ديدار با خانواده حشمت‌اللـه طبرزدی، به دعوت کميته تلاش برای آزادی بازداشت‌شدگان خودسرانه سياسی و عقيدتی

جمعی از فعالان سياسی، حقوق بشر و دانشجويی روز جمعه بيست و يکم دی‌ماه ۱۳۸۶ براساس دعوت «کميته تلاش برای آزادی بازداشت‌شدگان خودسرانه سياسی و عقيدتی» با حضور در منزل حشمت‌اللـه طبرزدی دبير کل جبهه دمکراتيک ايران ضمن گفت‌وگو با خانواده اين زندانی سياسی از آخرين وضعيت پرونده او اطلاع يافتند.
وضعيتی که با توجه به محتويات و مستندات پرونده حشمت‌اللـه طبرزدی ديگر موجباتی برای زندانی ماندن او از مردادماه باقی نمی‌‌گذارد.
در اين نشست که نمايندگان تعدادی از جريان‌ها و گروه‌های سياسی و حقوق بشری در آن حاضر بودند، پس از آنکه پرويز سفری از همفکران حشمت‌اللـه طبرزدی به اختصار درخصوص اين فعال سياسی مطالبی را بيان کرد، کيوان صميمی، مديرمسوول نشريه توقيف شده «نامه» به نقش موثر خانواده‌ها و به‌خصوص همسر يک زندانی سياسی در ميزان استقامت اين فرد اشاره و بر اين اساس از زحماتی که آنان می‌کشند، تقدير کرد.
پس از اين سخنان، محمد بسته‌نگار که به نمايندگی از فعالان ملی – مذهبی در اين جمع حاضر شده بود به اينکه در سال‌ها و روزهای گذشته بارها و بارها از لزوم رعايت حقوق تمامی بازداشت‌شدگان سخن رفته، اشاره داشت. براين اساس او اصل ۱۶۸ قانون اساسی را قرائت کرد، اصلی که تاکيد دارد رسيدگی به جرائم سياسی و مطبوعاتی علنی و با حضور هيات منصفه در محاکم دادگستری صورت می‌گيرد.
به اين ترتيب، او پرسيد: «کدام يک از جرائم سياسی به‌طور علنی و با حضور هيات منصفه و در دادگاه‌های دادگستری صورت گرفته است؟»
بسته‌نگار در ادامه گفت، «بارها و بارها گفته شده که اين نوع محاکمات خلاف اعلاميه جهانی حقوق بشر است»؛ اعلاميه‌ای که مورد قبول دولت ايران قرار گرفته و بر طبق ماده ۹ قانون مدنی جزو قوانين و مقررات داخلی کشور است.
او سپس بعد از آنکه ماده ۱۰ و ۱۱ اعلاميه جهانی حقوق بشر را قرائت کرد، پرسيد: «متهمی که ماه‌ها در سلول انفرادی است و هيچ‌گونه تماسی با ديگران ندارد و از داشتن کتاب و روزنامه و از دسترسی به قوانين محروم است، چگونه تضمين‌های لازم برای دفاع او تامين شده است»؟
بسته‌نگار در ادامه سخنان خود از تضييع حق افرادی سخن گفت که در بيرون از زندان هستند، بنابراين وضع افراد فعال در حوزه‌های مختلف اجتماعی که بيرون از زندان هستند را بهتر از افراد داخل زندان ارزيابی نکرد.
او که حق انتخاب شدن و انتخاب کردن را از بديهی‌ترين حقوق يک انسان آزاد برمی‌شمرد، به بند يک و سه ماده ۲۱ اعلاميه حقوق بشر اشاره کرد و گفت که ما از اين حق اوليه محروم و کنار گذاشته شده‌ايم.
بسته‌نگار با اشاره به هشدارهای مکرر گذشته به مسوولان گفت که بار ديگر اين هشدارها داده می‌شود و زنگ‌های خطر به صدا درمی‌آيد تا از آنچه بر حکومت‌های گذشته در طول تاريخ گذشته و از آنچه در اين ايام بر سر دولت‌هايی که به خواست مردم توجه نمی‌کردند، آمده است، عبرت بگيرند.
پس از محمد بسته‌نگار نوبت به زندی‌نيا، نماينده نهضت آزادی ايران رسيد تا او براساس کتابی که به خانواده حشمت‌اللـه طبرزدی اهدا کرد بگويد که آنان کلی از جهان هستند و فکر نکنند کوشش‌ها و تلاش‌های فعالان سياسی و دانشجويی در جامعه پنهان مانده است، بلکه از ديد تئوری هلوگرام وجود اين افراد و مقاومت آنها نه‌تنها برکل ايران بلکه بر جهان تاثيرگذار است.
محمد هاشمی، نماينده دفتر تحکيم وحدت نيز در ادامه اين نشست از فشارهايی که بر خانواده زندانيان سياسی و عقيدتی وارد می‌شود، سخن گفت؛ فشاری که به گفته هاشمی بر خانواده زندانيان وارد می‌شود بسيار بيشتر و شايد کمی غيرقابل تحمل‌تر از فشار برخود زندانی سياسی باشد زيرا آنان با توجه به قوانين موجود می‌خواهند کاری انجام دهند، اما هيچ‌کاری نمی‌توانند انجام دهند.
جواد امامی از دوستان حشمت‌الله طبرزدی نيز با اشاره به تلاش‌ها و فعاليت‌های حشمت‌الله طبرزدی در نشريه پيام‌دانشجو و در سال‌های ۷۳ به بعد از حاضران خواست تا برای حل مشکلات موجود و تحقق آزادی، فعاليت‌های خود را گسترش دهند.
او سپس به آرايی که از سوی دادگاه برای طبرزدی صادر شده است، اشاره کرد و گفت: طبرزدی بايد براساس مستندات موجود در مردادماه آزاد می‌شده است. امامی همچنين ياد مرحوم محمدعلی سفری، وکيل طبرزدی و ديگر دانشجويان که در سال‌های گذشته به‌خصوص در حوادث ۱۸ تير ۱۳۷۸ فعال بوده‌اند را گرامی داشت و گفت: اين وکيل باجسارت و جرات تمام در زمانی که به وکلا توهين می‌شد، وکالت را می‌پذيرفت. او در ادامه به احضار «سفری» در آن سال‌ها به اداره اماکن اشاره کرد. احضاری که با درگذشت او همراه شد.
قره‌باغی يکی از زندانيان سياسی قبل از انقلاب نيز در اين نشست با ذکر خاطراتی از دوران بازداشتش در دوران پهلوی، از کميته تلاش برای آزادی بازداشت‌شدگان خودسرانه عقيدتی و سياسی خواست تا دامنه کاری خود را وسيع‌تر کند چرا که به اعتقاد او، ما در قبال فعالان سياسی مديون هستيم.
تقی رحمانی از فعالان ملی – مذهبی نيز در اين نشست با طرح اين سوال که در اين شرايط آزاديخواهان چه مشئی را بايد تدارک ببينند، بر توجه بيشتر به تجربه کسانی که رفتار انتزاعی نداشته‌اند، تاکيد کرد.
به اين ترتيب او با تبيين رفتار جريان راست گفت که راست دارد در جهت انباشت خشونت در جامعه عمل می‌کند، بنابراين مانع انباشت کينه شويم.
رحمانی با تاکيد بر افزايش دقت ميان فعالان سياسی و استفاده از تجربه ديگران گفت که آدمی که مستمر مبارزه می‌کند دقتش هم بالا می‌رود.
او گفت که اگر دقت کم شود راست برنده می‌شود، چرا که راست همواره از اين بی‌دقتی استفاده کرده است.
رحمانی افزود که بايد با دقت راست را عقب برانيم زيرا راست هيچ وقت نابود نمی‌شود چرا که يک ويژگی است، بنابراين بايد سر جايش بنشيند.
محسن احمدی، نماينده جنبش مسلمانان مبارز نيز ابراز اميدواری کرد تا حاکميت به اين باور برسد که اقتدار ملی در گرو همبستگی ملت و دولت است و اين همبستگی در پرتو حفظ حقوق و آزادی‌های قانونی مردم ميسر است.
او گفت که اگر اين حقوق رعايت نشود انتظار ازقدرت ملی برای مقابله با تهديدهای خارجی انتظاری بيهوده است.

او با انتقاد از قضاتی که در مسير محدوديت حقوق سياسی برای مردم قدم برمی‌دارند خواستار آن شد تا دستگاه قضائی منتخب مردم شود تا موجبات تضييع حقوق مردم فراهم نشود.
محمد صادقی، نماينده ادوار تحکيم وحدت نيز از بی‌مهری‌های بخشی از اصلاح‌طلبان نسبت به برخی از زندانيان سياسی انتقاد کرد و خواستار برچيده شدن اين خطوط شد.
شيوا نظرآهاری از کميته دانشجويی گزارشگران حقوق بشر نيز با اشاره به اينکه براساس محتويات پرونده مردادماه زمان آزادی طبرزدی از زندان بوده است، گفت: اگر آقای طبرزدی مجددا بازداشت شده است بايد اتهامات او روشن شود و اگر پرونده جديدی وجود ندارد بايد ايشان آزاد شود.
او در ادامه از اينکه بر پرونده‌های سياسی اراده غيرقضائی حکمرانی می‌کند، انتقاد کرد.
کوروش زعيم نيز که به نمايندگی از جبهه ملی ايران در اين نشست حاضر شده بود با ابلاغ سلام عباس اميرانتظام و اديب برومند گفت که روزی نيست که خبر بازداشت شماری از دانشجويان و فعالان مدنی و حقوق بشر به گوش نرسد. زندان‌ها از زندانيان عقيدتی پر شده‌اند. در جای جای ايران نارضايتی همگانی و همه‌گير شده است. در ترکمن صحرا، در بلوچستان، در خوزستان، در کردستان، در دانشگاه‌ها، در کارخانه‌ها، زنان، کارگران، فرهنگيان، دانشجويان، در شهرهای مرکزی و در شهرهای مرزی.
او در ادامه با طرح سوالاتی چون «آيا اين مسائل را با خشونت و زندان و ارعاب می‌توان حل کرد؟ آيا اين خشونت‌ها و زندان کردن‌ها به نارضايتی دامن نمی‌زند؟» گفت: در چنين شرايط نگران‌کننده‌ای که شما اکنون با اعمال خشونت ايجادکننده آن خواهيد بود، آنها که رهبری توده‌های ناراضی را در دست خواهند گرفت، ديگر اين اپوزيسيون منطقی، خردمند مسالمت‌جوی و خشونت‌ستيز نخواهد بود».
پايان‌بخش اين نشست تشکر فرزند حشمت‌الله طبرزدی از حاضران بود. تشکری که با اين جمله پايان يافت: « مسوولان بايد پاسخگوی اين برخوردها و تضييع حق‌ها باشند».