 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: بين‌الملل - فرامنطقه‌يي
آنگلا مركل، رهبر اتحاديه‌ي دموكرات مسيحي آلمان (CDU) سرانجام پس از مذاكرات بي وقفه با نمايندگان حزب سوسيال دموكرات به منظور تشكيل دولت ائتلافي، صدراعظم جديد اين كشور اعلام شد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) به نقل از خبرگزاري دويچه وله، شبكه‌ي تلويزيوني ZDF اين خبر را امروز (دوشنبه) منتشر كرد.
اين در حالي است كه تاييد اين مطلب همچنان منوط به نتايج مذاكرات امروز صبح گرهارد شرودر، صدراعظم فعلي آلمان و رهبر حزب سوسيال دموكرات (SPD) با آنگلا مركل، رهبر اتحاديه‌هاي دموكرات مسيحي و سوسيال مسيحي (CDU/CSU) است. منابع آگاه حزب شرودر اعلام كرده‌اند امروز ساعت 11 صبح به وقت محلي ميان نمايندگان دو حزب جلسه‌اي تشكيل شد.
محافظه كاران به رهبري مركل كه در انتخابات پارلماني توانستند با 4 كرسي از حاميان شرودر پيشي گيرند طي روزهاي اخير به وي فشار آورده‌اند تا از قدرت كناره گيري كند.
طبق گزارش ZDF مركل نخستين صدراعظم زن آلمان خواهد شد. از 18 سپتامبر تاكنون آلمان در بحران سياسي بسر مي‌برد.
پس از محرز شدن برگزاري انتخابات مجلس عوام در تاريخ 18 سپتامبر، ائتلاف اتحاديه‌هاي دموكرات مسيحي (CDU) با سوسيال مسيحي (CSU)، آنگلا مركل را نامزد انتخاباتي خود معرفي كردند. در تاريخ آلمان اين نخستين باري است كه يك زن نامزد احراز پست صدارت اعظمي شد.
- آنگلا مركل
آنگلا دوروسا مركل در تاريخ 17 ژوئيه‌ي سال 1954 در شهر هامبورگ آلمان متولد شد.
وي به عنوان يك سياستمدار برجسته و رييس جناح مخالف دولت يعني اتحاديه‌ي دموكرات مسيحي (CDU) درصدد است تا مقام صدر اعظمي آلمان را در جريان انتخابات امروز از آن خود كند. وي از سال 2000 تاكنون رياست حزب مذكور را بر عهده داشته است. در رسانه‌هاي انگليسي زبان او اغلب با مارگارت تاچر، نخست وزير اسبق انگليس مقايسه مي‌شود؛ چرا كه هر دو از سياستمداران برجسته‌ي كشورهاي خود بوده و صرف نظر از اينكه هر دو نيز زن مي‌باشند، متعلق به احزاب راست ميانه هم بوده‌اند. برخي به مركل لقب «زن آهنين» داده‌اند، با اين حال عده‌اي از مفسران سياسي وجه تشابهات اندكي ميان برنامه‌هاي راديكال تاچر و رفورم‌هاي مركل يافته‌اند.
مركل در نواحي روستايي شمال برلين بزرگ شد. او دختر يك كشيش بود. وي سپس در سالهاي 1973 تا 1978 در دانشگاه لايپزيك در رشته‌ي فيزيك به تحصيل پرداخت و پس از فارغ التحصيلي با اخذ درجه‌ي دكترا در رشته مورد علاقه‌اش در آكادمي علوم شيمي و فيزيك آلمان مشغول به كار شد.
مركل در سال 1989 به جنبش دموكراسي خواهي گرايش پيدا كرد و به دنبال فروپاشي ديوار برلين در دوراني كه آلمان يك جمهوري دموكراتيك و كمونيستي بود، به حزب جديدي با عنوان Demokratischer Aufbrunch ملحق شد. او در ادامه فعاليت‌هاي سياسي خود به عنوان معاون سخنگو در دولت لوتار دي مايزر نخست وزير محافظه كار آلمان شرقي در سال 90 به انجام وظيفه پرداخت.
همزمان با برگزاري نخستين دوره‌ي انتخابات پارلماني در دوران پس از اتحاد آلمان شرقي و غربي، در كابينه‌ي هلموت كوهل در سمت وزيري امور زنان و جوانان منصوب شد. مركل در زمان صدر اعظمي كوهل به رشد و شكوفايي سياسي رسيد. زماني كه دولت كوهل در سال 1998 با شكست روبرو شد، مركل به معاونت دبيركل اتحاديه‌ي دموكرات مسيحي (CDU) نائل آمد. او شاهد پيروزيهاي متعدد حزب خود در انتخابات استاني در سال 1999 بود كه در حقيقت نقطه‌ي پاياني بود بر ائتلاف ديرينه‌ي سوسيال دموكرات‌ها و حزب سبزهاي آلمان كه سالها بر مجلس اعيان (بوندسرات) چيرگي داشتند؛ اما پس از مدتي با افشاي رسوائي‌هاي مالي حزب دموكرات مسيحي كه گريبان بسياري از مقامات برجسته‌ي اين حزب را گرفت (بخصوص شخص كوهل و ولفگانگ شويبل، رييس وقت حزب CDU) مركل ضمن در امان ماندن از اتهامات توانست با انتقاد از صدر اعظم وقت كشورش، رياست حزب را بدون حضور كوهل بر عهده گيرد.
در نوامبر سال 2001 به رغم وعده‌هايش مبني بر پاكسازي در ساختار اتحاديه‌ي دموكرات مسيحي مانع انجام تحقيقات گسترده‌تر در امر رسوايي مالي شد.
مركل كه زاده‌ي شرق آلمان و اصلا يك پروتستان است، سرانجام به عنوان رئيس اتحاديه‌ي دموكرات مسيحي محبوبيت در خور توجهي را كسب كرد. البته وي در ميان حزب خود نسبت به اتحاديه‌ي سوسيال مسيحي (حزب خواهر مركل) از حمايت كمتري برخوردار است؛ اما به هر حال موفق شد در عرصه‌هاي سياسي مختلف گوي سبقت را از ساير رهبران سياسي شامل ادموند اشتويبر، رهبر حزب سوسيال مسيحي آلمان بربايد. پس از شكست اشتويبر در انتخابات سال 2003، مركل علاوه بر رياست حزب خود به عنوان رهبر محافظه كاران مجلس عوام آلمان (بوندستاگ) شناخته شد و اكنون نيز آماده است تا با غلبه بر شرودر، نخستين زني باشد كه در تاريخ كشورش در سمت صدر اعظمي بر مسند قدرت تكيه مي‌زند.
- ديدگاه‌هاي سياسي مركل
مركل مدافع اصلاحات در زمينه‌هاي اقتصادي و نظام تامين اجتماعي آلمان است. او بيشتر به بازار تجاري آزاد گرايش دارد. همچنين در صدد است تا در نظام بازار كار در اين كشور تغييرات شگرفي ايجاد كند.
وي بر گسترش روابط دوستانه‌ي كشورش با آمريكا تاكيد خاصي دارد. او پيش‌تر از حمله‌ي نظامي آمريكا به عراق حمايت كرده بود و با انتقاد شديد از شرودر وي را ضد آمريكايي خوانده بود. چنين اظهاراتي از سوي مركل تا آنجا پيش رفت كه برخي او را «نوكر آمريكا» خواندند. مركل با عضويت دائم تركيه در اتحاديه‌ي اروپا مخالف است و ترجيح مي‌دهد تا آنكارا عضو افتخاري خانواده‌ي اروپايي باشد.
- معرفي گرهارد شرودر
گرهارد فرتيس كورت شرودر هفتم ماه آوريل سال 1944 در موسنبرگ وهرن آلمان بدنيا آمد. او از سال 1998 تا كنون در مقام صدارت اعظمي در سياست آلمان نقش بسيار مهمي را ايفا كرده است. حرفه‌ي سياسي شرودر از آنجا شروع شد كه در جناح چپ ميانه‌ي حزب سوسيال دموكرات كشورش رياست اعضاي حزب را بر عهده گرفت. پس از آنكه سوسيال دموكرات‌ها با حزب سبزها وارد ائتلاف شدند نيز همچنان رئيس ائتلاف بود. وي پيش از فعاليت‌هاي حرفه‌يي سياسي خود به وكالت مي‌پرداخت. شرودر در سال 1963 وارد حزب سوسيال دموكرات شد و 15 سال بعد يعني در سال 1978 رئيس سازمان جوانان حزب خود شد. در سال 1980 نيز به عنوان يك سياستمدار جوان به مجلس عوام آلمان راه يافت. او در سال 1986 در انتخابات پارلماني در منطقه Lower Saxony رهبر جناح حزب سوسيال دموكرات بود. پس از پيروزي SPD در انتخابات منطقه‌يي، به عنوان رياست نمايندگان پارلماني اين منطقه برگزيده شد.
همزمان با برگزاري انتخابات فدرالي در آلمان در سال 1994 او كانديداي حزب سوسيال دموكرات براي احراز پست وزير امور خارجه‌ي كشورش بود. در آن مقطع زماني رودلف شارپينگ از سوي حزب SPD نامزد صدارت اعظمي آلمان معرفي شد. او در سال 1998 اعلام كرد كه در صدد است تا صدر اعظم آلمان شود. وي در 27 سپتامبر همان سال با كسب اكثريت كرسي در مجلس عوام كشورش و به لطف پيروزي ائتلاف احزاب سرخ و سبز توانست به مدت چهار سال به عنوان صدر اعظم جديد قدرت را تصاحب كند.
پس از استعفاي اسكار لافونتين در مقام رياست حزب سوسيال دموكرات، شرودر جايگزين وي شد؛ اما در فوريه‌ي سال 2004 به دليل آنكه بر روند اصلاحات خود تمركز بيشتري داشته باشد، از رياست حزب عقب نشيني كرد. در 22 ماه مه سال 2005 به دنبال شكست سوسيال دموكرات‌ها از دموكرات مسيحي در انتخابات ايالت نوردرن وستفاليا، خواستار برگزاري زود هنگام انتخابات مجلس اعلام شد تا مجدد اكثريت كرسي مجلس بوندستاگ را بدست آورد.
شرودر در دوره‌ي پيشين انتخابات بخاطر مخالفتهايش با جنگ عراق به پيروزي رسيد.
ايجاد اصلاحات در زمينه‌هايي چون نظام رفاه اجتماعي، پرداخت مستمري به بازنشستگان، پرداخت مالياتها، بيمه خدمات درماني و كاهش نرخ بيكاري از جمله وعده‌هاي شرودر در انتخابات امسال محسوب مي‌شوند.
