 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
پيروزی "اوو مورالس" در شرايطی روی می دهد كه درجنوب اين منطقه يك جنبش وسيع و منتقد اجتماعی در سطحی گسترده برعليه ليبراليسم وحشی بوجود آمده وبا به قدرت رسيدن رهبرانی منتقد در ونزوئلا، برزيل، آرژانتين، اوروگوئه و اكواتور، اين مبارزه تشديد شده است
رئيس جمهور جديد بوليوی بعد از پيروزی در انتخابات قول اين را داد كه از اين پس ديگر"نفرت، كينه وبيزاری از بيگانگان كه ما تاريخا از آنها بسيار رنج برده ايم به پايان خود می رسد". امابايد تاكيد داشت كه موفقيت "اوو مورالس" يك پيروزی قومی يا نژادی محسوب نمی شود. زيرا او خواسته های بيش از٦٥ درصد مردم فقير بوليوی كه اكثرا سرخ پوست هستند و می خواهند از استثمار اقتصادی و اجتماعی بيرون بيايند، را نمايندگی می كند.
فاكتور های گوناگونی در صعود و پيروزی برق آسای رئيس جمهور مورالس نقش بازی كردند. اوازپشتيبانی رهبران مترقی چون لولا و چاوز در منطقه برخوردار شد. اما دراصل وعده های مشخص مورالس، رئيس سابق كشاورزان مزارع كوكا، اتكا بر اتوريته، بی ريايی و پافشاری بر خواسته های مردمی چون انجام يك سری حركات به سود كشاورزان و ملی كردن منابع طبيعی مانند گاز، نفت و... كه خواستی عمومی و مقدم كه از سال ٢٠٠٣ به "جنگ گاز" معروف است همه و همه باعث شد تا ورود او به قدرت تسهيل شود. در ضمن مورالس از حمايت يك بخش از طبقه متوسط سفيد پوست كه در برابر برنامه نئو ليبراليسم كانديدای جناح راست، رئيس جمهور سابق "جرج توتوكيروگا" نگران بودند، برخوردار گشت. البته چنانچه كانديدای راست به قدرت می رسيد كشور بوليوی با شورش های گسترده مردمی مواجه می شد.
در ضمن اين واقعيت دارد كه بعضی ها بر اين باورهستند كه رئيس "جنبش به سوی سوسياليسم" با دشواری های اساسی و بزرگی مواجه خواهد شد. زيرا مردمی كه او را به قدرت رساندند امروز در شرايط بسيارنامناسبی زندگی می كنند.
مردم تهيدست
جنبش های اجتماعی كه بعد از شورش های سه سال اخير در بوليوی متولد شدند قبل از انتخابات قصد و برنامه خود راچنين اعلام كردند" چنانكه رئيس جمهور صنايع توليد هيدروكربور را در كشور ملی نكند و مجلس موسسان را تشكيل ندهد آنها به مبارزه خود برای رسيدن به خواسته هايشان ادامه خواهند داد". آقای "جيم سولارس" دبير مركز كارگری بوليوی اعلام كرد كه" اين تشكل تنها هنگامی ازهر دولتی در بوليوی كه بر سر كاربيايد، حمايت خواهد كرد كه آن دولت مبارزه همه جانبه ای را برعليه رشوه خواری سازمان دهد و نيز صنايع توليد هيدروكربور را ملی كند ودر ضمن هيچ خسارتی هم به شركت های فرا مليتی پرداخت نكند زيرا در طول سال ها، آنها ثروت ملی كشور ما را به تاراج برده اند. ما به دولت جديد سه ماه برای برآورد كردن خواسته هايمان مهلت می دهيم".
در واقع اين بی تابی انعكاس انتظار به حق مردمی تهيدست در فقيرترين كشور آمريكای لاتين است. درحال حاضر از هر دو كودك بوليويای يكی از سوء تغذيه رنج می برد. مرگ و مير اطفال در شهرها ٥.٦ درصد و در روستاها بيشتر از اين درصد می باشد. ١٤ درصد از كودكانی كه به دنيا می آيند، يتيم می شوند. از ميان ٥ ميليون نفر نيروی كار در حدود ٤٠٠ هزار نفر بيكار می باشند. در ضمن در بخش های غير دولتی و غير رسمی در حدود يك و نيم ميليون نفر از پوشش تامين اجتماعی برخوردار نيستند. آقای "سولارس" در خصوص موارد گفته شده متذكر می شوند كه "از دهه های گذشته حكومت های گوناگون، كشورمان بوليوی را به راحتی در اختيار سرمايه های بزرگ خارجی قرار دادند. همه چيز به قيمت ناچيز در اختيار بخش خصوصی قرار گرفت و بدين طريق ثروت های طبيعی كشومان به غارت رفت.
يك جنبش وسيع و منتقد اجتماعی در منطقه
در ضمن پيروزی "اوو مورالس" در شرايطی روی می دهد كه درجنوب اين منطقه يك جنبش وسيع و منتقد اجتماعی در سطحی گسترده برعليه ليبراليسم وحشی بوجود آمده وبا به قدرت رسيدن رهبرانی منتقد در ونزوئلا، برزيل، آرژانتين، اوروگوئه و اكواتور، اين مبارزه تشديد شده است. در مكزيك در انتخابات ژوئيه سال بعد يك كانديدای چپ با نام "مانوئل لوپزابرادور" كه قبلا شهردار سابق شهر مكزيكو بوده است، امكان به قدرت رسيدنش وجود دارد.
درعوض در واشنگتن، وزير امور خارجه آمريكا خانم "كاندوليزا" رايس در مورد رئيس جمهور جديد بوليوی گفت كه می خواهد بررسی كند تا ببيند در عمل "دولت جديد بوليوی چه رفتاری را برای ادامه روابط آمريكا- بوليوی اتخاذ خواهد كرد". درواقع روابطی كه ازنظرامريكا به آن خدشه وارد شده است. زيرا به دليل رابطه دوستی رئيس جمهور جديد بوليوی با "فيدل كاسترو" رهبر كوبا كه دائم امپرياليسم را محكوم می كند و نيز با "هوگو چاوز" و به "مركوزور" كه بحث و گفتگو در خصوص سوسياليسم قرن ٢١ و ... را مطرح می كنند، بوجود آمده است.
ترجمه از نشريه فرانسه زبان "سه شنبه" شماره ٢٤٨ چاپ بلژيك- توسط: علی صمد
