دهمين روز شورش جوانان در حاشيه پاريس، بهمن دارالشفايى، شرق

گروه بين الملل، بهمن دارالشفايى: شورش جوانان معترض براى نهمين شب متوالى در حومه پاريس ادامه يافت. جوانان آشوبگر با در دست داشتن آجر و چماق، اتومبيل ها و ساختمان ها را به آتش مى كشند. مركز آشوب در حال حاضر محله مهاجرنشين سن سن دونى است اما شورش ها به تدريج به محله هاى اطراف و حتى خارج از حوزه شهرى پاريس نيز كشيده شده است. در حال حاضر ۱۳۰۰ مامور پليس براى جلوگيرى از گسترش آشوب به مركز درگيرى ها اعزام شده اند. اين خشونت ها پنجشنبه دو هفته پيش با مرگ دو نوجوان آفريقايى تبار در محله كليشى آغاز شد. اين دو نوجوان ۱۵ و ۱۷ ساله در حالى كه در يك پست برق پنهان شده بودند، دچار برق گرفتگى شدند و جان باختند. افراد محلى مى گويند اين دو نوجوان در حال فرار از تعقيب پليس بودند اما مقامات پليس اين ادعا را تكذيب كرده اند. تحقيقات جنايى و همچنين يك رشته تحقيقات داخلى در اداره پليس در اين زمينه آغاز شده است.

• واكنش دولت

تا چند روز بعد از شروع شورش ها در حومه پاريس هيچ كدام از مقامات بلندپايه دولت اظهارنظرى در اين باره نكرده بودند كه اين مسئله با واكنش شديد احزاب مخالف و حتى بعضى از اعضاى حزب حاكم (يوام پى) مواجه شد. اولين اظهارنظر رسمى را نيكولا ساركوزى وزير كشور فرانسه ايراد كرد كه گفته هاى او موجى از واكنش هاى منفى را برانگيخت. ساركوزى آشوبگران را «تفاله هاى جامعه» خواند و گفت: «وقتى شما به سمت پليس گلوله واقعى شليك مى كنيد، ديگر يك جوان نيستيد بلكه يك جانى هستيد.» او همچنين گفت بسيارى از محله هاى حومه پاريس نيازمند «پاكسازى صنعتى» هستند. در پى اين گفته هاى ساركوزى خانواده هاى دو نوجوان كشته شده درخواست ساركوزى را براى ديدار نپذيرفتند. سكوت ژاك شيراك رئيس جمهور و دومينيك دوويلپن نخست وزير فرانسه در مقابل سخنان ساركوزى انتقاد بسيار شديد احزاب و چهره هاى مختلف فرانسوى را برانگيخت. بسيارى از تحليلگران برخورد خشن ساركوزى و پليس با آشوبگران را يكى از دلايل ادامه درگيرى مى دانند. همچنين گزارش هايى منتشر شده است مبنى بر اينكه در روز يكشنبه درگيرى ها رو به كاهش بود كه شليك گاز اشك آور به داخل يك مسجد در زمان افطار و بازداشت هاى گسترده پليس در محله كليشى دوباره به خشم مردم دامن زد.
با افزايش انتقادها از دولت، دوويلپن جلسه اى فوق العاده براى بحث درباره اين بحران تشكيل داد. دوويلپن گفت بازگرداندن نظم براى او «مطلقاً در اولويت است». نخست وزير فرانسه بعد از اين جلسه گفت يك اقليت آشوب طلب را نبايد با اكثريتى كه خواهان يكى شدن با جامعه فرانسه است اشتباه گرفت. دوويلپن گفت: «بگذاريد از انگ زدن به محلات پرهيز كنيم... بگذاريد از مخلوط كردن يك اقليت آشوب طلب با اكثريت وسيعى كه مايل است با جامعه فرانسه همراه شود و پيشرفت كند، اجتناب كنيم.» به نظر مى رسد اين اظهارات دوويلپن پاسخى به گفته هاى جنجال برانگيز نيكولا ساركوزى وزير كشور دولت او باشد. دوويلپن و ساركوزى رقباى احتمالى در انتخابات رياست جمهورى فرانسه در سال ۲۰۰۷ هستند و اظهارات و عملكرد هر دو آنها در اين بحران مى تواند در نتيجه انتخابات ۲۰۰۷ موثر باشد. هر دو آنها سفرهاى خارجى شان را به خاطر آشوب هاى اخير كه ژاك شيراك رئيس جمهور فرانسه آن را «خطرناك» دانسته به عقب انداختند. شيراك در نطقى تلويزيونى مردم فرانسه را به آرامش دعوت كرد.

• ريشه هاى نژادى و مذهبى

توجه به تصاوير پخش شده از شورش ها نشان مى دهد كه تقريباً همه جوانانى كه در اين آشوب ها شركت دارند سياه پوست و بيشتر آنها مسلمان هستند. بيشتر ساكنان محله هاى اطراف پاريس آفريقايى تبار و مسلمان هستند و از نظر اقتصادى موقعيت نامناسبى دارند. طبق آمارها حدود ۵۰ درصد جوانان اين مناطق بيكارند. بسيارى از اين جوانان احساس مى كنند دولت فرانسه به دليل ويژگى هاى نژادى و دينى آنها به خواسته هايشان كم توجهى مى كند. كلود ديلن شهردار سوسياليست كليشى (محل شروع شورش ها) از برخورد دوگانه مقامات فرانسه نسبت به بى احترامى به مقدسات و امكان مذهبى يهوديان و مسلمانان انتقاد كرده است. ديلن مى گويد: «چنانچه كوچك ترين محل فرهنگى يا عبادى يهوديان يا مسيحيان مورد حمله و بى احترامى قرار گيرد تمامى مقامات سريعاً در اين زمينه نه تنها موضع گيرى كرده و آن را محكوم مى كنند بلكه در محل حادثه حاضر شده و مايه دلجويى پيروان آن را فراهم مى آورند اما در مورد مكان هاى مسلمانان اين گونه واكنش ها كمتر از سوى دولتمردان فرانسوى مشاهده مى شود.» ژان لويى بورلو وزير هنجارهاى اجتماعى فرانسه نيز با اينكه از واكنش «قاطعانه» دولت به شورش ها دفاع كرده اما مى گويد: «فرانسه بايد اذعان كند براى چند دهه در رسيدگى به خشمى كه در حاشيه هاى فقيرنشين در غليان بوده، ناكام مانده است.»