ویکیپدیا - راضیه غلامی شعبانی (اردیبهشت ۱۳۰۴، تبریز - ۹ بهمن ۱۳۹۱ کلن)، اولین زن زندانی سیاسی ایران و از اعضای فرقه دموکرات آذربایجان و حزب توده ایران بود. پس از پایان دوران زندان به شوروی گریخت و پس از انقلاب ایران (۱۳۵۷) مجددا به ایران بازگشت. وی که پس از یورش جمهوری اسلامی به گروههای شرکت کننده در انقلاب ایران مجددا به شوروی پناه برد، پس از فروپاشی شوروی به آلمان پناهنده شد و در شهر کلن زندگی میکرد. کارنامه زندگانی پر تلاش او که در کتاب خاطرات یک زن تودهای به قلم او آمده، حکایت از هفت سال زندان، دوازده سال زندگی مخفی و بیش از چهل سال تبعید دارد.