شاید در نگاه نخست عنوان مقاله عجیب بنماید اما می توان با بررسی شرایط نشان داد اتفاقا در شرایط کنونی با وجود نامشروع بودن نظام و عدم وجود دمکراسی باید به روحانی رای داد:
الف) یکی از دلایل رای دادن به روحانی در نظام نامشروع و ناکارامد آن است که همین فرایند انتصخابات (انتصاب یا گزینش و تایید شماری افراد از سوی شورای نگهبان+ انتخاب مردم از میان انها) با همه کاستی هایش باعث شده است که حتی رییسی هم از روی ناچاری ظاهرا حرف از آزادی بیان بزند. باید این فرایند را آنقدر ادامه داد تا گفتمان ازادی خواهی فراگیر شود و همه اینگونه افراد ناچار شوند خواسته یا ناخواسته به طور واقعی هوادار ازادی شوند. چه بسا در آغاز صرفا به طور ظاهری هوادار ازادی شوند اما تقویت گفتمان دمکراسی خواهی ناچارشان خواهد کرد که روز به روز واقعا بیشتر تغییر کنند. این راهی است که روحانی و هاشمی و ناطق کم و بیش پیموده اند
ب) یکی دیگر از دلایل رای به روحانی ان است که باعث ادامه فرایند افشاگری در سالهای اینده و همچنین در انتصخاباتهای احتمالی اینده می شود و این امر خودبخود کار کسانی را اسان می کند که همواره بر فسادزایی ساختار این حکومت تاکید کرده اند. بدینگونه منتقدان از ابزار خود حکومت برای هژمونی زدایی از حکومت استفاده می کنند.
پ) رای به روحانی می تواند به تقویت عقلانیت و گفتمان دمکراسی خواهی بینجامد و این موضوع در درازمدت اثرات نیکویی دارد
ت) رای به روحانی به گسترش دامنه طبقه متوسط یعنی طرفداران دمکراسی می انجامد و در درازمدت به سود جریان هوادار دمکراسی است
ث) رای به روحانی فضای تنقس کوچکی چون تلگرام را برای هواداران ازادی بیان(یعنی راهبردی ترین ویژگی دمکراسی به قول هابرماس) باز می گذارد که اثرات نیکویی دارد.
د) طبق شایعات و شواهد، رییسی از جمله نامزدهای رهبری اینده است. باید از هم اکنون هر نامزد احتمالی را با نقدهای منصفانه اما جدی و پیگیر دچار جالش کرد تا بیش از پیش مشخص شود ردای مقام رهبری با این همه قدرت رسمی و غیر رسمی به تن هر انسانی گشاد است. بدینگونه بی بنیادی ایده ولایت فقیه بیش از پیش به نزد افرادی با اندیشه کمتر انتزاعی هم اشکارتر می شود و نفر بعدی--هر که باشد-- از هم اکنون با عدم مقبولیت جدی روبرو می گردد. رای به روحانی یکی از روشهای اثرگذار ایجاد چالش بر سر راه یکی از این نامزدهای محمتل و هر نامزد اصولگرای دیگری می باشد.
ل) ساختار حزبی به علل چندی اثر زیادی بر توسعه همه جانبه و درازمدت خواهد داشت. ساختار حزبی و آزادی رسانه ها به طور خاص از ابزارهای لازم مبارزه با فساد اقتصادی اند. ساختار حزبی و ازادی رسانه ها به شفافیت و یافتن راه برونرفت از مشکلات و نیز رسیدن به دمکراسی کمک می کنند. رای جناحی به روحانی و اصلاح طلبان می تواند در درازمدت در رفتن به سوی ساختار حزبی کمک کند.
ن) رای به روحانی موجب گسترش صنعت گردشگری و تعییرا فرهنگی ناشی از ان به سود دمکراسی می شود.
و دلایل دیگری که به منظور کوتاهی مقاله از ذکر انها خودداری می شود.
***
در پایان بد نیست اشاره شود که تا روزی که راههای جایگزین قابل اجرای نافی یا رقیب رای دادن به اصلاح طلبان و امثال روحانی وجود ندارد رای دادن به امثال روحانی کنشی درخور می نماید. بی گمان رای به روحانی و اصلاح طلبان نباید ما را از نقد ریشه ای ولایت فقیه و دفاع از گفتمان دمکراسی خواهی باز دارد، بلکه باید مکمل آن باشد.
به واقع در شرایط کنونی می توان و باید از جنبه جمهوریت نظام برای نقد جنبه غیر دمکراتیک(ولایت فقیه، زمنیه ها و پیامدهایش) بهره برد. بکارگیری جنبه جمهوریت نه تنها لزوما و همیشه منافاتی با نامشروع دانستن نظام ندارد که اتفاقا از جهتی در راستای آن است زیرا منتقدان یا مخالفان دمکراسی خواه حکومت مشکلشان نه با جنبه جمهوریت که با جنبه ولایت آن است. وقتی از حمهوریت در راستای فاصله گیری از جنبه دیگر بهره برده شود لزوما تعارضی با نامشروع دانستن نظام ندارد .. (۱)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱- به منظور دیدن نقد و رد چند پیشفرض عمده اما نادرست تحریمگران همیشگی به مقاله دیگر نویسنده رجوع کنید:
