کمتر از ده سال پیش بود که هاشمی رفسنجانی، با رفتارهای سیاسی، برنامه های اقتصادی و تساهل های عملی، راه را برای اصول گرایی، آنهم از نوع خشن اش باز کرد. موتورسوارانی که برای احیای حق و معروف، علنا به حقوق اجتماعی دیگران تجاوز می کردند، پرورش یافته دوران کدر ریاست جمهوری هاشمی اند و امروز فرزند خوانده های آن دوران، احمدی نژاد و دوستان اش، راه را برای ریاست دوباره هاشمی بر کشور پهناور ایران بسته اند.
اما با همه این ها کاش هاشمی در انتخاب کارشناسانش قدرتمندانه عمل می کرد و به جای اتکا به اقوام و آشنایان همیشگی اش، از نخبگانی استفاده می کرد که بتوانند یک بحث علمی را بی سفسته پایان دهند. امشب مناظره نوبخت(نماینده هاشمی) و خوش چهره(نماینده احمدی نژاد) بود. مناظره ای کاملا به نفع احمدی نژاد.
نوبخت ناچار شد تا آنچه را طرفداران هاشمی به اصول گرایان نسبت می دهند، یعنی تخریب شخصیت، خود به کار ببرند. نوبخت بارها به جای پاسخگویی، با طولانی کردن بحث و منحرف شدن از روند اصلی و علمی ماجرا، به ارایه اطلاعاتی می پرداخت که تنها دلیل ارایه آن ها، آلوده کردن فضا برای خارج کردن آن از روند علمی بود. اگر مناظره پریشب که با حضور مرعشی انجام شد، جذاب به نظر رسید، بیشتر به خاطر تسلط برادر زن هاشمی به تخریب شخصیت و حاضر جوابی اوست نه به خاطر داشتن استدلال دقیق نسبت به موضوع.
آن چه مسلم است اینکه به نظر نمی رسد اگر هر کدام از نامزدهای ریاست جمهوری رای بیاورد، برنامه مدونی برای اجرا به خصوص در حوزه اقتصاد داشته باشند.