خواندنی ها و دیدنی ها
در همين زمينه
20 خرداد» تولد روزانه چهار کودک معتاد در تهران23 اردیبهشت» روایت سه فوتبالیست مشهور قدیمی ایرانی از ترک اعتیاد
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! تولد روزانه ۲۰ تا ۲۰۰ نوزاد معتاد در ایراننشست «بررسي وضعيت نوزادان مبتلا به اعتياد» در حالي برگزار شد كه صندلي مهمترين مهمانان اين نشست؛ پرويز افشار؛ معاون كاهش تقاضاي ستاد مبارزه با مواد مخدر، علي اصغر محكي؛ دبير ستاد و مسوول دبيرخانه كارگروه پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي و اعتياد و روزبه كردوني؛ مدير كل دفتر امور آسيبهاي اجتماعي وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي به عنوان مسوولان موظف در كاهش آسيب اعتياد خالي ماند.
اعتياد كودكان و نوزادان كه امروز و در نيمه اول سال ٩٥ و صرفا به دنبال رسانهاي شدن فوت يك نوزاد معتاد چهار ماهه به دليل قصور مسوولان، مشمول بخشنامه و ابلاغيههاي پياپي شده، در حالي به زعم مسوولان دولتي يك «پديده جديد» عنوان ميشود كه مسوولان جمعيت امام علي به «اعتماد» گفتند كه ١٧ سال قبل و در پايان دهه ٧٠، آنها نخستين موارد اعتياد را در كودكان كار و خياباني مشاهده كردند كه تحت پوشش حمايتهاي اين نهاد غير دولتي قرار گرفته بودند. «سالهاي پاياني دهه ٧٠، در كوچه قاليشوهاي دروازهغار، پسري را شناسايي كرديم كه از صبح تا شب كار ميكرد و شب در بازگشت به محل زندگياش، درآمد يك روزش را براي خريد مواد ميداد و اگر پولش كافي نبود، به ازاي هزينه مواد در همان كوچه مورد آزار جنسي قرار ميگرفت.» به گفته وزير كشور، ٢٧٠٠ محله حاشيهنشين در ايران وجود دارد و در اين محلهها تعداد زيادي زن زندگي ميكنند كه بر اساس مشاهدات ما، روند اعتياد زنان در اين محلهها رشد صعودي داشته، يعني ما به تدريج شاهد معتاد شدن زناني در اين محلات هستيم كه تا دو يا سه سال قبل اعتياد نداشتند و اين اتفاق، خطر تولد نوزادان معتاد را مضاعف ميكند. زنان ساكن در اين محلات نه تنها در مقابل آزارهاي جنسي از هيچ امنيتي برخوردار نيستند بلكه از حقوق باروري هم محروم شدهاند چون در اين محلهها، هيچ خانه بهداشتي وجود ندارد كه سادهترين وسايل پيشگيري از بارداري را در اختيار اين زنان قرار دهد. تعداد زيادي از اين زنان به دليل اعتياد، نميخواهند بچه داشته باشند اما زماني متوجه بارداري خود ميشوند كه دو يا سه ماه از بارداري شان گذشته و به دليل فقدان هرگونه مدرك براي اثبات زوجيت، يا امكان دريافت مجوز سقط جنين جلوگيري از تولد نوزاد معتاد را ندارند يا امكان مالي اين كار را ندارند. كياني افزود: «در بخشنامههاي اخير، گفته شده كه نوزاد معتاد متولد شده در بيمارستان را به بهزيستي تحويل دهند كه در واقع، در اين بخشنامهها، مادر، مادري كه سال بعد دوباره يك نوزاد معتاد به دنيا ميآورد حذف شده است. در واقع، اقدامات انجامشده طي يك ماه گذشته، در حد مسكن و موقت است و درمان موثر و مناسبي نيست. بنابر اعلام مسوولان شوراي شهر و وزارت بهداشت، روزانه ٢٠ الي ٢٠٠ نوزاد معتاد در ايران متولد ميشود كه تمام اين نوزادان بايد در بخش مراقبتهاي ويژه بيمارستانها بستري شده و به بهزيستي تحويل داده شوند. آيا بيمارستانها و مراكز بهزيستي توان پذيرش اين تعداد كودك را در خود ايجاد كردهاند؟ البته انتقال به مراكز بهزيستي براي نوزادان و كودكان معتاد اقدام خوبي است كه حداقل، كودك بعد از بهبودي از اعتياد، تحت نظارت بهزيستي باشد و به شرط امن شدن محل زندگي، به خانواده بازگردد.» زهرا رحيمي؛ مديرعامل اين انجمن غيردولتي هم در انتقاد از مسوولاني كه امروز، «اعتياد كودكان» را پديده نوظهوري ميبينند گفت: «اعتياد كودكان در ايران كامل قابل پيشبيني بود. شايد در سالهاي گذشته، اين تعداد و مثل امروز كودك معتاد نداشتيم اما با توجه به شيوع اعتياد صنعتي و زنانه شدن اعتياد، كاملا قابل پيشبيني بود كه كودكان هم درگير اعتياد شوند چون معتاد بودن مادر، با اعتياد كودك رابطه تنگاتنگي دارد. مسوولان ما منتظرند يك بچه معتاد شود و بعد او را درمان كنند در حالي كه وقتي ميگوييم و هشدار ميدهيم كه بچه در معرض اعتياد است، يعني بايد اقدام كنيم و جلوي معتاد شدن او را بگيريم. اگر ١٠ درصد كل معتادان كشور زن هستند و اگر هر سال فقط يكچهارم از اين زنان باردار شوند، ما در آينده با رقم وحشتناكي از كودكان معتاد مواجه خواهيم شد. قصد ما اين نيست كه انگشت اتهام به سمت كسي بگيريم. متهم، كل جامعه است. من هم متهم هستم. همه ما در موضوع اعتياد كودكان سهم داريم. در ايران بعضي مسائل با يكديگر مخلوط شده و معتاد، گاهي مجرم است و گاهي بيمار و هم از بيمار بودنش سوءاستفاده ميكنند و هم از مجرم بودنش و نگاه خالصانهاي براي بهبود اين افراد وجود ندارد.» Copyright: gooya.com 2016
|