 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: ورزشي - فوتبال
سايت فيفا ويژه‌ي رقابت‌هاي جام جهاني نوشت:« 36 سالگي سن ميان سالي است؛ اما، علي دايي مهاجم افسانه‌اي ايران در اين سن همچنان قدرتمندتر مي‌شود.»
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سايت فيفا با اشاره به ركورد بي‌نظير دايي مي‌نويسد:« او در سن 36 سالگي مي‌خواهد ركورد جهاني گلزني خود را افزايش دهد و نام خود را در فوتبال قرن جاودانه كند. بازيكن با تجربه‌ي ايران در پايان رقابت‌هاي انتخابي جام جهاني 2006 با نه گل زده در صدر جدول بهترين گلزنان قاره قرار گرفت.
دايي، ستاره‌اي بود كه دير هنگام چهره شد؛ اما، پس از فارغ‌التحصيلي در دانشگاه، زماني را از دست نداد. او با يك متر و 92 سانتي‌متر قد، ضربات شوت وحشتناكي دارد و در هوا قدرتمند است.
توانايي دايي در گلزني بسيار زود او را به مهاجمي بين‌المللي تبديل كرد و از سال 1993 به تيم ملي ايران دعوت شد و نخستين گل ملي‌اش را در سال 1994 برابر چين تايپه به ثمر رساند.
اما، بهترين دوران دايي با پيراهن تيم ملي، ديدار برابر كره‌ي جنوبي در چارچوب رقابت‌هاي جام ملت‌هاي آسيا در سال 1996 است. ديداري كه دايي آن را « ديداري فراموش ناشدني در زندگي خود معرفي مي‌كند.» در حالي كه ايران تا پايان نيمه‌ي اول دو بر يك از حريف عقب بود، خداداد عزيزي بازي را به تساوي كشاند و دايي موفق شد در ادامه‌ي بازي، با چهار گل خود، موجب پيروزي شش بر دو ايران برابر كره‌ي جنوبي شود.
پس از آن، هيچ گاه دايي ناديده گرفته نشد و در سال 1998 ايران را به قصد حضور در بوندس‌ليگا ترك كرد و سپس به بايرن مونيخ بزرگترين باشگاه كشور آلمان منتقل شد. اگر قدرت بي‌نظير او در رهبري و ديد عالي‌اش را در زمين ناديده بگيريم؛ اما، تجربه‌ي فراوان اين بازيكن، او را به عنوان يك رهبر واقعي معرفي مي‌كند.
دايي در جام جهاني 1998 و همچنين در راه رقابت‌هاي انتخابي جام جهاني 2002 براي ايران به ميدان رفت و پس از آن، ايران تحت رهبري برانكو ايوانكوويچ بازسازي شد و چندين بازيكن جوان و آينده‌دار از اين تيم معرفي شد. نسل جديد توانايي خود را نشان داده؛ اما، هيچ گاه پرسشي مبني بر كم شدن اعتماد به دايي مطرح نشده است.
به گزارش ايسنا، ايوانكوويچ مي‌گويد:« كسي نمي‌تواند جايگزين دايي شود و او هميشه بازيكني مثال زدني براي بازيكنان جوان‌تر بوده است.»
دايي در راه رقابت‌هاي انتخابي جام جهاني 2006 نشان داده كه چرا همه به او ايمان دارند. تلاش‌هاي او در نيمه‌ي دوم ديدار برابر قطر كه به پيروزي سه بر يك ايران و باز شدن راه صعود در فوريه 2004 شد و همچنين دو گل دايي در هفده دقيقه‌ي اول در ديدار برابر لائوس كه به پيروزي هفت بر صفر ايران انجاميد، مثال‌هاي خوبي از اين مساله است. پس از شكست خانگي ايران برابر اردن، دايي با گل دوم خود در دقايق اضافي ديدار برگشت كمك زيادي براي صعود اين تيم به مرحله‌ي انتخابي جام جهاني داشت.
در مرحله‌ي نهايي رقابت‌هاي انتخابي جام جهاني، دايي در ديدار رفت برابر ژاپن، به دليل مصدوميت از بازي بيرون كشيده شد و هم تيمي‌هاي جوان او در اين ديدار ايران را به پيروزي رساندند. دايي در ديدار برگشت كه به شكست دو بر يك ايران برابر ژاپن انجاميد، تك گل ايران را به ثمر رساند.»
به گزارش ايسنا در ادامه‌ي گزارش فيفا آمده است: «مي‌توان نام هر بازيكني كه به اندازه‌ي دايي به موفقيت دست يافته را بازيكني خوشبخت خواند؛ اما، دايي سوار بر افتخارات گذشته‌اش نيست و تنها به آينده نگاه مي‌كند. دايي در دسامبر 2004 به فيفا گفته بود:« اميدوارم كه پيش از صعود به جام جهاني به ركورد 120 گل ملي رسيده باشم و بتوانم به ايران در راه راهيابي به جام جهاني كمك كنم.»
با گلي كه دايي برابر ژاپن به ثمر رساند، او به 106 گل ملي رسيد و در ديدار دوستانه برابر توگو به 107 گل ملي دست يافت. دايي در جام جهاني آينده، 37 سال خواهد داشت؛ اما، هنوز آماده نيست كه از گل زدن دست بكشد.
