر خطر نظاميگري دست به ائتلاف ملي بزنيم. نكتهي مهم اين كه مردم فكر مي كنند به خاطر اكثريت نسبي هاشمي رأي مي آورد و نياز جدي به رأي دادنشان نيست. خطر بزرگتر است و هاشمي بايد با فاصلهي بسيار زياد، پيروز شود تا بنيادگرايان منزوي شوند. بايد تجربهي دوم خرداد را تكرار كنيم و فاصله آرا بايد 80 به 20 يا 70 به 30 برسد.»
وي خاطرنشان كرد:« الان مسألهي شخص هاشمي نيست. نقدهايمان به وي را براي بعد از انتخابات بگذاريد. الان بايد تصور كنيم كه حداقلها آزادي به رفراندوم گذاشته شده است. به همين دليل تحريميان هم بايد به خاطر مصالح فوري و كليتر در انتخابات شركت كنند. البته با مشاركتي كه مردم نشان دادند خط تحريم ناكام ماند.
براي ما مهم اين است كه وضع از اين كه هست بدتر نشود، كه با آمدن هاشمي وضع از اين كه هست بدتر نمي شود.»
وي با بيان اين كه يكي از دلايل تحريك من براي حمايت از هاشمي،برخورد تمسخرآميز كانديداي مقابل وي با پرسش خبرنگاري در مورد زندانيان سياسي است، گفت:« بايد با تمام توان به صحنه آمد و جلوي بروز يك فاجعه را گرفت.»