ف. م. سخن - خبرنامه گویا

سال هاى اول انقلاب، بازار دست فروش ها حسابى گرم بود. آن ها چون از قشر مستضعفين به شمار مى آمدند، مى توانستند هر كار كه دلشان مى خواهد بكنند. يكى از مراكز تجمع دست فروشانِ صاحبِ ميز، پشت شهردارى يا همان توپ خانه خودمان بود. دستفروشان بساط خودشان را در مقابل مغازه ها علم كرده بودند و بعضى وقت ها مى ديديد كه خود مغازه دارها، جلوى مغازه شان بساط مى كردند چون فروش بساط بيشتر از مغازه بود!

سال ٦٠ بود. يك روز براى خريدن وسيله اى به پشت شهردارى رفته بودم. ناگهان صداى دزد دزد بلند شد! حواس ها به سمت صدا رفت. در اين لحظه يك نفر يك نفر ديگر را گرفت كه پدر سوخته ى فلان فلان شده دزدى مى كنى؟ الان پدرت را در مى آورم. بعد سيلى آبدارى به گوش اش نواخت طورى كه صداى وحشتناك اين سيلى را همه ى بساط دار ها و مغازه دار ها شنيدند. من چند بار در كتك كارى ها، خاصه در ايام بعد از انقلاب، صداى چك و مشت و لگد شنيده بودم، ولى صداى چك به اين بلندى در عمرم نشنيده بودم.

طرف مقابل هم كم نياورد و يكى با سر كوبيد توو پيشانى كسى كه او را گرفته بود و به او چك زده بود و فرياد زد، مرتيكه ى فلان فلان شده، چك توو گوش من مى زنى؟ من تو رو همين جا نفله ات مى كنم! آى نفس كش! و كله خورده را كه تمام صورت اش خونين شده بود بلند كرد و زمين كوبيد.

حالا اين بزن، آن بزن. مردم ديدند اگر اين دو نفر را از هم جدا نكنند، يك نفرشان در اين درگيرى حتما كشته خواهد شد. لذا همگى ريختند بر روى اين دو نفر و به سختى آن ها را از هم جدا كردند. سه چهار نفر يكى شان را بلند كرد و دور كرد و سه چهار نفر ديگر يكى ديگر شان را. خلاصه جنگ مغلوبه شد. اين از آن طرف شعار مى داد و فحش مى داد كه مى زنم نابودت مى كنم، آن از آن طرف جواب ميداد كه خرد و خاكشيرت مى كنم.

خلاصه مردم موفق شدند دو نفر را از هم جدا كنند و هر يك را به سمتى بفرستند و غائله را ختم به خير كنند.

دو نفر كه گذاشتند رفتند، و مردم كه متفرقه شدند و بساطى ها بر سر بساط شان برگشتند، ناگهان يكى فرياد زد، اى واى، مال ام را بردند! آن يكى فرياد زد، مته هايم را دزديدند! سومى جيغ بنفش كشيد كه كيف پول ام را زدند... خلاصه فرياد بود كه از هر طرف بر خاست و بساطى و رهگذر و مغازه دار، همه داد و فغان بر آوردند كه مال مان رفت! زندگى مان رفت! همه چيزمان رفت!...

حالا شده است حكايت جنگ و جدال جمهورى اسلامى و امريكا! اين ها توو سر هم مى زنند، آن پشت اموال ما مردم غارت مى شود.

اما داد و فريادها چيست؟!