دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟

نگام، حکایت فراموشی حجت الاسلام خامنه ای نسبت به الطاف افرادی که در گذشته ی او نقشی داشته اند حکایت تازه ای نیست، هم چون حکایت بسیاری از زمامدارانی که پس از رسیدن به قدرت حتی نزدیک ترین افراد به خود را به فراموشی سپرده و محبت های آنان را در حق خود به یاد نیاورده بلکه در برخی از موارد حتی در حق آنان بدی و ظلم روا داشته اند ، در این قسمت به نحوه برخورد کینه جویانه ی حجت الاسلام خامنه ای با حجت الاسلام والمسلمین سید محمد خاتمی خواهیم پرداخت ، و از دوستان عزیز خواهشمندیم چنان چه موارد مستند و قابل انتشاری از این دست مطالب سراغ دارند ، برای تنویر افکار عمومی و آگاهی بخشی عمومی برای ما ارسال نمایند تا در بخش های بعدی از آن استفاده شود.

هر چند آقای خاتمی گزینه مطلوب حجت الاسلام خامنه ای برای ریاست جمهوری سال ۷۶ نبود و رفتار اصلاح طلبان در دوره هشت ساله اصلاحات ، رهبری و اقتدارگرایان را به شدت آزرده بود و در آن سال ها برای مقابله با جریان اصلاح طلبی با یاری گروه های فشار و سیستم موازی امنیتی و صدورحکم های سیاسی غیر قضایی نا متعارف با ایجاد هر نه روز یک بحران برای دولت اصلاحات تمامی تلاش خود را برای ناکار آمد کردن و تضعیف آقای خاتمی و اصلاح طلبان به کار بستند ، و سپس با تمامی قوا حذف اصلاح طلبان را از صحنه سیاسی کشور در دستور کار قرار داده با مدد تیغ نظارت استصوابی در انتخابات مجلس هفتم و صحنه آرایی سیاسی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ اراده خود را عملی کردند ، اما آغاز کینه ورزی علنی حجت الاسلام خامنه ای با سید محمد خاتمی، از فردای انتخابات ۱۳۸۸ آغاز شد. وقتی موسوی و کروبی و طرفداران جنبش اعتراضی ، نظر رهبری را نپذیرفتند و و معتقد به دست بردن و تقلب در آرای مردم شدند.

عکس العمل حجت الاسلام خامنه ای قابل پیش‌بینی بود، به همان اندازه که خشونت و سرکوب علیه مردم معترض به نتایج انتخابات و اعضای ستادهای موسوی و کروبی و فعالان سیاسی و دانشجویی و مطبوعاتی افزایش یافت ، و به همان اندازه که خاتمی در کنار مردم ایستاد، فاصلهٔ بیت رهبری با وی زیاد و زیادتر شد.

سید محمد خاتمی پس از اعلام نتیج انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۸ در نخستین موضع‌گیری خود تاکید کرد که اعتماد عمومی مخدوش شده‌است. او اعتراض مردم با روش‌های مسالمت‌آمیز را حق آنان دانست. خاتمی هم چنین در جمع میلیونی و اعتراضی مردم در ۲۵ خرداد ۸۸ با تأیید تداوم حضور مدنی و آرام و متین و اعتراض منطقی معترضان، تاکید کرد: چنین جمعیتی در حقیقت اعتراضی روشن و صریح است به آنچه که به‌عنوان نتیجه انتخابات اعلام شده‌است.

خاتمی هم چنین در نامه‌ای به رئیس قوه قضائیه، ضمن انتقاد از برخوردهای خشونت‌آمیز خواستار آزادی دستگیرشدگان و زندانیان سیاسی شد.

خاتمی هم چنین پس از تظاهرات ۳۰ خرداد که فردای نماز جمعهٔ خونین حجت الاسلام خامنه‌ای بعد از انتخابات صورت گرفت، از اقتدارگرایان به جهت مقابله نظامی با اعتراض های صلح‌ جویانه و آرام مردم انتقاد کرد.

خاتمی اعتراض را حق مسلم شهروندان دانسته بود و با اشاره‌ ی غیرمستقیم به خطبه‌های خونین نماز جمعه حجت الاسلام خامنه ای ، نسبت دادن حرکت سالم مردم به بیگانگان را اعمال سیاست‌های نادرست خواند که سبب دورتر شدن مردم از حکومت خواهد شد.

خاتمی در اظهارنظری تند حتی تاکید کرده بود اگر این فضای مسموم تبلیغاتی و امنیتی ادامه پیدا کند با توجه به آنچه انجام گرفت و یک‌طرفه اعلام شد باید بگوییم کودتای مخملین، علیه مردم و جمهوریت نظام صورت گرفته‌است.

خاتمی از اینکه حرکت مترقی و آرام مردم به اغتشاش و انقلاب رنگی با منشاء بیگانه تعبیر می‌شود و چهره‌هایی که همگی سابقه‌ای روشن دارند هدف پروژه نخ‌نمای تواب‌سازی و گرفتن اعترافات بی‌اساس و نمایش‌های تلویزیونی قرار می‌گیرند و آنگاه دم از آشتی ملی و فضای آرام زده می‌شود ، انتقاد کرده بود.

خاتمی از وضع امنیتی و سرکوب و عملکرد صدا و سیمایی که زیرمجموعهٔ رهبری است، انتقاد کرده و گفته بود: میلیون‌ها نفر از مردمی که صدا و سیما مرتب از حماسه آنان دم می‌زند به نشانه اعتراض و در حالی که تمام راه‌های قانونی به روی آنها بسته شده به صحنه آمده‌اند؛ ده‌ها نفر کشته شده‌اند و صدها نفر مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند! کجاست صدا وسیما که این‌ها را به جامعه نشان دهد؟

او در اظهارنظر مهم دیگری، برگزاری همه‌پرسی توسط نهادهای بی‌طرف را تنها راه برون‌رفت نظام از بحران ارزیابی کرده بود.

علاوه بر اینها، خاتمی در نقدی معنادار که یادآور ارزیابی مشهور آیت‌الله منتظری بود، گفته بود: مسائل غیرقانونی و غیرشرعی که در جریان بازداشت‌های اخیر و سپس در زمان نگهداری زندانیان رخ داده نه تنها جمهوریت نظام را خدشه‌دار کرده، بلکه اسلامیت نظام را هم مورد تردید قرار داده‌است.

خاتمی در نامه‌ای سرگشاده نیز که همراه با تعدادی از شخصیت‌های سیاسی خطاب به مراجع تقلید منتشر شد از اشاعهٔ بیدادگری در نظام جمهوری اسلامی انتقاد، و به برخوردهای خشونت‌بار و استفاده از شیوه‌های بازجویی که به گفته او یادآور دوران سیاه ستمشاهی است، اعتراض کرده بود.

خاتمی پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ مکرر به دیدار خانوادهٔ جان‌باختگان رویدادهای پس از انتخابات رفت؛ آنها را شهید نامید و تاکید کرد: ایرانیان رشید هرگز از خواست‌های به‌حق خود دست بر نخواهند داشت.

هرچند او در متن این داوری‌ها و سخنان همواره بر حفظ نظام تاکید کرده و اصل ولایت فقیه را مورد قبول و احترام خوانده بود، اما این گونه سخنان و مجموعه گفتار و کردار سیاسی وی پس از انتخابات، حجت الاسلام خامنه‌ای و اقتدارگریان و اصول گرایان همسو را در برابر او به خشم و کینه آورد ؛ و این گونه بود که خاتمی از تابستان ۱۳۸۸ تا کنون، دیگر در هیچ مراسمی در بیت رهبری، مشاهده نشد و به صورت تمام عیار مورد بغض و کینه رهبری قرار گرفت تا آن جا که ممنوع الخروج شدن ، ممنوعیت انتشار نام و تصویر او در رسانه ها و جرائد، ممنوعیت حضور در مراسم ازدواج دختر میر حسین موسوی ، ممنوعیت حضور در مراسم درگذشت و تشییع جنازه و ….. از محدودیت هایی است که طی این سال ها با آتش کینه حجت الاسلام خامنه ای دامان سید محمد خاتمی را فرا گرفته است.

در روحیه ی کینه ورزی حجت الاسلام خامنه ای همین بس که وقتی خاتمی علی رغم تمامی دلخوری های قبلی با روحیه بزرگوارانه قصد فراموشی گذشته داشته سعی در آشتی و برقراری ارتباط مجدد می کند و پس از عمل جراحی رهبری خود را به بیمارستان تا پشت درب اتاق برای دیدار با او می رساند ، حجت الاسلام خامنه ای او را به حضور نمی پذیرد و علی‌رغم نامه ی تبریک سیدمحمد خاتمی به مناسبت عمل موفقیت آمیز جراحی وی، وتلاش مجدد برای آشتی‌جوئی – که اتفاقا مورد اعتراض بسیاری از حامیان وی قرارگرفت – پاسخی از سوی رهبری به این نامه داده نمی شود.

پس از درگذشت همشیره آقای خاتمی نیز، که همزمان با اعلام ممنوع التصویر بودن وی از سوی سخن‌گوی قوه قضائیه صورت گرفت، رهبری پیام تسلیت خود را، به مادرآقای خاتمی وهمسر مرحوم آیت‌الله سید روح الله خاتمی می‌نویسد!

مدتی بعد که همسر مرحوم آیت الله سید روح الله خاتمی و مادر سید محمد خاتمی از دنیا می رود نامه تسلیت رهبری بدون عنوان این گونه نوشته می شود که : اطلاع یافتم که بانوی با فضیلت مرحومه بانو سکینه‌ی ضیائی همسر مرحوم مغفور آیت‌الله آقای حاج سیّد روح الله خاتمی رحمه‌الله علیهما دار فانی را وداع گفته‌اند ، واقعا این همه کینه ورزی چرا؟!

حتی هنگامی که پیکر آیت الله هاشمی در حسینیه جماران قرار داشت ، شرط رهبری برای حضور بر پیکر ایشان ، ترک آن مکان از سوی سید محمد خاتمی عنوان و تاکید شده بود که سید محمد خاتمی هرگز نبایستی در مراسم تشییع جنازه آیت الله هاشمی حضور یابد ؟!

همه این ها در شرایطی است که حجت الاسلام خامنه ای فراموش کرده که عزت و ذلت دست خداست و با این گونه محدودیت ها نه تنها از محبوبیت خاتمی در دل مردم کاسته نخواهد شد بلکه اگر مردم نسبت به برخی فرصت سوزی های خاتمی و اصلاح طلبان هم اعتراضی داشته باشند اما کافی است با یک جمله ی ” تکرار می کنم ” خاتمی در انتخابات مجلس دهم و خبرگان پنجم ، مردم به لیست مورد حمایت او و آقای هاشمی علی رغم وجود چهره های ناشناخته و غیر مشهور در آن ، رایی یکپارچه دهند ، از این عزت و محبوبیت خدادادی با تمامی تلاش های اعمال شده توسط حجت الاسلام خامنه ای و اقتدارگرایان هرگز کاسته نخواهد شد ، لذا باید رهبری چاره ای دیگر برای التیام کینه جویی خود بیابد.