تا که بودیم نبودیم کسی کشت ما را غم بی هم نفسی تا که رفتیم همه یار شدند خفته ایم و همه بیدار شدند قدر آئینه بدانید چو هست نه در آن وقت که افتاد و شکست
تبليغات خبرنامه گويا
[email protected]